نگاهی کوتاه به سفر آقای غنی به ایالات متحده

اشرف غنی در سفر به آمریکا، چهارم سرطان با جوبایدن در کاخ سفید دیدار و گفتگو کرد. درباره سفر رئیس جمهور افغانستان به آمریکا، چند نکته وجود دارد که به شرح زیر با هم مرور می‌کنیم:

۱. سفر اشرف غنی به آمریکا، پس از درخواست های مکرر وی، از سوی رئیس جمهور آمریکا به یک شرط پذیرفته شد که در این سفر باید بیشتر سیاستمداران افغانستان هم حضور داشته باشند. هرچند اشرف غنی این کار را نکرد اما در خصوص عبدالله، چاره دیگری نداشت و از سر ناچاری وی را با خود به آمریکا برد. 

۲. اعضای هیئت افغانستان در سفر به آمریکا، چنان زیاد بود که اعضای خانواده های شماری از اعضای هیئت هم حضور داشتند. مثلاً محب الله محب خانواده خود را نیز آورده بود. همچنین فرزند رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، مادرش را در این سفر همراهی می کرد.

۳.  اشرف غنی در سفر به آمریکا، با خانواده های سربازان کشته شده آمریکایی در افغانستان، دیدار و از آنان بابت از دست دادن اعضای خانواده شان، تشکر و دلجویی کرد. جالب است که وی در این دیدار، از قربانیان ارتش و نیروهای امنیتی افغانستان، یادی نکرد. همچنین اشرف غنی به کشتار غیرنظامیان افغان توسط نظامیان خارجی هم اشاره ای نکرد. 

۴. در سفر هیئت افغانستان به آمریکا، حنیف اتمر وزیر امور خارجه افغانستان کمتر در انظار عمومی ظاهر شد. آیا اشرف غنی از خواسته بود تا با مقامات آمریکایی گفتگو نکند؟ با این که وزارت امور خارجه افغانستان، عدم حضور حنیف اتمر را در جمع، مسائل کرونایی گفته است اما وی قبل از عزمت به آمریکا، تست کرونا داده بود و منفی بود. 

۵.  جوبایدن حاضر نشد که با اشرف غنی در کنفرانس مطبوعاتی مشترک شرکت کند که از عدم علاقه وی به مسائل افغانستان حکایت داشت.

۶. از سخنان اشرف غنی در نشست خبری وی مشخص شد که سفر هئیت افغانستان به آمریکا، دستاورد خاصی نداشته است. مثلاً وی موضوعاتی را مطرح کرد که طبیعتاً باید انجام شود. مانند این که مقامات امریکایی وعده سپرده بودند که سفارت آمریکا در کابل به کارش ادامه خواهد داد. یا این که آمریکا چرخ‌بالهای ارتش افغانستان را ترمیم می کند.

۷. از گفتگوهای مقامات افغانستان و آمریکا مشخص شد که پروسه صلح، موضوع مهمی نیست. جوبایدن فقط از توقف خشونت ها در افغانستان سخن گفت اما اشاره ای به پروسه صلح نکرد. از راهبرد جدید آمریکا برای افغانستان مشخص می شود که آمریکا، یک افغانستان ویران را پشت سر می گذارد و بدون آن که به فکر این کشور باشد.
ویسا
۲۰۲۱/۲۷/

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x