چگونه باید با طالبان معامله کرد!

رئیس جمهور جو بایدن به زودی باید تصمیم بگیرد که آیا ۲۵۰۰ سرباز باقیمانده آمریکایی را تا اول ماه می، طبق توافق نامه فبروری ۲۰۲۰ دوحه از افغانستان خارج کند یا خیر!

بایدن ممکن است نتواند از این معضل فرار کند، اما حداقل می تواند با شناخت بیشتر عوامل کنارآمدن نیروها و توافق سیاسی، خطر را کاهش دهد. 

واشنگتن باید یک تمدید شش ماهه برنامه دوحه را پیشنهاد کند و زمان بیشتری را برای مذاکره در مورد یک توافق سیاسی و اقدامات برای حذف تحریم ها و آزادی زندانیان فراهم کند!

زمان اضافی همچنین ایالات متحده را قادر می سازد تلاش دیپلماتیک قوی و منطقه ای را که توسط جیک سالیوان مشاور امنیت ملی در حمایت از مذاکرات وعده داده شده دنبال کند. 

ایالات متحده باید در پایان این دوره بدون توجه به نتیجه، خروج خود را به پایان برساند، اما مذاکرات شش ماهه اضافه شده احتمال ثبات در افغانستان را افزایش می دهد!

توافق دوحه از نظر تئوریك عناصر اصلی مورد نیاز برای یك افغانستان باثباترا فراهم می كند. با این حال جدول زمانی توافق شده در این توافقنامه تخریب شده است! تاخیر شش ماهه در آغاز مذاکرات بین طالبان و دولت جمهوری، کل توافقنامه را کنار گذاشت!

این روند زمانی پیچیده تر شد که زندانیان طالبان توسط ایالات متحده نگهداری نمی شدند، بلکه در اسارت دولت افغانستان بودند! در توافقنامه دوحه طالبان فقط قول دادند که زندانیان آزاد شده به ایالات متحده حمله نخواهند کرد و آنها را در جنگ با دولت افغانستان آزاد می گذارند!

نتیجه اکنون یک فرایند اجرایی است که از نظر هر دو طرف نامتوازن است. دولت های ایالات متحده و افغانستان نگرانند که حتی پس از آغاز مذاکرات سیاسی میان افغان ها پیشرفت کمی حاصل شده و بعید است پیشرفت قابل ملاحظه ای در جهت حل و فصل سیاسی تا اول ماه می وجود داشته باشد!

یک تمدید شش ماهه می تواند جدول زمانی را تنظیم کند و به هر دو طرف امکان می دهد همچنان از مزایایی که در توافقنامه دوحه در نظر گرفته اند بهره مند شوند.

دیپلماسی منطقه ای نیز برای نتیجه گیری به زمان نیاز دارد. دولت بایدن اولویت های بسیاری دارد، اما این تمدید شش ماه می تواند به پایان دادن طولانی ترین جنگ برای همیشه کمک کند.
(وار آن د راکس)
۲۰۲۱/۱۹/۲

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x