رزا آتنبایوا: باید فرصت های شغلی در افغانستان فراهم شود

نمایندۀ خاص سرمنشی ملل متحد برای افغانستان ، روی ایجاد فرصت های کاری در این کشور تاکید کرده است. بیکاری یکی از مشکلات عمده فرار وی مردم در این کشور است. سازمان بین المللی کار در اوائل امسال میلادی گفته بود که از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان صد ها هزار نفر در این کشور بیکار شده اند.

صدیق الله باشندۀ شهر کابل است. او از مشکلات زنده گی سخن می زند: « بسیار از زندگی خسته شدیم ،ناامید شدیم و نمی توانم که خواسته های خانوادۀ خود را برآورده سازم» او پیش از بازگشت طالبان به قدرت در ۱۵ آگست پارسال در افغانستان در یک شرکت خصوصی در کابل کار می کرد. صدیق الله همچنان میگوید: « فعلاً بیکار و بی سرنوشت هستم. به مشکلات اقتصادی فراوان دچار هستیم. زندگی بسیار سخت می گذرد ، مواد خوراکه قیمت است. از یک طرف آمدن زمستان است و مواد سوخت هم قیمت است، نمی دانم که زمستان را چگونه سپری خواهیم کرد.»

مانند صدیق الله شماری زیادی از افراد در افغانستان از بیکاری شکایت می کنند. منصور قریشی یکی دیگر از باشندگان کابل می گوید که در وزارت معادن و پترولیم کار می کرد اما وظیفه اش را پس از حاکم شدن دوبارۀ طالبان بر افغانستان از دست داد. « حالا نه راه عاید داریم و نه امید داریم که برویم یک جای کار کنیم. به امارات سلامی می گوییم که ما هم مسلمان هستیم ، ما هم انسان هستیم و ما هم در این خاک زندگی می کردیم ، می کنیم و خواهیم کرد. ما حق وظیفه اجرا کردن را باید داشته باشیم ولی حالا در هر ادارۀ که می رویم برای ما کار داده نمی شود.»

در همین حال روزا اتنبایووا، نمایندۀ ویژۀ سرمنشی سازمان ملل متحد برای افغانستان روی اشتغال زایی به خصوص برای جوانان در این کشور تاکید کرده است. یوناما یعنی دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان در رشته تویت های گفته است که اتنبایووا به تازگی در سفر به ولایت کاپیسا با اشاره به نیاز جدی برای ایجاد فرصتهای شغلی به جوانان، گفته است که افغان ها نباید احساس کنند که تنها گذاشته شده اند.

برنامۀ انکشافی ملل متحد دو هفته پیش در گزارشی گفته بود که تا اواسط امسال میلادی هفتصد هزار نفر در افغانستان وظایف شان را از دست داده اند. پیش از این، سازمان بین المللی کار در ماه جنوری امسال گفته بود که از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان بیش از پنجصد هزار نفر در این کشور بیکار شده اند.

به گفتۀ این سازمان ، زنان آسیب های شدیدتری را متحمل شده اند. کارمندان زن در بسیاری از ادارات در افغانستانِ زیر حاکمیت طالبان حضور ندارند. حکومت سرپرست طالبان بار ها گفته است که برای بهبود وضعیت زندگی مردم تلاش می کند و علت اصلی رکود اقتصادی در این کشور را منجمد ماندن میلیاردها دالر از ذخایر د افغانستان بانک در امریکا خوانده است. هیچ کشوری حکومت طالبان را هنوز به رسمیت نشناخته است.

خروج کامل نیروهای بین المللی از افغانستان در اواخر آگست سال گذشته ، بسته شدن ، شرکت های خصوصی و موسسات خارجی از علت های عمدۀ افزایش بیکاری در این کشور خوانده می شود زیرا هزاران افغان با قوای بین المللی و در این نهاد ها کار می کردند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x