«ما را حذف کرده اند»

زنان افغان در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار اقدام «جدی» بین‌المللی برای جلوگیری از «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان زیر حاکمیت طالبان شدند.

محبوبه سراج، فعال حقوق زنان در نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو گفت: امروز در افغانستان حقوق بشر وجود ندارد. این فعال حقوق زنان به صراحت گفت که خطر نقض حقوق زنان و دختران در افغانستان مطرح شده است و از آنجایی که هیچ اقدامی در این زمینه صورت نمی گیرد، او «خسته و مریض» است.

طالبان از زمان بازگشت به قدرت در ماه اگست سال گذشته، محدودیت‌های سختی را بر دختران و زنان برای پیروی از تفسیر سختگیرانه خود از اسلام اعمال کرده و عملاً زنان را از زندگی عمومی حذف کرده اند. این اسلام گرایان تندرو مکتب‌های متوسطه و لیسه دخترانه را در اکثر ولایات مسدود کرده و زنان را از بسیاری مشاغل دولتی منع کرده اند.

این گروه همچنین به زنان دستور داده تا در محلات عام خود را به طور کامل بپوشانند و پوشش ایده آل این گروه برای زنان برقع یا چادری است که تمام بدن را می‌پوشاند. راضیه صیاد، حقوق‌دان افغان و کمیشنر سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در این نشست ملل متحد گفت: “زنان افغانستان اکنون به گروهی سپرده شده اند که ذاتاً ضد زن است و زنان را به عنوان انسان نمی‌شناسد.”

محبوبه سراج با تائید این اظهارات، در بحثی در مورد وضعیت حقوق زنان و دختران افغانستان در نشست شورای حقوق بشر ملل متحد گفت: «ما، زنان آن کشور، دیگر وجود نداریم. ما حذف شده ایم.» او از این نهاد عالی حقوق بشر سازمان ملل خواست تا هر اقدام ممکن را برای بهبود وضعیت انجام دهد.

سراج گفت: «من از همه شما خواهشمندم. لطفاً اگر کاری از این شورا ساخته است، باید انجام دهد!» او افزود که «در غیر این صورت، لطفاً در مورد وضعیت زنان صحبت نکنید»، زیرا صحبت کردن در مورد افغانستان بیهوده بوده است.

خانم سراج و سایر زنان شرکت کننده در این نشست پیشنهاد کردند که شورای حقوق بشر ملل متحد می‌تواند یک گروه مستقل از کارشناسان را برای نظارت بر همه بدرفتاری‌ها ایجاد کند تا در نهایت مجرمان را مورد بازخواست قرار دهد. او هشدار داد: «فقط خدا می‌داند که چه جنایاتی گزارش نمی‌شود.»

ریچارد بنت، گزارشگر ویژه ملل متحد در امور حقوق بشر در افغانستان نیز بر نیاز فوری به تقویت پاسخگویی تأکید کرد و گفت که این وضعیت می تواند به عنوان «آپارتاید جنسیتی» توصیف شود.

اوایل روز دوشنبه، بنت اولین گزارش خود را در مورد وضعیت کلی حقوق بشر در افغانستان ارائه کرد و به شورای حقوق بشر هشدار داد که «افغان‌ها در یک بحران حقوق بشری گرفتار شده اند که به نظر می‌رسد جهان در رسیدگی به آن ناتوان است.»

او علاوه بر «عقبگرد سردرگم» در عرصه حقوق زنان و دختران، موارد دیگر نقض حقوق بشر از جمله آزار و اذیت هزاره‌ها و سایر پیروان مذهب شیعه را برشمرد. هزاره‌های شیعه ده‌ها سال است که با آزار و اذیت روبرو بوده اند. طالبان متهم به بدرفتاری با این مردم در سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ هستند؛ گروهی که سال گذشته دوباره قدرت را تصاحب کرد.

بنت گفت که هزاره‌ها و گروه‌های دیگر با «خودسرانه بازداشت شده، شکنجه شده، مورد اعدام‌های سرسری قرار گرفته ، از سرزمین آبایی کوچ اجباری داده شده، مجبور به پرداخت مالیات تبعیض آمیز شده و به حاشیه رانده شده اند.» به گفته او، آن‌ها همچنین توسط گروه «دولت اسلامی» یا داعش هدف حملات مکرر قرار گرفته، گروهی که طالبان آن را بدعت کار می‌دانند.

بنت به شورای حقوق بشر گفت: «به نظر می‌رسد این حملات ماهیت سیستماتیک دارند و عناصری از سیاست سازمانی را منعکس می‌کنند.» به گفته او، این حملات «نشانه‌های جنایات بین‌المللی را دارند و باید کاملاً مورد تحقیق قرار گیرند.»

ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان در صفحه توییترش این گزارش را رد کرده و نوشته است: «امروز کدام تهدیدی به زندگی زنان در افغانستان متوجه نیست.» او افزوده که فرزند هیچ زن در افغانستان «به زندان انداخته نشده است.»

(دویچه وله)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x