آیا هند سفارت افغانستان را به طالبان واگذار می‌کند؟ گامی به‌سوی رسمیت‌بخشی یا تعامل استراتژیک؟

گزارش‌ها نشان می‌دهند که طالبان مذاکراتی را با دولت هند درباره تصاحب کنترل سفارت افغانستان در دهلی نو آغاز کرده‌اند. گفته می‌شود که دولت طالبان فهرستی از دیپلمات‌های پیشنهادی خود را به مقامات هندی ارائه داده است، از جمله نجیب شاهین، پسر سهیل شاهین، نماینده طالبان در دوحه.

اگر دهلی نو با نمایندگان طالبان به توافق برسد، این امر گامی مهم در جهت برقراری روابط دیپلماتیک رسمی با امارت اسلامی افغانستان خواهد بود.

ادامه فعالیت سفارت افغانستان پس از سقوط کابل
با وجود سقوط کابل در اگست ۲۰۲۱، سفارت دولت پیشین افغانستان در دهلی نو و کنسولگری‌های آن در بمبئی و حیدرآباد همچنان فعال باقی ماندند. برخی از دیپلمات‌های افغان به کشورهای ثالث منتقل شدند، اما آن‌هایی که در هند باقی ماندند، به فعالیت‌های دیپلماتیک خود ادامه دادند.

در اواخر نوامبر ۲۰۲۴، سفارت افغانستان فعالیت خود را متوقف کرد. کارکنان پیشین این سفارت اعلام کردند که در طول هشت هفته انتظار، نه تمدید ویزای دیپلمات‌ها صورت گرفت و نه تغییری در موضع دولت هند رخ داد. آن‌ها فشارهای طالبان و دولت هند را از دلایل اصلی تعطیلی سفارت عنوان کردند.

رویکرد محتاطانه هند در تعامل با طالبان
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، هند سیاستی عمل‌گرایانه در قبال امارت اسلامی در پیش گرفت. در سپتامبر ۲۰۲۱، سفیر هند در قطر برای گفتگو با رهبران سیاسی طالبان در دوحه دیدار کرد.

در ماه جون ۲۰۲۲، تیم فنی هند در کابل مستقر شد تا بر اجرای حدود ۵۰۰ پروژه انکشافی و کمک‌های بشردوستانه هند در افغانستان نظارت کند.

در طول سال ۲۰۲۲، هند تعاملات سطح پایینی با طالبان داشت، از جمله جلساتی میان مقامات هندی و رهبران طالبان.

دیپلماسی طالبان در قبال هند
طالبان تلاش کرده‌اند تا روابط دیپلماتیک خود را با هند تقویت کنند. در مارچ ۲۰۲۳، دیپلمات‌های وزارت خارجه طالبان در یک برنامه آموزشی در هند شرکت کردند.
در نوامبر ۲۰۲۴، هند انتصاب اکرام‌الدین کامل را به‌عنوان دبیر دوم کنسولگری افغانستان در بمبئی پذیرفت.

مدتی بعد، شیر محمد عباس استانکزی، معاون سیاسی وزارت خارجه طالبان، اعلام کرد که امارت اسلامی به دنبال افتتاح سفارت افغانستان در هند است. وی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: “افغانستان متعهد به تقویت روابط خود با هند است.”

قابل ذکر است که مذاکرات اخیر برای بازگشایی سفارت افغانستان در دهلی نو، پس از دیدار میان امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، و ویکرام میسری، وزیر خارجه هند، در ۸ جنوری ۲۰۲۵ در دبی صورت گرفته است.

دلایل تعامل هند با طالبان
تعامل هند با طالبان ناشی از نگرانی‌های امنیتی و ژئوپلیتیکی این کشور در افغانستان است.
هند نگران بی‌ثباتی افغانستان و احتمال تبدیل شدن این کشور به پایگاهی برای گروه‌های تروریستی مستقر در پاکستان مانند لشکر طیبه و جیش محمد است. حضور گروه داعش شاخه خراسان و تهدیدات آن برای امنیت منطقه‌ای، از دیگر نگرانی‌های هند است.
هند تلاش می‌کند از نفوذ پاکستان در افغانستان بکاهد و طالبان را به سمت یک سیاست خارجی متوازن‌تر سوق دهد.

آیا بازگشایی سفارت افغانستان در هند، نشانه‌ای از به رسمیت شناختن حکومت طالبان است؟
اگر هند اجازه دهد که سفارت افغانستان بازگشایی شود، این تصمیم صرفاً یک حرکت استراتژیک نخواهد بود. این اقدام به افغان‌های مقیم هند، از جمله دانشجویان، کمک خواهد کرد تا خدمات کنسولی دریافت کنند.

این تصمیم می‌تواند نشانه‌ای از تمایل هند برای گسترش روابط رسمی با طالبان باشد، در حالی که به‌طور رسمی امارت اسلامی را به رسمیت نشناخته است. هند از این طریق می‌تواند نقش کلیدی‌تری در شکل‌دهی به آینده سیاسی افغانستان ایفا کند.

نتیجه‌گیری
هند همچنان در تلاش است تا تعامل خود را با طالبان به‌گونه‌ای تنظیم کند که هم منافع امنیتی خود را حفظ کند و هم نفوذ پاکستان را در افغانستان محدود کند.

بازگشایی سفارت افغانستان در دهلی نو ممکن است گامی در جهت رسمی‌سازی روابط هند و طالبان باشد، اما به معنای به رسمیت شناختن کامل حکومت امارت اسلامی نخواهد بود.

هند به‌طور محتاطانه تلاش دارد تا از تحولات افغانستان به‌عنوان فرصتی برای تقویت نفوذ خود در منطقه و ایجاد موازنه در برابر رقبای ژئوپلیتیکی خود، از جمله پاکستان، استفاده کند.

مطلبی از نشریه دِ ویک با نویسندگی وایشالی باسو شارما، تحلیلگر مسائل امنیتی و اقتصادی

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x