من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به
آمریکا فقط به عراق حمله نکرد. آمریکا به افغانستان، عراق، لیبی و سوریه حمله کرد. هدف تغییر شکل و کنترل خاورمیانه، تحمیل دولت های به اصطلاح دوست و بهره برداری از منابع آنها بود. جنگ فتح امپراتوری.
جو بایدن، “افغانستان یک جنگ بی پایان پیروز نشدنی است. ما با جنگ های ابدی خداحافظی می کنیم…” جو بایدن: “ما با اوکراین هستیم مهم نیست چقدر طول بکشد.”
بازار هروئین اروپا به زودی ممکن است با مشکل عرضه مواجه شود و کارشناسان نگران این موضوع هستند که در صورت کمبود، با موادی بسیار بدتر جایگزین شود. تقریبا تمام هروئین مصرفی در اروپا از افغانستان می آید، جایی که طالبان ممنوعیت کشت خشخاش را
در یوتیوب یک مستند ایرانی تحت عنوان «تنها میان طالبان» در مورد وحشتی که در زمان حمله امریکا در هلمند رخ داد، دیدم. همه افغانها اما قربانیان از ولایت هلمند چشمگیر بود. من همیشه می گفتم که اگر آزادی آمد، هلمند باید به طور خاص
تا زمانی که پاکستان به جنگ نیابتی 50 ساله خود در افغانستان پایان ندهد، هیچ کمک مالی نباید برای این کشور وجود داشته باشد!
مردم افغانستان درباره چهره های سیاسی گذشته که عمدتا کاخ نشین و به دنبال منافع شخصی و خانوادگی خود بودند، نگاه مثبتی ندارند.
هدف ترجمان افغانستان برقرار کردن ارتباط فکری میان نویسندگان منطقه ای – فرامنطقه ای با جامعه افغانستانی می باشد تا آنچه را که فکر و اندیشه می کنند و بر قلم می آورند با برگرداندن به زبان دری و پشتو، خدمت جامعه و علاقمندان به حوزه افغانستان رسانیده شود.
کلیه حقوق برای وبسایت ترجمان افغانستان محفوظ می باشد.
