حاکمیت صد روزه طالبان و دست‌آورد های شان

استقلال افغانستان: صد روز قبل زمین و فضای افغانستان توسط آمریکا و ناتو اشغال شده بود. افغانستان توسط افرادی اداره میشد که روسای شان از عملکرد آنها شرم داشتند. هر فردی در گوشه گوشه افغانستان برای خود حکومت میکرد و شهر ها به قلعه های نظامی مبدل شده بودند.

تلاش های دیپلوماتیک طالبان: با آغاز حکومت طالبان برای تمامی کشور ها پیام دوستی فرستاد. و خواهان روابط دیپلوماتیک با تمامی کشور ها به شمول آمریکا شد.

همین تلاش ها موجب شد تا رئیس جمهور ترکمنستان اعلام آمادگی کند تا با کابینه طالبان همکار باشد. در دیدار با سران دولت ترکمنستان بر آغاز دوباره پروژه تایپ و جریان کار خط ریل ترکمنستان-هرات و ترکمنستان-جوزجان توافق شد.

در کنفرانس مسکو، اعضای شرکت کننده اعلام کردند که دارایی های افغانستان باید آزاد گردد‌.

در کنفرانس تهران کشور های حاضر بر روی مسئله صلح افغانستان تاکید کرده و آن را حق طبیعی مردم افغانستان دانستند.

دولت طالبان با چین ارتباطات خوبی ایجاد کرده و دولت چین اعلان کرد که ۶۵ میلیون دالر  با دولت افغانستان کمک خواهد کرد. همچنین دولت چین از آمریکا خواست تا دارایی های افغانستان را آزاد کند.

اولین محموله صادراتی که شامل جلغوزه بود نیز به چین صادر گردید. 

طالبان با هند نیز ارتباط موثر برقرار کرده و هند متعهد شد تا ۵۰۰۰۰ تن گندم از راه پاکستان به افغانستان کمک کند.

با ایران نیز در بخش های پروژه های اقتصادی، تجارتی و توسعوی ارتباط برقرار شد و نماینده ویژه ایران در امور افغانستان نیز با وزرای خارجه و تجارت دیدار کرد.

در این مدت ۶۰۰ تن داعشی و مجرمین دیگر دستگیر شده، ۸۲ تن آدم ربا دستگیر شده و ۱۲ تن از چنگال آدم ربایان آزاد گشته است.  

کار های تعلیمی شروع به فعالیت کرده و ۷۵ درصد بخش تعلیمی اکنون فعال هستند.

فعالیت رسانه های شخصی و دولتی جریان دارد و برخی رسانه های شخصی با صلاح دید بانیان آنها بسته شده.

در بخش هایی که حضور زنان الزامی است مانند  تعلیم و تربیه، دانشگاه ها، صحت عامه، پولیس و رسانه های تصویری و صوتی؛ مانند گذشته فعال هستند.
عزم
۲۰۲۱/۲۰/۱۱

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x