محاکم باید اصل بی‌طرفی را به طور کامل رعایت کنند!

براساس نوشته اخیر شریعت دیلی، بدون شک، در هر دوره و زمانی شکایات مردم از محاکم و تمام نهادهای قضایی و عدلی کشور شنیده می‌شود. بیشتر در محافل از عدم رسیدگی به عریضه‌ها و شکایات، تأخیر در صدور احکام، عدم آگاهی از قوانین و درخواست رشوه شکایت می‌شود. این امر تا حدی طبیعی است، زیرا حتی اگر یک محکمه با نهایت عدالت، شفافیت و احتیاط حکم صادر کند، یکی از طرفین دعوی ضرر می‌بیند و به همین دلیل ناحق شکایت می‌کند. با این حال، بدون شک برخی مشکلات و کاستی‌ها نیز در این نهادها وجود دارد.

به عنوان مثال، یکی از شکایات عمده این است که صدور حکم بسیار طول می‌کشد یا اینکه تا زمانی که حکم صادر شود، به دلیل رفت و آمدهای مکرر و هزینه‌های زیاد، هزینه‌ای برابر یا حتی بیشتر از موضوع دعوی صرف می‌شود و در نهایت، مدعی از حق خود صرف‌نظر می‌کند. همچنین مواردی از رشوه‌خواری گزارش می‌شود، اما اثبات این موضوع دشوار است. علاوه بر این، دلایل دیگری مانند کمبود مهارت مسئولان قضایی، کمبود پرسونل، پیچیدگی قوانین اداری و اصطلاحاً کاغذبازی نیز ممکن است باعث تأخیر در تصمیم‌گیری‌ها شود که مردم را به ستوه آورده است.

بنابراین، دولت مکلف است که در این زمینه هیچ‌گونه کوتاهی نکند، زیرا این حق مسلم و پذیرفته‌شده تمام مردم است که برای حل و فصل منازعات و اختلافات خود افرادی را استخدام کنند که هم پاک ‌دامن و مخلص باشند و هم استعداد و مهارت کافی داشته باشند. با این حال، از آنجا که ما در تمام بخش‌ها با کمبود افراد متخصص روبرو هستیم، می‌توان پذیرفت که این کمبود در نهادهای قضایی نیز محسوس باشد. به همین دلیل، ضروری است که برای ارتقای مهارت‌ها و توانایی‌های مسئولان مربوطه، دوره‌های کوتاه‌مدت آموزشی، کورس‌ها و سمینارها برگزار شود تا این کمبود جبران شود.

از سوی دیگر، کاهش پیچیدگی‌های اداری و ساده‌سازی کارها در محاکم نیز لازم است تا فرآیند صدور احکام تسریع شده و از انباشت دعاوی جلوگیری شود. علاوه بر این، اگر در تمام مناطق کشور به رهنمود و تأیید حکومت‌های محلی و محاکم، جرگه‌های مصالحه‌ای روستایی تشکیل و موظف به حل و فصل اختلافات کوچک شوند، ممکن است نتایج خوبی به دست آید و در کاهش پرونده‌های موجود در محاکم رسمی تأثیر مثبت داشته باشد.

در نهایت، اتخاذ تدابیر مناسب و تدوین سیاست‌های کارآمد وظیفه مسئولان است، اما حق و خواسته مردم این است که اختلافات آن‌ها به شیوه‌ای مطلوب حل و فصل شود و به آسانی به عدالت دسترسی داشته باشند که جز اصلی وظیفه حکومت و مسئولیت مهم آن است.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x