امریکا باید رفتارش با افغانستان را با معیار های بین المللی عیار سازد

امریکا باید رفتارش با افغانستان را با معیار های بین المللی عیار سازد و توافق نامه دوحه را به گونه یی که تعهد شده است، عملی کند. اندیشه تعامل با جهان، راهکار فعال و مثبتی است که از سوی امارت اسلامی در پیش گرفته شده است که با موفقیت دنبال می شود.

با وجود آنکه، ایده تعامل و همکاری با جهان یک اصل در راهکار بین المللی امارت اسلامی است، مگر این اندیشه زمانی موفق بوده می تواند که همکاری بین المللی وجود داشته باشد و جامعه جهانی واقعیت ها در افغانستان را دنبال کند.

مگر با تاسف ،برخورد با افغانستان آن چنان که باشد، نیست؛ برخی کشور ها به جای همکاری با نظام جدید در افغانستان، بیشتر برای محکوم کردن آن فکر می کنند، در این میان نقش امریکا که شماری از کشور از آن تقلید می کنند، در خور بحث است.

امریکا حدود سه سال قبل با امارت اسلامی توافق نامه دوحه را امضا کرد که بر مبنای آن نیروهای خارجی در یک جدول زمانی تعین شده از این کشور بیرون شدند. امارت اسلامی تعهدات واضح در این توافق نامه داشت که یکی آن بیرون شدن مصون نیروهای خارجی از افغانستان بود.

در کل، امارت اسلامی به آنچه در این توافقنامه تعهد کرده بود عمل کرد. توقع می رفت که جانب مقابل هم در پای آنچه امضا کرده بود، عمل کند؛ مگر قسمی که دیده می شود، توافقنامه دوحه از سوی امریکا به گونه ی درست، عملی نشده است.

از دید سخنگوی امارت اسلامی، رفع تحریم‌ها بخشی از این توافق‌نامه استند که از سوی واشنگتن نقض شده‌ است. در حال حاضر، تحریم ها در برابر افغانستان همچنان ادامه دارد. در کنار آن، قیودات بر سفر مقام های امارت اسلامی، رفع نشده است، انجماد دارایی های افغانستان ، حرکت نا عادلانه ی دیگریست که وضعیت بشری در افغانستان را پیچیده کرده است.

با تاسف، موضع گیری نادرست امریکا در خصوص عادی سازی روابط با افغانستان، باعث شده است که شماری دیگری از کشور ها از امریکا پیروی کنند و با وجود علایق و منافع مشروعی که در افغانستان دارند و با وجود آن که به واقعیت بودن امارت اسلامی در صحنه سیاسی و نظامی افغانستان معترف اند، نخواسته اند که تعامل شان با امارت اسلامی را شکل رسمی کنند.

امریکا که بر بهبود وضعیت زندگی افغانان و رشد زندگی در این کشور در عرصه های گونه گون تاکید دارد، باید بداند با نقص توافق نامه دوحه، باعث بروز مشکلات زیادی در افغانستان شده است و این کار بر روند زندگی در افغانستان به خصوص فعالیت های اقتصادی و تعامل با جهان، اثر گذاشته است.

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x