صادق خان: تحریک طالبان پاکستان مانع بهبود روابط افغانستان و پاکستان است

نماینده ویژه پاکستان برای افغانستان در یک سمینار با عنوان «روابط افغانستان و پاکستان در سایه تروریسم» گفته است که حکومت سرپرست افغانستان تاکنون به نگرانی‌های پاکستان درباره تحریک طالبان پاکستان رسیدگی نکرده است.

محمد صادق خان همچنین ادعا کرده که در جریان جنگ با آمریکا، تحریک طالبان پاکستان از طالبان افغان حمایت کرده است و اکنون نیز با توجه به همان همکاری‌ ها، مقامات افغانستان در قبال اقدام علیه این گروه، نظرات متفاوتی دارند.

صادق خان در این باره گفت: «با آن‌که اخیراً وزیر خارجه پاکستان سفری مثبت به کابل داشت، اما تحریک طالبان پاکستان همچنان مانعی در مسیر بهبود روابط افغانستان و پاکستان است. این گروه نه‌ تنها برای پاکستان تهدید است، بلکه روابط میان دو کشور را نیز تخریب می‌ کند و بسیاری از افغان‌ ها از این واقعیت بی‌ خبرند. از آنجا که تی تی پی در جنگ علیه آمریکا با حمایت طالبان افغان شرکت داشته است، حالا طالبان افغان نگرانند که اگر علیه این گروه اقدام کنند، اعضای آن به داعش بپیوندند.»

هرچند حکومت افغانستان در این مورد به‌ تازگی اظهار نظری نکرده، اما در گذشته بارها وجود گروه‌ های مسلح در افغانستان را رد کرده و اطمینان داده که از خاک این کشور علیه هیچ کشوری استفاده نخواهد شد.

برخی تحلیلگران سیاسی، ادعای مقام‌ های پاکستانی مبنی بر حضور تحریک طالبان پاکستان در افغانستان را بی‌ اساس می‌ دانند و می‌ گویند پاکستان همواره برای منافع خود، مشکلات داخلی‌ اش را به دیگران نسبت می‌ دهد.

عزیز معارج، دیپلمات پیشین، می‌ گوید: «سیاست خارجی پاکستان در مورد افغانستان همواره بر اساس منافع ملی این کشور تنظیم و اجرا شده است. در وضعیت کنونی دو هدف دارد؛ یکی این‌که با آمدن هیات هندی به افغانستان، پاکستان می‌ خواهد به هند و دیگر کشورهای منطقه نشان دهد که افغانستان متحد و دوست آنهاست، از آن حمایت و دفاع می‌ کند و می‌ خواهد افغانستان را در چنین موضوعاتی دخیل سازد. در عین حال تلاش می‌ کند وانمود کند که پناهگاه‌ ها و مراکز تروریستی در افغانستان است، نه در پاکستان.»

شهسوار سنگروال، تحلیلگر مسائل سیاسی، می‌ گوید: «اینها مشکلات داخلی پاکستان است و خودشان باید آن را حل کنند. وضعیت بحرانی فعلی پاکستان از نظر سیاسی، اقتصادی و نظامی از کنترل‌ شان خارج شده و حالا می‌ خواهند ناکامی‌ هایشان را به گردن افغانستان بیندازند. در حالی که حکومت افغانستان بارها تأکید کرده که تی تی پی یا دیگر گروه‌ های تروریستی در افغانستان حضور ندارند و از این‌جا نیز حمایت نمی‌ شوند.»

برخی دیگر بر این باورند که پاکستان با استفاده از چنین ادعاهای بی‌ پایه، می‌ خواهد بر حکومت سرپرست افغانستان فشار وارد کند تا اهداف خود را پیش ببرد.

اسماعیل ځدران، تحلیلگر سیاسی می‌ گوید: «من فکر می‌ کنم پاکستان از این طریق می‌ خواهد بر امارت اسلامی فشار بیاورد تا خواسته‌ هایش را بپذیرد و زمینه مداخله مانند گذشته فراهم شود. اما امارت اسلامی با صراحت می‌ گوید که اجازه دخالت را نمی‌ دهد. اگر پاکستان می‌ خواهد روابط خوبی با افغانستان داشته باشد، باید از مجرای سفارت و مطابق با قوانین و اصول بین‌ المللی عمل کند.»

این در حالی است که مقامات پاکستانی درباره تهدید گروه‌ های تروریستی از خاک افغانستان هشدار می‌ دهند، در حالی‌که حکومت سرپرست افغانستان چندین بار به کشورهای همسایه و منطقه اطمینان داده که خاک افغانستان علیه آنان استفاده نخواهد شد و چنین ادعاهایی را نادرست خوانده است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x