چند سخن گفته نشده

ما افغان‌ها متأسفانه عادت داریم اگر خارجی‌ها حرفی بزنند یا گفته‌ گفته‌ای را بیان کنند بدون توجه به مأموریتی که به آنها محول شده، یا حرف‌هایشان بر اساس سند یا منبع موثق باشد، در چارچوب منافع کوچک خود به آنها اعتبار می‌دهیم.

هنوز مشاور داکتر نجیب، آقای محمد اسحق توخی که تا آخر عمر با وی در اتاق سازمان ملل متحد در کابل بود، نگفته است که آقای سیوان نماینده سازمان ملل متحد، داکتر نجیب الله در 1371 شمسی بعد از 27/26 ماه حمل کجا بردند؟ در کابل، وزارت امور خارجه هند نه به او ویزه داد و نه پناهندگی.

به همین ترتیب، نه از معاون سیوان، آقای فیلیپ کاروین، و نه از وزیر امور خارجه وقت، آقای عبدالوکیل، در چند صد صفحه کتاب «از حاکمیت تا سقوط جمهوری دموکراتیک افغانستان» و نه در چندین جلد از کتابهای فقیر محمد وادان، و نه از دیگران در این رابطه که سیوان بالاخره رئیس جمهور افغانستان دکتر نجیب الله را به کجا برد؟ چیزی نه خوانده ام و نشنیده ام.

هدف طرح صلح پنج ماده ای سازمان ملل برای سیوان، کمیته بی طرف، دولت موقت و انتقالی و انتخابات بعدی، گرفتن قدرت از داکتر نجیب الله و واگذاری قدرت به شورای رهبری جهادی بود، هیچ چیز دیگری در این طرح وجود نداشت، اتفاقی که در 8 ثور سال 1371 افتاد.

سیوان وظیفه داشت تا رهبران جهادی را برای کسب قدرت متحد می کند. به بهانه مانع تراشی و تأخیر در روند صلح، داکتر نجیب الله را متقاعد و تحت فشار قرار دهد تا از قدرت کناره گیری کند و استعفا دهد و داکتر نجیب الله را به هند منتقل کند، با خانواده خود یکجا شود.

بر اساس تحولات جدید و موافقت داکتر نجیب الله، سیوان باید ساعت 12:30 روز 26 حمل با کمیته بی طرفی از اسلام آباد به کابل می آمد تا قدرت را تحویل دهد و در عین حال داکتر نجیب الله نیز منتقل با همین طیاره به هند میرفت. با این حال سیوان ساعت 12:30 شب بدون همراهی کمیته بی طرف وارد کابل شد.

در این فاصله ملیشه های نظامی جنرال عبدالرشید دوستم میدان هوایی کابل را تحت کنترل می گیرند و قبل از خروج داکتر نجیب الله مشکلی به وجود می آید. نکته جالب این است که مشکل بازگرداندن طیاره به اسلام آباد حل نشد، سیوان نتوانست از طیاره پیاده شود. این سوال بسیار مطرح می شود که چرا سیوان عجله داشت  تا طیاره زود به اسلام آباد برگردد؟

در طیاره کمیته بی طرفی وجود نداشت و داکتر نجیب الله نیز به امید نجات به خانه سازمان ملل در کابل پناهنده شد، آنوقت جز جنرال حمید گل و چند جنرال پاکستانی دیگر چه کسی در طیاره بود؟!!! سیوان می خواست داکتر نجیب الله را برخلاف قرارداد و تعهدات، نه به هند و نه به هیچ کشور دیگری بلکه به اسلام آباد ببرد و می خواست که دکتر نجیب الله از اسلام آباد استعفا دهد.

شواهد نشان می دهد که سفر داکتر نجیب الله به هند چیزی جز یک نیرنگ و فریب نبود. در فارسی ضرب المثلی هست که می گوید: «دروغگو حافظه اش کوتاه است.» خود سیوان در مصاحبه اش می گوید: وقتی داکتر نجیب الله در 27 حمل به دفتر سازمان ملل در کابل پناه برد، سیوان فوراً سفرا را صدا زد تا موضوع پناهندگی داکتر نجیب الله را با آنها در میان بگذارد که غیر از سفیر پاکستان، سفیر هر کشور دیگری از جمله سفیر هند برای دادن پناهندگی و ویزه به داکتر نجیب الله حاضر نشد.

داکتر نجیب الله نه تنها با این طرح مخالف است، بلکه با سیوان و سفیر پاکستان نیز به تندی صحبت می کند. سیوان خود می گوید که طیاره من از چهار طرف توسط ملیشه های دوستم محاصره شده بود، وضعیت میدان هوایی کابل غیرعادی بود و کنترل میدان در دست دیگری بود. نباید از موضوع مکان و زمان و وضعیت محکمه غافل شد.

سخنان سلیمان لائق در مورد رابطه سیوان و داکتر نجیب الله که داکتر نجیب الله می خواست مثل دزد شبانه از کشور فرار کند شاید این گفته ها درست باشد چرا که یک موقعیت غیرعادی این کار انجام شد تا داکتر نجیب همانطور که در بالا اشاره شد با یک سرنوشت مجهول مواجه نشود.

سوال دیگری پیش می آید که سیوان از 27 حمل تا هشتم ثور حدود 12 روز فرصت و زمان داشت تا بر اساس توافقات قبلی با هند موضوع پناهندگی داکتر نجیب الله را حل کند که در این صورت می توانستیم بگوییم سیوان راست می گوید، دروغ نمی گوید، فریبکار و دروغگو نیست.

همچنین قابل ذکر است که سیوان یک سال و نیم دیگر در اسلام آباد سکونت داشت اما در مورد انتقال داکتر نجیب الله به هند اقدامی انجام نداد. سیوان این مصاحبه را زمانی انجام داد که سلیمان لائق از دنیا رفته بود.

( تاند/ 1 می 2023)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
13 سال پیش در چنین روزی، جولیان آسانژ ویدئویی را منتشر کرد که نشان می‌داد نیروهای آمریکایی به سوی غیرنظامیان عراقی از جمله کودکان شلیک می‌کنند. اکنون او به دلیل انتشار آن با 175 سال زندان مواجه است.  
از ویتنام گرفته تا عراق، میلیون‌ها نفر در جنگ‌هایی که توسط سیاستمداران آغاز شده کشته شده‌اند. امروز لایحه‌ای را به تصویب رساندم که بر اساس آن پارلمان باید در این مورد پاسخگو باشد و اطمینان حاصل شود که هیچ سیاستمداری نمی‌تواند استرالیایی‌ها را دوباره به جنگ‌های نامشروع بفرستد. گروه های اصلی حاضر به پاسخگویی نشدند.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x