قبل از تسلط طالبان در ماه آگست، مساعدت کنندگان خارجی که عمدتا کشورهای غربی ثروتمند به رهبری ایالات متحده بودند، تا ۸۰ درصد از تمام هزینه های دولت افغانستان را پرداخت می کردند. اما آنها از آن زمان تمام کمک های مالی خود را به عنوان اهرم فشاری برای تحت فشار قرار دادن طالبان برای برآورده کردن خواسته هایی از جمله حقوق زنان، دختران و اقلیت ها، یک دولت فراگیر، و آزادی از انتقام مسدود کرده اند!
دولت بایدن و دولتهای متحدش در حال بحث هستند که آیا برنامه آزمایشی سازمان ملل برای ارائه کمک و پرداخت موقت معاش کارکنان که تنها بخشی از سیستم مراقبتهای صحی افغانستان را هدف قرار میدهد، یا طرحهای مشابه بتواند در بخشهای دیگر اقتصاد گسترش یابد!
جفری دی لورنتیس، معاون سفیر ایالات متحده در سازمان ملل هفته گذشته در شورای امنیت سازمان ملل گفت: “ما عمیقا از کمبود مداوم نقدینگی، تورم و سایر عوامل اقتصادی نگران هستیم. ما از راهحلهای خلاقانه جامعه بینالمللی برای کمک به کاهش این مشکلات بهگونهای که منافع طالبان و افراد تحریم شده محدود میکند، استقبال میکنیم!”
هیچ یک از مذاکرات تا کنون شامل آزادسازی حدود ۱۰ میلیارد دالر از ذخایر دولت افغانستان که عمدتا در ایالات متحده نگهداری می شود نیست. امیدی که در سازمان ملل وجود دارد این است که حداقل بخشی از این بودجه بتواند در یک صندوق جدید تحت مدیریت سازمان ملل آزاد شود که فراتر از کمک های بشردوستانه غذا و دارو به افغانستان برای حفظ خدمات اولیه و پرداخت معاش خواهد بود!
اما اجنسی های بشردوستانه و انکشاف بینالمللی اصرار دارند که زمان رو به پایان است و جان میلیونها نفر در خطر است. در حالی که تقریبا هیچ پولی در گردش نیست، سازمان ملل متحد، کمیته بین المللی صلیب سرخ و سایر اپراتورهای مهم کمک رسانی هشدار داده اند که بیش از نیمی از جمعیت ۴۰ میلیونی افغانستان در آستانه کمبود غذای حاد قرار دارند!
دبورا لیونز نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان در اوایل ماه جاری به شورای امنیت سازمان ملل گفت: “اعضای جامعه بینالمللی به طور قابل درکی بر کمک به افغانهایی که میخواهند کشور را ترک کنند، تمرکز کردهاند. اما توجه ما اکنون باید به تعداد بسیار زیاد افغانهایی معطوف شود که در کشور باقی میمانند اما در کوتاهمدت با آیندهای بسیار بد روبرو هستند!”
در حال حاضر جهان کمک های مالی خود را برای کمک های مستقیم بشردوستانه افزایش داده است و تقریبا به طور کامل بودجه ۶۰۶ میلیون دالری اضطراری سازمان ملل را برای پرداخت هزینه های غذا، دارو و سرپناه را تامین می کند، اما باید دید این کمک ها تا چه حد می تواند جلوی بحران انسانی قریب الوقوع را بگیرد!
واشنگتن پست
۲۰۲۱/۲۸/۱۱