تلاش سیستماتیک برای حذف زنان و دختران از رسانه های افغانستان

ملل متحد می گوید آنچه دریکسال گذشته برای زنان خبرنگار درافغانستان اتفاق افتاده٬ نمایانگر یک تلاش منظم برای حذف نقش زنان از فضای عامه می باشد. ملل متحد می افزاید که بحران اقتصادی نیز رسانه ها را زیر فشارقرار داده ونقش زنان در رسانه ها را محدود ساخته است.

لیمه سپیسلی ، خبرنگار تلویزیون یک که بعد از حاکمیت طالبان کارش را با این رسانه آغاز کرده بود درپیام فیسبوک خود در این اواخر نوشت که بنابر محدودیت های طالبان دیگر نمی تواند به کارش ادامه دهد. خبرنگاران زن ادعا می‌کنند، نپوشیدن لباس رنگه در برنامه‌ها، عدم اشتراک مهمانان و مجریان مرد در برنامه‌های که مجریانش زنان اند، از محدودیت‌های تازه می باشند.

دفتر زنان سازمان ملل متحد در افغانستان می گوید آنچه را که دریکسال گذشته برای زنان خبرنگار در این کشور اتفاق افتاده واین که برای افغانستان چه معنی دارد ، بررسی کرده است. این اداره در اشاره به اقدامات طالبان درمورد زنان خبرنگار می افزاید که این روندها یک تلاش سیستماتیک ومنسجم برای سرکوب رسانه ها وحذف زنان ، سیما ، نظریات وتجربیات زنان ازفضای عمومی را به اثبات می رساند.

دفتر زنان سازمان ملل متحد درافغانستان می گوید زنان خبرنگار با دستورهای خاص مثل پوشاندن روی هنگام ظاهر شدن درپردۀ تلویزیون هدف قرار گرفتند که این دستورها و محدودیت های وسیع دیگر بر حقوق زنان ، درمجموع نقش آنها در رسانه ها را حذف می کند. دفتر زنان سازمان ملل متحد در تویت خود می افزاید که این اقدامات منتج به حذف نقش وسهمگیری زنان در یک جامعه کثرت گرا می شود.

خاطره نوری یک خبرنگار دیگر که با یک رسانۀ خصوصی درکابل کار میکند در این اواخر از طالبان خواستار شد تا آزادی بیان را احترام کرده رسانه ها را سانسور نکنند. ” خواست خبرنگاران از طالبان این است که به آزادی بیان احترام بگذارند، رسانه‌ها را سانسور نکنند، به امنیت جان خبرنگاران توجه کنند و به خبرنگاران اجازه دهند که فعالیت‌های رسانه‌ای خود را مطابق قانون و تعهدات خبرنگاری خود انجام دهند.”

اما وزارت امر به معروف و نهی از منکر طالبان می‌گوید، به جز از دستور حجاب، دیگر هیچ محدودیتی بر زنان خبرنگار وضع نشده است. با این حال (نی ) ، نهاد حمایت کنندهٔ رسانه‌های آزاد افغانستان می‌گوید، بر اساس سروی آنها ، مشکلات و محدودیت‌های موجود در برابر خبرنگاران زن سبب شده که تقریبا ۹۳ درصد آنها بی‌کار شوند و یا خود کار های شان را ترک گویند.

(رادیو آزادی)

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x