رها کردن مردم در افغانستان پس از بیست سال!

باختن جنگ هرگز زیبا نیست. اما پشت سر گذاشتن هزاران انسانی که جان خود را برای جنگ با شما به خطر انداختند واقعا ناپسند است. اگر جدول زمانی دولت بایدن برای افغانستان ثابت باشد، نیروهای آمریکایی تا پاییز در خانه خواهند بود و اگر طالبان در جنگ پیروز شوند، بسیاری از افغانها در معرض تلافی قرار خواهند گرفت!

دوستان آمریكا در صورت رسیدن طالبان به كابل از سرنوشت خود می ترسند. فرار از افغانستان که محصور در خشکی است خطرناک خواهد بود. همچنین پناهگاهی در خارج از کشور در انتظار پناهندگان افغان نیست. مهاجران اخیر با هیچ استقبالی مواجه نشدند و بسیاری از آنها به زور از ترکیه و اروپا بازگردانده شدند!

از احتمال سقوط افغانستان به عنوان دلیلی برای باقی ماندن ارتش ایالات متحده استفاده شده است. اما امریکا نمی تواند برای همیشه در جنگهایی که هدف خود را از دست داده اند بجنگد. همچنین نباید از امریکایی ها انتظار داشت که برای همیشه به خاطر اشتباهات دولتشان پول بپردازند و کشته شوند!

با این حال این به معنای رها کردن مردم افغانستان نیست. امریکایی ها باید کسانی را که می خواهند افغانستان را ترک کنند بپذیرند! در حالی که مشارکت واشنگتن در جنگ افغانستان به پایان می رسد، بوروکراسی همچنان در اجرای برنامه ویزای مهاجرت ویژه بسیار کند پیش می رود!

درخواست ویزای بسیاری از مترجمان افغان علی رغم تایید نظامی در مورد خدمات، شجاعت و وفاداری آنها، بدون توضیح رد شده است! در حالیکه آنها و خانواده هایشان از سوی طالبان تهدید شده اند!

کنگره امریکا باید یک برنامه اضطراری برای پناهندگان افغان تصویب کند. جنگ داخلی افغانستان ۴۰ ساله است. فاجعه احتمالا پس از خروج امریکا ادامه خواهد یافت!

واشنگتن با خروج نیروهای نظامی خود، باید خود را برای پذیرش افغان هایی که می خواهند از کنترل قدرت مجدد کنترل طالبان دوری کنند آماده کند!
انتی وار
۲۰۲۱/۲۶/۵

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x