ماین و مواد منفلق ناشده٬ میراث زشت از جنگ های طولانی در کشور است که بعنوان یک خطر بلقوه در برابر حیات و زندگی مردم ما باقی مانده است. دفتر هماهنگی سازمان ملل متحد ‹ اوچا› میگوید: شورای امنیت این سازمان به زودی نشستی را در مورد حفاظت افغانان در برابرماین برگزار خواهد کرد.
اوچا واضح ساخته است در سال 2022 میلادی بیش از 700 کودک در افغانستان از اثر انفجار ماین و مواد منفجره ناشده در اینکشورکشته شده‌اند از دید اوچا٬ روزانه طور اوسط دو کودک در افغانستان قربانی ماین میشوند.
سازمان ملل در حالی به هدف مبارزه با ماین در افغانستان٬ نشستی را برگزار میکند که هنوز هم بخش های از افغانستان آلوده از ماین ومواد منفلق ناشده است و این گونه اشیای خطرناک بیشتر در اطراف پوسته های سابق امنیتی٬ قرار گاه ها های نظامی و محلات که شاهد جنگ ها بوده اند پیدا میشوند٬ با تاسف کودکان ونوجوانان که برای دریاف آهن پاره های کهنه به این محلات سر میزنند٬ شکارماین ومواد منفلق شده میشوند وتلفات انسانی هم بیشتر در همین ساحات رخ میدهد.
افغانستان با طولانی ترین جنگ داخلی بیشترین کشتزار ماین را در جهان دارد٬ برنامه ماین روبی در اینکشور سال ها قبل آٰغاز شده بود٬ مگر بی برنامگی نهاد و سازمان های مدد رسان از یکطرف وادامه جنگ در کشور از طرف دیگر٬ برنامه جمع آوری ماین ومهمات منلفق ناشده را در کشور طولانی کرد٬ ورنه سازمان ملل وکشور های حمایت کننده از روند ماین روبی در افغانستان٬ سال های ۲۰۱۱ و۲۰۱۲ را سال ختم معضل ماین در افغانستان بیان داشته بودند٬ ایده که تحقق نیافت برخلاف کشتزار ماین در افغانستان بیشتر شد و خطر ناشی از ٖآن٬ هم بیشتر وجدی تر شد.
نهاد های بین المللی وهمچنان ادارت ذیربط افغانی در مورد ساحات وتعداد ماین های که در افغانستان وجود دارد ارقام متفاوت میدهند اصلا در میان آنها هماهنگی وجود ندارد٬ مگر همه این نهاد ها در یک حرف با هم متفق القول اند که هنوز هم ساحات ملوث به ماين و يا مهمات منفجر ناشده گسترده ووسیع است بدون شک موجودیت میلیون ها ماین دفن شده در افغانستان يك تهديد مستقيم و خطرناک برای باشندگان و جامعه افغانی است مانع انكشاف و توسعه افغانستان وبه صورت خاص مانع رشد وانکشاف آن محلاتی میشود که در آنها کشتزار ماین است وبدون تفکیک وترحم هر زنده جانی را صید میکند.
خطر ماین ها ومواد منفلق ناشده در افغانستان چنان جدی است که ریاست هماهنگی و ماین‌روبی میگوید که ۱۷۰ تن از آغاز سال روان میلادی تا کنون درپی انفجار ماین‌ها در کشور جان باخته و یا زخمی شده‌اند که بیشتر قربانیان در این رویدادها، کودکان بوده‌اند.
باید گفت که تا سال های ۲۰۱۱ میلادی روند کمک نهاد های بین المللی منجمله سازمان ملل با موسسات ماین روبی در افغانستان دلگرم کننده و با نتیجه بود مگر بعدا روند کمک ها کاهش پیدا کرد و حالا در سطح نهایت پائین قرار دارد در حالی که خطر انفجار ماین ومواد منفلق ناشده همچنان جدی وخطرناک است و بدون شک کاهش کمک‌های نهادهای جهانی در زمینه پاک‌سازی ماین در افغانستان میتواند مایوس کننده باشد.
مردم افغانستان که حالا به صلح و امنیت دست یافته اند آرزو دارند تا خاطرات و زشتی ناشی از جنگ را نیز فراموش کنند٬ آنان برای آینده عاری از جنگ رویا های زیادی دارند در حالی که ماین‌ها و مواد انفجاری میراث جنگ‌ها است که میتواند خاطرات زشت جنگ را در ذهن ها تداعی کند.
امید شورای امنیت سازمان ملل در نشست خود٬ تمرکز بر این داشته باشد که کمک های آن سازمان در بخش ماین روبی را احیا کند و چون گذشته بودجه آن را تمویل کند٬ چون ادامه موجودیت ماین در افغانستان يك چالش مبرم در برابر جان مردم اینکشور و مشکل جدی در راستاي اعمار مجدد و انكشاف افغانستان محسوب میشود٬ افغانان از هر حرکت که بتواند خطر ماین و تلفات ناشی از آن کاهش دهد استقبال میکنند.
