چگونه غرب می تواند پس از عقب نشینی، با تروریسم مبارزه کند!

نیروهای جنگی ایالات متحده، انگلیس و ناتو در تابستان امسال افغانستان را ترک می کنند. طالبان روز به روز قویتر می شوند در حالی که القاعده و داعش حملات گستاخانه بیشتری انجام می دهند. بنابراین اکنون که غرب دیگر منابع نظامی در کشور نخواهد داشت، چگونه می توان آنها را مهار کرد؟

ژنرال سر نیک کارتر اخیرا گفت: “این نتیجه ای نبود که امیدوار بودیم. اکنون این خطر جدی وجود دارد که دستاوردهای مبارزه با تروریسم طی ۲۰ سال گذشته و با هزینه های هنگفت بدست آمده از دست برود، زیرا آینده افغانستان روند نامعلومی را طی می کند!”

برای مبارزه با تروریسم، حملات طیاره‌های بدون سرنشین می تواند افزایش یابد. در گذشته این حملات کارساز بوده است. اما حملات هواپیماهای بدون سرنشین بحث برانگیز است. آنها می توانند برای غیرنظامیان منطقه خطرناک باشند!

شبکه های استخباراتی نیز می توانند کمک کننده باشند. در طول ۲۰ سال گذشته سی ای ای و سایر نهادهای استخباراتی با اداره امنیت ملی افغانستان ارتباط نزدیک برقرار کرده و به آن کمک کرده اند تا تهدیدات را شناسایی کرده و از بین ببرد!

اما آیا می توان به طالبان اطمینان کرد که روابط خود با القاعده را طبق تعهدات توافقنامه قطع کرده باشند؟

حملات نیروهای ویژه حربه دیگری است. حملات شبانه که توسط نیروهای ویژه ایالات متحده و با استفاده از اطلاعاتی که دست اول در زمین جمع شده بودند انجام می شد، خسارات زیادی به فرماندهان طالبان و شبکه های آنها وارد کرد. اما پس از سپتمبر، این حملات در صورت ادامه یافتن بیشتر باید از خارج از کشور آغاز شود یا حداقل خارج از کشور برنامه ریزی شوند!

ایالات متحده همچنین باید بدنبال یافتن پایگاه های جدید باشد. پایگاه محرمانه و طبقه بندی شده در شرق افغانستان که نیروهای ویژه ایالات متحده از آن به عنوان سکوی پرشی برای عملیات علیه اهداف با ارزش بالا استفاده می کردند در حال بسته شدن است!

این خبر خوبی برای القاعده و داعش است که اکنون از ورود غیرمنتظره چند آمریکایی مسلح در نیمه شب ترس کمتری خواهند داشت. بنابراین اکنون کجای منطقه می تواند جایگزین مناسبی ارائه دهد؟

پاکستان از نظر جغرافیایی بارزترین انتخاب است، اما در غرب یک سو ظن عمیق وجود دارد که آی اس ای پاکستان دارای عناصری است که با گروههای تروریستی و افراطی خشن ارتباط دارد!

عمان جایگزین احتمالی است. کشورهای آسیای مرکزی هم مرز با افغانستان همچون ازبکستان نیز گزینه های بعدی هستند! 
واقعیت این است که مهار القاعده و داعش در مناطق پر خشونت افغانستان بسیار دشوار خواهد بود!
بی بی سی
۲۰۲۱/۲۵/۴

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x