ابراز نگرانی سازمان ملل از افزایش بی‌سابقه گرسنگی در افغانستان

«اوچا»، دفتر هماهنگی کمک‌های انسانی سازمان ملل متحد برای افغانستان، در تازه‌ترین گزارش خود از افزایش فقر و سوء‌تغذیه کودکان در این کشور ابراز نگرانی کرد.
بر اساس گزارش اوچا که روز دوشنبه، ۳۱ اکتبر ۲۰۲۲، منتشر شد، گرسنگی در افغانستان به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و سوء‌تغذیه کودکان نزدیک به ۵۰ درصد بیشتر شده است.
طبق این گزارش، از ژانویه سال جاری میلادی تاکنون، شمار کودکانی که تا حد خطرناکی دچار سوء‌تعذیه شده‌اند، ۴۷ درصد افزایش داشته است.
اوچا می‌گوید که برخی از نوزادان پیش از دریافت هرگونه کمک درمانی جان باخته‌اند، و تقاضا برای خدمات درمانی مرتبط با سوء‌تغذیه در ماه‌های اخیر افزایش داشته است.
دفتر هماهنگی کمک‌های انسانی سازمان ملل، گفت که خانواده‌ها به شدت برای مبارزه با بالاترین سطح بحران گرسنگی تلاش می‌کنند.
طبق این گزارش، ۵۷ گروه سیار کلینیک‌ «حفاظت از کودکان» در ژانویه سال جاری، دو هزار و ۵۰۰ کودک دچار سوء‌تغذیه را بستری کردند، و شمار کودکان بستری‌شده به دلیل سوءتغذیه، تا ماه سپتامبر به چهار هزار و ۲۷۰ کودک افزایش یافت.
بر اساس این گزارش، با آنکه کارشناسان امیدوار بودند که در فصل تابستان که فراورده‌های کشاورزی برداشت می‌شو‌د، شاهد کاهش سطح گرسنگی در افغانستان باشند، خشکسالی مداوم باعث شد که فراورده‌های کشاورزی کاهش یابد و برداشت محصولات، بسیار کمتر از میزان معمول باشد.
اوچا می‌گوید که بسیاری از خانواده‌های روستایی برای تامین غذا برای کودکانشان مجبور شده‌اند زمین‌ و دام‌ خود را بفروشند.
اوچا فروپاشی اقتصادی را علت اصلی بحران غذایی در افغانستان دانست و گفت که بیکاری، فقر، و افزایش بهای مواد خوراکی سبب شده است که بسیاری از خانواده‌ها، هفته‌ها متمادی فقط با خوردن نان و آب زنده بمانند.
بنا به گزارش اوچا، با آنکه نهاد‌های بشردوستانه مقدار زیادی مواد غذایی حیاتی برای مردم افغانستان فراهم کرده‌اند، حدود ۵۰ درصد جمعیت این کشور هنوز با گرسنگی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند.
اوچا همچنین می‌گوید که حدود شش میلیون کودک و بزرگسال در افغانستان که نزدیک به یک هشتم جمعیت افغانستان است، فقط یک گام با قحطی کامل فاصله دارند.
اوچا به نقل از پزشکان «حفاظت از کودکان» می‌گوید که رنج و آسیب دختران از معضل گرسنگی، بیش از دیگران بوده است.
به گفته اوچا، نیلاب ۲۲ ساله که از یک خانواده کشاوز است، به شدت از خشکسالی آسیب دیده است. او که مادر سه فرزند است، یک کودکش را در نتیجه سوء‌تغذیه از دست داده است و دو کودک دیگر او تحت درمان قرار دارند.
نیلاب به اوچا گفت که نباریدن باران سبب شد که آنان نتوانند کشاورزی کنند. او گفت که گاهی روز‌ها فقط یک یا دو بار چیزی برای خوردن دارند، و گاهی اوقات حتی یک وعده غذا هم ندارند.
کریس نیامندی، رئیس «سازمان نجات کودکان در افغانستان»، گفت که سازمان‌های بشردوستانه می‌کوشند مانع مرگ کودکان از گرسنگی شوند، اما منابع لازم را برای نجات همه در اختیار ندارند.
کریس نیامندی گفت که هر روز با این چالش دشوار روبه‌رو می‌شوند که کدام کودک را نجات دهند. او از رهبران جهان به دلیل کوتاهی و تاخیر در کمک‌رسانی به افغانستان، انتقاد می‌کند و می‌گوید که پس از تسلط طالبان بر افغانستان، روند ارسال کمک‌های بشردوستانه به این کشور بسیار کند بوده است.
به گفته رئیس سازمان نجات کودکان در افغانستان، نهادهای بشردوستانه از یک سال پیش زنگ خطر را به صدا درآورده‌اند و خطر گرسنگی شدید را در این کشور هشدار داده‌اند.
او تاکید می‌کند که جهان باید از سکوت و بی‌عملی در قبال این فاجعه انسانی دست بردارد و پیش از آنکه کودکان بیشتری در افغانستان جان ببازند، دست به کار شود.

(ایندپندنت / 1 نومبر 2022)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x