استقلال افغانستان: صد روز قبل زمین و فضای افغانستان توسط آمریکا و ناتو اشغال شده بود. افغانستان توسط افرادی اداره میشد که روسای شان از عملکرد آنها شرم داشتند. هر فردی در گوشه گوشه افغانستان برای خود حکومت میکرد و شهر ها به قلعه های نظامی مبدل شده بودند.
تلاش های دیپلوماتیک طالبان: با آغاز حکومت طالبان برای تمامی کشور ها پیام دوستی فرستاد. و خواهان روابط دیپلوماتیک با تمامی کشور ها به شمول آمریکا شد.
همین تلاش ها موجب شد تا رئیس جمهور ترکمنستان اعلام آمادگی کند تا با کابینه طالبان همکار باشد. در دیدار با سران دولت ترکمنستان بر آغاز دوباره پروژه تایپ و جریان کار خط ریل ترکمنستان-هرات و ترکمنستان-جوزجان توافق شد.
در کنفرانس مسکو، اعضای شرکت کننده اعلام کردند که دارایی های افغانستان باید آزاد گردد.
در کنفرانس تهران کشور های حاضر بر روی مسئله صلح افغانستان تاکید کرده و آن را حق طبیعی مردم افغانستان دانستند.
دولت طالبان با چین ارتباطات خوبی ایجاد کرده و دولت چین اعلان کرد که ۶۵ میلیون دالر با دولت افغانستان کمک خواهد کرد. همچنین دولت چین از آمریکا خواست تا دارایی های افغانستان را آزاد کند.
اولین محموله صادراتی که شامل جلغوزه بود نیز به چین صادر گردید.
طالبان با هند نیز ارتباط موثر برقرار کرده و هند متعهد شد تا ۵۰۰۰۰ تن گندم از راه پاکستان به افغانستان کمک کند.
با ایران نیز در بخش های پروژه های اقتصادی، تجارتی و توسعوی ارتباط برقرار شد و نماینده ویژه ایران در امور افغانستان نیز با وزرای خارجه و تجارت دیدار کرد.
در این مدت ۶۰۰ تن داعشی و مجرمین دیگر دستگیر شده، ۸۲ تن آدم ربا دستگیر شده و ۱۲ تن از چنگال آدم ربایان آزاد گشته است.
کار های تعلیمی شروع به فعالیت کرده و ۷۵ درصد بخش تعلیمی اکنون فعال هستند.
فعالیت رسانه های شخصی و دولتی جریان دارد و برخی رسانه های شخصی با صلاح دید بانیان آنها بسته شده.
در بخش هایی که حضور زنان الزامی است مانند تعلیم و تربیه، دانشگاه ها، صحت عامه، پولیس و رسانه های تصویری و صوتی؛ مانند گذشته فعال هستند.
عزم
۲۰۲۱/۲۰/۱۱