چهار هزار کودک پناهجوی افغان در هتل‌های بریتانیا زندگی می‌کنند

حدود چهار هزار کودک افغان که پس از سلطه طالبان بر افغانستان همراه خانواده‌هایشان به بریتانیا رفته‌اند، همچنان در هتل‌ زندگی می‌کنند و سرنوشت اقامت آنان در این کشور مشخص نشده است.

آسوشتیدپرس، روز جمعه (۲۵ نوامبر)‌، در گزارشی نوشت شمار افغان‌هایی که از ۱۵ ماه پیش در ۶۳ هتل در بریتانیا زندگی می‌کنند، ۹ هزار و ۲۴۲ نفر است و دست‌کم نیمی از آنان را کودکان تشکیل می‌دهند.

از میان افغان‌هایی که در ۱۵ ماه گذشته و از ترس انتقام‌جویی طالبان، افغانستان را ترک کردند و به بریتانیا پناه بردند، هفت هزار و ۷۵۲ نفر به خانه‌هایی که برای آنان تهیه شده بود، رفته‌اند و ۷۷۹ نفر نیز در روزهای آینده به خانه‌های مستقل می‌روند.

از میان افغان‌هایی که منتظر تکمیل شدن روند صدور مجوز اقامت و یافتن خانه‌ای برای زندگی‌اند، درخواست اقامت ۲۱۷ نفر از سوی دولت بریتانیا به دلایل مختلف، ازجمله موافقت نکردن خانواده‌ها با مکانی که برایشان در نظر گرفته شده، رد شده است. بسیاری از خانواده‌های افغان نگران‌اند که با منتقل شدن به شهرهای کوچک و محله‌های جدید، به فرصت‌های شغلی دسترسی نداشته باشند.

پس از فروپاشی دولت جمهوری در افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، هزاران نفر به دلیل کار با دولت پیشین‌، سازمان‌های خارجی و نیروهای نظامی خارجی، از افغانستان خارج شدند. بخشی از این افراد با پروازهای نظامی آمریکایی، بریتانیایی و شماری دیگر از کشورهای عضو ناتو که از ۱۵ تا ۳۱ اگست سال گذشته انجام شد، از کشور خارج شدند و شماری دیگر با پروازهای ویژه غیرنظامی از طریق قطر و دیگر کشورهای منطقه از کابل خارج شدند.

بریتانیا تاکنون به ۲۲ هزار و ۸۳۳ نفر از شهروندان افغانستان پناه داده است. هرچند روند تخلیه همکاران محلی نیروهای بریتانیایی همواره مورد انتقاد قرار گرفته، اما دولت بریتانیا متعهد شده است که تمامی همکاران افغان خود را به مکان امن و به‌ویژه به بریتانیا انتقال ‌دهد.

در میان کشورهایی که به افغان‌های در معرض خطر پناه دادند، آمریکا بیشترین تعداد پناهجو را منتقل کرده است. بر اساس آماری که نهادهای آمریکایی منتشر کردند، تاکنون حدود ۸۵ هزار شهروند افغانستان از طریق پروازهای تخلیه نظامی و همچنین پروازهای غیرنظامی وارد این کشور شده‌اند. بیشتر این افراد شامل نظامیان، کارمندان نهادهای امنیتی، فعالان حقوق بشر، مدافعان حقوق زنان، مترجم‌های نیروهای آمریکایی و همکاران محلی آمریکایی‌اند که با سلطه طالبان بر افغانستان زندگی‌شان در خطر بود.

با این حال، هنوز هزاران شهروند افغان که ماه اگست ۲۰۲۱ از کابل به کمپ‌های موقت در امارات متحده عربی، قطر و آلبانی منتقل شدند، همچنان منتظر ورود به آمریکا یا یکی دیگر از کشورهای غربی‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x