مسایل مورد بحث میان افغانستان و ایران در حدی نیست که جنجال بار آورد

مرز یک قانون و پیمان رسمی است که باید به آن احترام گذاشته شود، هر مشکل مرزی راه حل دارد بهانه جویی و نشانه گرفتن، راه منطقی حل قضایا نیست.

واقعیت این است که افغانستان وایران دو کشور همسایه اند، این دو کشور محکوم به زیستن در کنار هم اند، نمیتوان جغرافیای سیاسی آنها را جدا کرد، یکی را به یک محل ودیگری را به محل دیگر کوچ داد هرچه مشکلی که درروابط میان آنها به میان آید باید به سنت دیرینه تفاهم وسازش رو آورند و آن را حل کنند و زمینه را برای مداخله کشور های خارج از همسایگی و منطقه وفرامنطقه مساعد نکنند.

در حالی که در وجود تحول اخیر در سرحد افغانستان وایران، دیده شد که کشور های اند که قصد دارند به این آتش پکه زنند و راه مفاهمه و دیاگوک میان کابل و تهران را پیچیده کنند ودر نهایت آن را از هم بپاشند.

در اینجا هشیاری سیاسی است که حرف اول را میزند٬ هر دوملت باید هوشیار باشند و بپذیرند که توطئه استعمارگران ادامه دارد واگر این توطیه جایش را پیدا کند برای منطقه تباه کن خواهد بود،هر عمل سنجیده ناشده، منفی و مغایر با ارزش ها ومنافع دو کشور تبعات اسفبار داشته میتواند٬ لازم است که هر عمل و حرکت ما عقلانی باشد ومنافع دو طرف را ارج گذارد.

از دید مقام های امارت اسلامی افغانستان که مسایل میان افغانستان و ایران در حدی نیست که جنجالی بار آورد و تنش خلق کند این مشکلات می تواند از طریق گفتگو و تفاهم حل شود. امارت اسلامی با ایده تفاهم و دیالوگ نسبت به حل قضایا نگاه میکند، معقول ودور اندیش است.

(باختر /۳۰ می ۲۰۲۳)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x