در ۳۱ جولای، ترکمنستان یک توافق‌نامه ۵ میلیون دالری با افغانستان امضا کرد تا به طور مشترک توسعه و سرمایه گذاری در گسترش بندر خشک تورغندی در مرز افغانستان و ترکمنستان را پیش ببرد. این توافق تازه ترین مورد از سلسله قراردادهایی است که در
لغو قرارداد نفتی حوزه آمودریا با چین، نقطه عطفی در جستجوی افغانستان برای یافتن شرکای قابل اعتماد است. مقامات طالبان که از نقض های مکرر تعهدات از سوی پکن خسته شده اند، اکنون دعوت نامه ای برای شرکت های روسی فرستاده اند. با این حال،
رادیو اسپوژمی در مورد سالگرد یازده سپتامبر چنین می نویسد: با گذشت بیش از دو دهه از وقایع ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، آمریکا جنگ هایی را در سرتاسر جهان به نام “ضد تروریسم” آغاز کرده است که هزینه های زیادی را برای جهان به همراه داشته
در واپسین ساعات شب ۳۱ اگست ۲۰۲۵، زمین لرزه ی ۶ ریشتری در ولایت ننگرهار در شرق افغانستان هزاران خانواده را در سوگ فرو برد. برآوردها نشان می دهد بیش از ۳۰۰۰ نفر جان خود را از دست داده اند و هزاران نفر دیگر زخمی
حملات تازه پهپادی در شرق افغانستان بار دیگر معادلات امنیتی منطقه را زیر سایه سنگین پرسش قرار داده است. منابع محلی از خوست، ننگرهار و کنر خبر داده‌اند که شامگاه گذشته چندین حمله هوایی صورت گرفته که به تخریب خانه‌های مسکونی و تلفات غیرنظامی از
افغانستان پس از خروج آمریکا در سال ۲۰۲۱ به صحنه‌ای تبدیل شده که طالبان تلاش می کند با بهره گیری از منابع آب و موقعیت جغرافیایی خود، نه تنها نیازهای داخلی را برطرف کند بلکه جایگاهی استراتژیکی در منطقه به دست آورد. در کشوری که
۲۰ اگست ۲۰۲۵ روز عادی در کابل نبود. شهری که سال ها درگیر جنگ و بی اعتمادی بود، میزبان رویدادی شد که می‌تواند نقشه منطقه را دگرگون کند: ششمین نشست سه‌جانبه پاکستان، افغانستان و چین. در این دور تاریخی، حضور وزیر خارجه چین، وانگ یی،
چین در ماه های اخیر تلاش کرده است تا میان پاکستان و طالبان افغانستان نقش میانجی را ایفا کند؛ تلاشی که به طور مستقیم با منافع پکن در پروژه کریدور اقتصادی چین – پاکستان (CPEC) گره خورده است. دیدار اخیر وانگ یی، وزیر خارجه چین،
مکانیزم ماشه یا اسنپ بک، به عنوان یکی از بندهای حساس در توافق هسته ای (برجام) گنجانده شد تا در صورت نقض تعهدات از سوی ایران، سایر طرف ها بتوانند تحریم های شورای امنیت را به طور خودکار بازگردانند. اما واقعیت امروز صحنه سیاسی این
طالبان نخستین بار در سال ۱۹۹۶ کابل را تصرف کردند و به عنوان یک جنبش نظامی بر افغانستان حاکم شد. این حکومت پنج سال دوام یافت تا آنکه با مداخله نظامی آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر سرنگون شد. از ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ طالبان عملاً
درگیری ۱۲ روزه بین اسرائیل و ایران در ماه جون، توجه را از کارزار نظامی بی‌وقفه اسرائیل در غزه، جایی که بیش از ۵۷هزار فلسطینی در ۲۱ ماه کشته شده‌اند، منحرف کرد. با این حال، از زمانی که اسرائیل و ایران در ۲۳ ژوئن امسال
نشست سه جانبه چین، پاکستان و افغانستان در کابل فراتر از یک دیدار دیپلماتیک عادی است و می توان آن را بخشی از تغییر موازنه قدرت در منطقه دانست. حضور مستقیم وزیر خارجه چین در کابل حامل پیامی روشن است: پکن افغانستان را به عنوان
