ده ها تن از نیروهای سابق نیروهای ویژه بریتانیا یا کسانی که همراه آنان در جنگ های آمریکا در افغانستان و عراق خدمت کرده اند، سکوت خود را شکسته اند و درباره جنایات جنگی ای که شاهد آن بوده اند سخن گفته‌اند، از جمله اعدام کودکان.
برنامه مستند «پانوراما» از شبکه بی بی سی، که پیش تر نیز بارها به افشای جنایات جنگی نظامیان بریتانیایی در جریان «جنگ علیه ترور» پرداخته بود، در قسمت جدید خود در روز دوشنبه، شهادت‌های ۳۰ تن از نیروهای ویژه سابق بریتانیا (شامل نیروی ویژه هوایی SAS، نیروی ویژه دریایی SBS و نیروهای پشتیبان) را منتشر کرد که در افغانستان و عراق خدمت کرده اند.
یکی از کهنه سربازان نیروی هوایی ویژه که در افغانستان جنگیده، گفت: «یک پسر نوجوان را دست بند زدند و بالایش شلیک کردند. او مشخص بود که سن پایینی دارد، حتی نزدیک به سن جنگ هم نبود.»
او افزود: «کشتن آدم ها در خواب، قابل توجیه نیست.»
سرباز دیگری که با نیروی هوایی ویژه خدمت کرده بود، اظهار داشت کشتن برای برخی سربازان تبدیل به «یک اعتیاد» شده بود. او گفت: «در میان نیروها تعداد زیادی قاتل روانی وجود داشت. در برخی عملیات ها، گروه وارد مهمان خانه ها می شدند و همه افراد حاضر را در خواب به قتل می رساندند. این کارها توجیه پذیر نیست.»
یکی از سربازان نیروی ویژه دریایی روایت کرده که چگونه افراد زخمی که تهدیدی محسوب نبودند، اعدام می شدند. از جمله فردی که در حال مداوا توسط یک داکتر بود، «ناگهان صدای شلیک آمد. یکی از افراد ما به سرش شلیک کرده بود.» او گفت: «این ها قتل های ترحم آمیز نبود، بلکه قتل محض بود.»
یکی دیگر از کهنه سربازان گفت که یکی از نیروهای نیروی هوایی ویژه تعداد افرادی را که طی شش ماه مأموریتش کشته بود، می شمرد. «او سعی داشت در هر عملیات یک نفر را بکشد. به شکل بدنامی در تیم شناخته می‌شد، واقعاً شبیه یک روانی بود.»
وی توضیح داد که این سرباز گلوی مرد زخمی افغان را با چاقو برید، چون نمی خواست که مافوقش دوباره به او شلیک کند و ترجیح می داد خودش با چاقو کار را تمام کند.
سربازان همچنین گفتند که برای سرپوش گذاشتن بر این اعدام ها، سلاح هایی را به عنوان اسناد کنار اجساد می گذاشتند تا وانمود شود کشته شدگان شورشی بوده اند. آمریکایی ها نیز این روش را «بررسی مرگ» یا تیر خلاص (dead-checking) می‌نامیدند.
یکی از نیروها گفت که فرماندهان به طور ضمنی با این اقدامات موافق بودند. «ما بلد بودیم چگونه گزارش های مربوط به حوادث جدی را طوری بنویسیم که پلیس نظامی به آن مشکوک نشود. اگر به نظر می رسید که تیراندازی ناقض قوانین درگیری است، مشاوری حقوقی تماس می گرفت و کمک می کرد که زبان گزارش را تغییر دهیم. مثلاً می پرسیدند: یادت هست کسی حرکتی ناگهانی کرد؟ و تو می‌گفتی: آره، حالا یادم افتاد. این روند در عملیات ها نهادینه شده بود.»
برنامه «پانوراما» همچنین تأیید کرده که دیوید کامرون، نخست وزیر محافظه کار بریتانیا بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶، بارها از این جنایات جنگی مطلع شده بود.
ژنرال داگلاس لوت، سفیر پیشین آمریکا در ناتو، به پانوراما گفت که حامد کرزی، رئیس جمهور وقت افغانستان، آنقدر مکرر از حملات شبانه، تلفات غیرنظامیان و بازداشت ها شکایت می کرد که هیچ مقام غربی نمی توانست آن را نادیده بگیرد.
دادگاه کیفری بین المللی در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که نظامیان بریتانیایی در عراق مرتکب جنایت جنگی شده اند، اما هیچ کدام از عاملان را تحت پیگرد قرار نداد.
فهرست جنایات مستند نیروهای آمریکایی، مزدوران و پیمانکاران خصوصی در کشورهایی چون افغانستان، عراق، پاکستان، یمن، سومالی، لیبی و سوریه شامل قتل غیرنظامیان و زندانیان، بازداشت غیرقانونی، شکنجه، تجاوز، و زندانی‌کردن و آزار جنسی زنان و دختران بوده است.
افشاگرانی که این جنایات را فاش کردند – مانند جولیان آسانژ، ادوارد اسنودن، چلسی منینگ، جان کریاکو و دیگران – تقریباً همگی تنها کسانی بودند که به خاطر افشای این جنایات مجازات شدند همچنین نیروهای دیگر کشورها از جمله افغان ها، عراقی ها، استرالیایی ها، آلمانی ها، لهستانی ها و کانادایی ها نیز در جریان «جنگ علیه ترور» متهم به ارتکاب جنایت شدهند.
به گزارش پروژه «هزینه های جنگ» وابسته به مؤسسه واتسون در دانشگاه براون، از سال ۲۰۰۱ تاکنون دست کم ۹۴۰ هزار نفر در نتیجه خشونت مستقیم در جنگ ها کشته شده اند که شامل غیرنظامیان، نیروهای نظامی طرف های درگیر، پیمانکاران، خبرنگاران و کارکنان امدادی می شود. از این میان، دست کم ۴۰۸ هزار نفر غیرنظامی بوده اند.
مطلبی از نشریه کاماند دریمز
