فرستاده سازمان ملل:‌ طالبان اگر مذاکره می‌خواهد چرا غیرنظامی‌ها را می‌کشد؟

فرستاده ویژه سازمان ملل در افغانستان روز جمعه تعهد گروه طالبان به حل سیاسی تخاصم در این کشور را زیر سوال برد. به گفته دبورا لاینز که با ارتباط اینترنتی از کابل در جلسه شورای امنیت سازمان ملل در نیویورک سخن می‌گفت، جنگ وارد «فازی مرگبارتر و مخرب‌تر شده» و تنها در ماه گذشته ۱۰۰۰ شهروند غیرنظامی در جریان تشدید حملات طالبان کشته شده‌اند.

خانم لاینز گفت: «طرفی که حقیقتا متعهد به حل تخاصم از طریق مذاکره باشد این همه غیرنظامی‌ را نمی‌کشد چرا که می‌داند هرچقدر خونریزی بیشتر شود روند آشتی چالش‌برانگیزتر می‌شود.»

این دیپلمات تاکید کرد: «شورای امنیت باید بی‌شک و شبهه اعلام کند که حملات علیه شهرها باید همین الان خاتمه یابند.»

از ماه اپریل که روند خروج نیروهای خارجی از افغانستان آغاز شده است گروه طالبان تلاش خود برای کنترل اراضی بیشتری از کشور را افزایش داده است.

خانم لاینز گفت: «ما اکنون با جنگی از نوع دیگر روبرو هستیم، یادآور سوریه در سال‌های اخیر و سارایوو در گذشته‌ای نه چندان دور.»

او افزود:‌ «حمله به مناطق شهری یعنی وارد آوردن عامدانه آسیب عظیم و کشتن انبوهی از شهروندان غیرنظامی. تهدید مناطق بزرگ شهری به نظرم تصمیمی راهبردی از سوی طالبان است که کشتار محتملی که در نتیجه حاصل می‌شود پذیرفته‌اند.»

خانم لاینز تاکید کرد که شورای امنیت هنوز فرصت دست به عمل زدن دارد:‌ «فرصت این‌که تعهد شورای امنیت سازمان ملل و جامعه منطقه‌ای‌ و بین‌المللی که شما نماینده آن هستید به جلوگیری از سقوط افغانستان به اوضاع فاجعه‌باری که در قرن حاضر کم سابقه بوده است نشان دهید.»

مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان از سال گذشته در دوحه، پایتخت قطر، در جریان است اما پیشرفت قابل توجهی نداشته است. لاینز گفت هر کشوری که با نمایندگان طالبان دیدار می‌کند می‌بایست «بر آتش‌بس عمومی اصرار ورزد» و خواهان «از سر گرفتن» مذاکرات شود. او در ضمن گفت شورای امنیت باید به فکر این باشد که به سازمان ملل امکان ایفای نقشی وسیع‌تر در تسهیل مذاکرات بین افغانستان و طالبان را داشته باشد.

ریچارد میلز، معاون سفیر آمریکا در سازمان ملل، هم از طرف این کشور در جلسه شورای امنیت صحبت کرد. آقای میلز از طالبان خواست دست از تهاجم خود بردارند و به دنبال راه‌حل سیاسی و پاسداشت زیرساخت‌ها و مردم افغانستان باشند.

میلز گفت: «طالبان باید از جامعه بین‌المللی بشنود که ما تصرف نظامی افغانستان یا بازگشت امارت اسلامی طالبان را نمی‌پذیریم.»

سفیر افغانستان از پاکستان خواست به مقابله نیروهای ملی این کشور با طالبان کمک کند. او گفت: «ما از پاکستان می‌خواهیم زیرساخت‌ها و خطوط امدادی طالبان را در هم بکشند.»

جلسه علنی صبح جمعه شورای امنیت به درخواست افغانستان و دو عضو اروپایی غیردائم شورای امنیت، نروژ و استونی، برگزار شده بود. رئیس کنونی شورای امنیت، هندوستان، کشور همسایه افغانستان است که به طور سنتی از حامیان این کشور و رقبای پاکستان است. شورای امنیت در ماه ژوئن نیز جلسه‌ای در مورد افغانستان برگزار کرده بود.
ایندپندنت
۲۰۲۱/۶/۸

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x