روز جهانی تلویزیون، 50 درصد تلویزیون ها در افغانستان کار خود را متوقف کرده اند

21 نوامبر برابر با روز جهانی تلویزیون است. براساس آمارها از زمان روی‌کار آمدن اداره طالبان فعالیت نزدیک به ۵۰ درصد رسانه‌های دیداری در افغانستان متوقف شده‌است. تلویزیون از شمار رسانه‌‌های دیداری است که جای‌گاه خوبی بین مردم افغانستان دارد و در دو دهه‌ی گذشته، نقش مهمی در آگاهی، بیداری جامعه و روشن ساختن اذهان عامه داشته‌است.

نخستین تلویزیون،  نزدیک به ۴۴سال پیش، به‌گونه‌ی رسمی نشرات خود را در افغانستان آغاز نمود و در دو دهه‌ی گذشته رسانه‌ها در افغانستان رشد چشم‌گیری پیدا کردند. از روز جهانی تلویزیون همه ساله در افغانستان گرامی‌داشت می‌شد؛ اما امسال این روز در حالی فرا می‌رسد که رسانه‌های دیداری در افغانستان، حال و روز خوشی ندارند و شماری از آن‌ها بنابرعوامل گوناگون، فعالیت و نشرات خود را متوقف کرده‌اند.

در پهلوی این، شماری از رسانه‌های دیداری که هم اکنون فعالیت و نشرات دارند، با مشکلات زیاد اقتصادی، مالی و محدودیت های فراوان که فرا راهِ شان وضع شده‌است، روبه‌رو اند. شماری از کارمندان تلویزیون‌ها در افغانستان می‌گویند که تمام رسانه‌ها نقش موثری در بیداری جامعه و برملا سازی حقایق دارند؛ اما تلویزیون در بین دیگر رسانه‌ها، جای‌گاه ویژه‌تری دارد.

یلدا جهان‌گیر افغان، که در زمان حکومت پیشین سه سال در یکی از تلویزیون‌ها مصروف کارِ خبرنگاری و گزارش‌گری بود، می‌گوید: «از زمان روی‌کار آمدن حکومت (اداره) جدید، کارش را از دست داده و حضور خبرنگاران زن در تلویزیون‌ها فوق‌العاده کم‌رنگ شده‌است. با تحولات اخیر نه‌تنها خانم‌ها کار خبرنگاری شان را از دست داده‌اند؛ بلکه تمام پیش‌رفت‌ها و ظرفیت‌هایی را که طی بیست سال گذشته رسانه‌ها به‌دست آورده بودند، از آن‌ها گرفته شد و خانم‌هایی که می‌خواستند صدای مردم باشند، صدای شان قطع شد.»

از سویی دیگر، آگاهان امور بر این باورند که با روی‌کار آمدن اداره‌ی طالبان، محدودیت‌های جدی بر نحوه‌ی فعالیت رسانه‌ها وضع شده‌است. بصیر احمد دانش‌یار، استاد دانشگاه می‌گوید: “خانواده‌ی رسانه‌ها طی بیست سال گذشته فعالیت‌ها و پیش‌رفت‌های چشم‌گیری داشته‌است که حالا به این دستاوردها توجه صورت نمی‌گیرد.”

طالبان با انتشار خبرنامه‌ای به به مناسبت روز جهانی تلویزیون به نقل از عبدالمتین قانع، مشاور و سخنگوی وزارت اطلاعات و فرهنگ گفته است که تلویزیون یکی از مهم‌ترین نوع رسانه ‎می‌باشد که نقش مهم و اساسی در قسمت انعکاس حقایق، آگاهی‌دهی واطلاع رسانی دارد و این رسانه به‌عنوان پل ارتباطی میان دولت و ملت و فراتر از آن قرار دارد.

در ادامه این خبرنامه آمده است که تلویزیون به‌عنوان آله و ابزار مفید، نقش اساسی در اطلاع رسانی و نظم نوین رسانه‌ای در جهان داشته و یکی از پر مخاطب‌ترین نوع رسانه است که در سطح جهان توانسته جایگاه خود را حفظ و مستحکم کند. در حال حاضر بیش از ۳۱۷ رسانه داخلی و ۱۴ رسانه خارجی فعال اند و بیش از ۷۰۰ خبرنگار خارجی از ۲۰۰ رسانۀ مختلف وارد افغانستان شده‌اند تا واقعیت‌ها را انعکاس دهند.

این درحالی است که از زمان روی‌کار آمدن حکومت طالبان در افغانستان، فعالیت نزدیک به ۵۰ درصد رسانه‌های دیداری متوقف شده‌است. در زمان جمهوریت ۱۵۰ تلویزیون در افغانستان فعالیت داشتند که با روی‌کار آمدن اداره‌ی طالبان، فعالیت ۷۲ تلویزیون متوقف شده و حالا تنها ۷۸ تلویزیون در کشور فعالیت دارند.

از سویی هم، آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که در ۱۷ ولایت کشور هیچ خبرنگار زن فعالیت ندارد؛ در حالی که در ۱۶ ولایت دیگر نیز در شمار زنان در رسانه‌ها کاهش چشم‌گیری آمده‌است. در کنار این، سازمان گزارش‌گران بدون مرز در ۹ اسد سال روان، در گزارشی گفته‌است که در یک‌سال تسلطِ طالبان، افغانستان ۳۹.۵۹ درصد از رسانه‌ها و ۵۹.۸۷ درصد از خبرنگاران خود، به ویژه خبرنگاران زن را از دست داده‌است.

در این گزارش آمده‌است که افغانستان پیش از ۱۵ آگست سال گذشته، ۵۴۷ رسانه داشت که در یک سال پسین ۲۱۹ رسانه فعالیت خود را متوقف کردند و از میان ۱۱ هزار و ۸۵۷ خبرنگار ۷۶ در صد آنان شغل خود را از دست داده‌اند. بربنیاد این گزارش، در ۱۱ ولایت افغانستان، دو هزار و ۷۵۶ خبرنگار و کارمند رسانه‌ای مشغول کار بودند؛ اما اکنون تنها ۶۵۶ خبرنگار و کارمند رسانه کار می‌کنند.

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x