افزایش ناامیدی ها از ماندن، پاکستان اخراج افغان‌ها را شدت بخشیده است

براساس گزارشات، ده‌ها هزار مهاجرین افغانستانی از اوایل ماه آپریل، هم‌ زمان با آغاز موج تازه اخراج‌ها، پاکستان را ترک کرده‌اند. به گفته کمیشنری عالی سازمان ملل در امور پناهندگان (UNHCR)، از آغاز این ماه تاکنون، بیش از ۱۲۷ هزار افغان به افغانستان بازگشته‌اند.

این نهاد افزوده است که اکثر این افراد تحت فشار تهدید به اخراج، به‌طور داوطلبانه پاکستان را ترک کرده‌اند. حدود ۲۶ هزار نفر نیز به‌صورت اجباری اخراج شده‌اند.

از زمان پایان مهلت خروج داوطلبانه در پایان ماه مارچ، مقامات پاکستانی دستگیری پناهجویان و انتقال آنان به مراکز اخراج را آغاز کرده‌ اند. در درازمدت، دولت اسلام‌آباد قصد دارد سه میلیون افغان را اخراج کند.

بسیاری از افغان‌ها اکنون با آینده‌ای نامشخص روبه‌رو هستند. محمد رسول فردی که قرار است پاکستان را ترک کند به خبرگزاری آلمان (DPA) گفت: «پاکستان خانه من بود، من اینجا به دنیا آمده‌ام». بسیاری از افغان‌ ها زمانی که خبر اخراج‌ شدنشان شنیده اند، گریه کردند.

عفو بین‌الملل: پناهجویان اخراج‌شده در معرض خطر قرار دارند

پاکستان در پایان سال ۲۰۲۳ روند اخراج جمعی پناهجویان افغان فاقد مدرک را آغاز کرد. بر اساس آمار رسمی، از آن زمان تاکنون نزدیک به ۹۰۰ هزار افغان از پاکستان خارج شده‌اند. این کمپین در ابتدا متوجه پناهجویان بدون اسناد بود، اما اسلام‌آباد اعلام کرده که قصد دارد در آینده پناهجویان ثبت‌ شده را نیز اخراج کند.

عفو بین‌الملل هشدار داده است که «افغان‌ هایی که پس از تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱ در جست‌وجوی پناه و پناهندگی به پاکستان آمده‌اند، به‌شدت آسیب‌پذیر هستند». این شامل زنان و دختران افغان، خبرنگاران و فعالان حقوق بشر می‌شود.

بر اساس دیدگاه برخی ناظران، این اخراج‌ ها ممکن است اقدامی از سوی پاکستان برای افزایش فشار بر طالبان در افغانستان باشد. پاکستان، به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای بحران‌زده از نظر اقتصادی، با افزایش خشونت گروه‌های تندرو مواجه است و حاکمان کابل را به فراهم‌کردن پناهگاه برای این گروه‌ ها متهم می‌کند. اما طالبان این اتهامات را رد می‌کنند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x