وزیر امور خارجهٔ جاپان قتل‌های هدفمند را محکوم کرد!

وزرای امور خارجهٔ افغانستان و جاپان در مورد روند صلح، ادامهٔ کمک‌های جاپان به افغانستان، موثریت‌ کمک‌ها و مبارزه با فساد، پیگیری پروندهٔ قتل تتسو ناکامورا، و گسترش روابط دوجانبه گفتگو کردند

وزیر امور خارجهٔ جمهوری اسلامی افغانستان، جاپان را شریک قابل‌اعتماد و همکار سخاوتمند توصیف نموده، از ادامهٔ کمک‌های جاپان ابراز سپاس و امتنان نمود. آقای حنیف اتمر آخرین تحولات پیرامون صلح از جمله‌ پیمان‌شکنی‌های طالبان را با همتای جاپانی‌اش در میان گذاشت و از تلاش‌های دولت ج.ا.ا. برای پیشرفت روند صلح و برآوردن تعهداتش در این راستا اطمینان داد.

وزیر امور خارجهٔ جاپان قتل‌های هدفمند و ماین‌گذاری موترها را محکوم کرد و خواهان کاهش خشونت‌ها و پیشرفت روند صلح در افغانستان شد. آقای توشی‌میتسو موتیگی از ادامهٔ کمک‌های جاپان الی ۲۰۲۴ و کمک‌های جداگانه برای مبارزه با کوید۱۹، به آقای اتمر اطمینان داد. وی خواهان مصرف کمک‌ها به‌گونه موثر گردید و مبارزه با فساد را در این راستا مهم دانست. آقای موتیگی از پیگیری و تحقیقات در مورد پروندهٔ قتل تتسو ناکامورا نیز سپاسگزاری کرد.

در پایان، دو طرف بر گسترش روابط دوجانبه میان دو کشور دوست تأکید کردند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x