افزایش تحرکات نظامی آمریکا در خاورمیانه؛ پایگاه‌ها، تجهیزات جدید و اهداف راهبردی

ایالات متحده آمریکا و ایران به تازگی با میانجی ‌گری کشور عمان، گفتگوهایی را در مورد برنامه هسته ‌ای ایران آغاز کرده‌ اند. این در حالیست که رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، بار دیگر تهدید کرده است که اگر ایران در این گفتگوها به توافقی مؤثر نرسد، علیه آن دست به عملیات نظامی خواهد زد.

آمریکا و کشورهای غربی، ایران را متهم به تلاش برای دستیابی به سلاح هسته ‌ای می ‌کنند؛ اما ایران این اتهامات را رد می‌ کند. ترامپ هشدار داده است که اگر توافقی حاصل نشود، «بمباران» خواهد کرد، آن هم به گونه ‌ای که «تا کنون هیچ‌ گاه دیده نشده باشد». ایران نیز در پاسخ، آمادگی خود را برای مقابله با هرگونه حمله اعلام کرده و هشدار داده که در صورت حمله، فصل تازه‌ ای در محاسبات منطقه و جهان گشوده خواهد شد و پایگاه ‌های نظامی آمریکا در منطقه هدف قرار خواهند گرفت.

پایگاه ‌های نظامی آمریکا در خاورمیانه کجا قرار دارند؟

آمریکا از دیرباز پایگاه ‌های نظامی متعددی در خاورمیانه دارد که بزرگ‌ ترین آن‌ ها پایگاه هوایی «العدید» در قطر است که در سال ۱۹۹۶ با توجه به ظرفیت جمعیت آن راه ‌اندازی شد. دیگر کشورهایی که آمریکا در آن‌ ها حضور نظامی دارد شامل بحرین، کویت، عربستان سعودی، عراق، اردن و امارات متحده عربی هستند.

براساس گزارش رویترز، در مجموع حدود ۳۰ هزار نیروی نظامی آمریکایی در این پایگاه ‌ها مستقرند، رقمی که در مقایسه با زمان اشغال افغانستان و عراق بسیار پایین ‌تر است. در سال ۲۰۱۱ تنها در افغانستان بیش از ۱۰۰ هزار و در عراق بیش از ۱۶۰ هزار نیروی آمریکایی حضور داشتند. هم‌ اکنون حدود ۲۰۰۰ نیروی آمریکایی نیز در پایگاه‌ های کوچک شمال شرق سوریه مستقرند و حدود ۲۵۰۰ سرباز دیگر در عراق حضور دارند که بخشی از آن‌ ها در پایگاه «یو اس یونین ۳» در بغداد مستقر هستند.

تجهیزات جدید ترامپ چه بوده‌ اند؟

پنتاگون به‌ تازگی اعلام کرده است که نیروها و تجهیزات تازه‌ ای به منطقه اعزام کرده است. از جمله در ماه مارچ شش فروند بمب‌افکن B-2 را به پایگاه نظامی آمریکا – بریتانیا در جزیره دیه ‌گو گارسیا در اقیانوس هند منتقل کرده که به گفته کارشناسان برای مداخله سریع در خاورمیانه در موقعیت مناسبی قرار دارند.

وزیر دفاع آمریکا، پت هگست، گفته است اکنون نوبت ایران است که تصمیم بگیرد آیا این یک پیام هشدار است یا نه. افزون بر آن، پنتاگون تجهیزات پدافند هوایی بیشتری به منطقه اعزام کرده است که از جمله شامل سامانه ‌های موشکی پاتریوت می‌ شود.

در حال حاضر دو ناو هواپیمابر بزرگ آمریکا نیز در منطقه حضور دارند که هر کدام هزاران سرباز و ده‌ ها هواپیما را در خود جای داده‌ اند.

حضور نیروهای آمریکایی در منطقه با چه هدفی است؟

به باور تحلیلگران، آمریکا برای حضور خود در کشورهای منطقه عناوین مختلفی ارائه می ‌دهد. به‌عنوان مثال، در عراق، حضور آمریکا با هدف مبارزه با داعش توجیه می‌ شود. در اردن نیز صدها کوچ نظامی آمریکایی مستقرند و تمرینات گسترده ‌ای را در طول سال انجام می‌ دهند.

در کشورهایی مانند قطر و امارات نیز نیروهای آمریکایی به‌عنوان تضمین امنیتی، انجام تمرینات نظامی و آمادگی برای دخالت در شرایط اضطراری مستقر شده ‌اند. همچنین حملات هوایی آمریکا علیه حوثی‌ ها در یمن نیز از همین پایگاه ‌های منطقه ‌ای صورت می‌ گیرد.

با این حال، کارشناسان باور دارند که آمریکا از طریق این حضور نظامی، در پی حفظ منافع سیاسی، اقتصادی، استراتژیک و امنیتی خود در منطقه است. هرچند گاهی این پایگاه‌ ها مورد حمله قرار می‌ گیرند، اما بسیاری از آن ‌ها، به ‌ویژه در قطر، بحرین، عربستان و کویت، به دلیل پوشش امنیتی قوی، از حملات مصون مانده‌ اند.

مطلبی از نشریه حریت

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x