از آنجایی که هر گروه در جامعه بشری نیازها و مشکلات خاص خود را دارد و پس از آن هرکس برای حل مشکلات خود سعی در بدست آوردن ابزار و وسایل مادی دارد، به همین دلیل رقابت، مخالفت و دشمنی در میان آنها به وجود می آید. اینکه در عصر حاضر حکومت های هر کشوری بر اکثر ابزار و سرمایه های ملی تسلط دارند و بنا به اقتضای فطرت بشری عموماً هر مسئولی سعی می کند از خود، خانواده، قریه، ولسوالی و بیش از هرکس دیگری محافظت کند.
بر این اساس از همین جا اختلاف و حسادت بین حکومت و مردم به وجود می آید. این مخالفت در نهایت منجر به سرکشی از قوانین حکومت و پیوستن به گروه های دیگر می شود که در نهایت منجر به تخریب امنیت می شود. بنابراین، بزرگترین وظیفه حاکمان این است که هرگز اصل عدالت را در بین مردم نادیده نگیرند و گمان نکنند که در بین مردم کسی نخواهد بود که بر اعمال آنها در زمینه مالی نظارت کند.
زیرا وسایل معلوماتی امروزی این توانایی را دارند که حتی قدرتمندترین افراد را شرمنده و مورد سرزنش کل ملت قرار دهند. به همین دلیل است که مردم در هر کشوری از مسئولان خود می پرسند که آنها در بیت المال کشور چه تصرفاتی دارند؟ آیا هر منطقه از کشور، ساکنان آن و مشکلات اقلیمی و جغرافیایی آنها را در نظر گرفته اید؟
آیا به افزایش و کاهش جمعیت ولایات مختلف توجه کرده اید و آیا این گونه نیست که جمعیت زیادی از یک منطقه محروم باشند و تعداد کمی از مردم در منطقه دیگر به خوبی مورد توجه قرار گرفته و از جمعیت تسهیلات زیادی برخوردار شده باشند. بخشی از بیت المال یعنی مردم عموماً روی این مسائل مادی تکیه می کنند و اصلی ترین نقطه اختلاف با مسئولان همین است.
آن وقت اگر عوام این نوع رفتار تبعیض آمیز حاکمان خود را ببینند و بی عدالتی را ببینند، ممکن است به هیچ وجه به حکومت اعتبار نکنند، اما همیشه مخالفت می کنند و دشمنی می کنند. به طور خلاصه، عدالت اجتماعی، پیشرفت متوازن همه مناطق و عدالت کامل در توزیع منابع بین همه مردم تضمین کننده امنیت و از بین بردن خشونت است.
منبع: شریعت دیلی