محمد کریم خرم مشاور پیشین رییس جمهور حامد کرزی
در کشورهای شرقی، به‌و یژه آن هایی که میزان سواد در آن ها پایین است، این عادت وجود دارد که تاریخ خود را از زبان دیگران، به‌ویژه غربی ها، بشنوند. به تازگی بی‌بی‌سی گزارشی منتشر کرده که در آن برخی از سربازان نیروهای ویژه بریتانیا اعتراف کرده اند که در افغانستان و عراق مرتکب جنایات جنگی شده اند.
رسانه های داخلی و خارجی هم در این باره صحبت کرده اند. در خود گزارش، برخی مقام های داخلی و خارجی نیز تأیید کرده اند که در عملیات نیروهای غربی حتی کودکانی کشته شده‌اند که آن ها را تروریست می نامیدند.
هرگاه کسی حرفی متفاوت با روایت حاکم غربی می زد، یا به نظریه پرداز توطئه متهم می شد یا به وابستگی به طالبان یا کشورهای خارجی … اگر کسی می گفت که غربی ها برای یک بازی بزرگ آمده اند، در پی آزمایش سلاح های جدیدشان هستند … رسانه ها و سیاستمداران مزدور او را متهم می کردند. هنوز هم ممکن است مشاجره من و یکی دیگر از افراد بر سر زندان بگرام را به یاد داشته باشید (این اشاره احتمالاً متوجه کسانی چون اشرف غنی، زلمی خلیل‌زاد، یا حنیف اتمر می باشد)، او در حضور سفیر و فرمانده امریکایی تلاش می کرد ثابت کند که از زندانی کردن افغان های بیشتر حمایت می کند و مخالفان این کار را انسان های بدی می دانست. در حالی که چندی بعد، خود کنگره آمریکا درباره زندان ها و شکنجه های مخفی دولتش در لهستان تحقیقاتی را آغاز کرد.
وقتی آمریکا حرف از حقوق بشر می‌زد، پذیرفته می‌شد، اما اگر افغان همان را می‌گفت، متهم به «نظریه توطئه» می‌شد.
