چهار هزار کودک پناهجوی افغان در هتل‌های بریتانیا زندگی می‌کنند

حدود چهار هزار کودک افغان که پس از سلطه طالبان بر افغانستان همراه خانواده‌هایشان به بریتانیا رفته‌اند، همچنان در هتل‌ زندگی می‌کنند و سرنوشت اقامت آنان در این کشور مشخص نشده است.

آسوشتیدپرس، روز جمعه (۲۵ نوامبر)‌، در گزارشی نوشت شمار افغان‌هایی که از ۱۵ ماه پیش در ۶۳ هتل در بریتانیا زندگی می‌کنند، ۹ هزار و ۲۴۲ نفر است و دست‌کم نیمی از آنان را کودکان تشکیل می‌دهند.

از میان افغان‌هایی که در ۱۵ ماه گذشته و از ترس انتقام‌جویی طالبان، افغانستان را ترک کردند و به بریتانیا پناه بردند، هفت هزار و ۷۵۲ نفر به خانه‌هایی که برای آنان تهیه شده بود، رفته‌اند و ۷۷۹ نفر نیز در روزهای آینده به خانه‌های مستقل می‌روند.

از میان افغان‌هایی که منتظر تکمیل شدن روند صدور مجوز اقامت و یافتن خانه‌ای برای زندگی‌اند، درخواست اقامت ۲۱۷ نفر از سوی دولت بریتانیا به دلایل مختلف، ازجمله موافقت نکردن خانواده‌ها با مکانی که برایشان در نظر گرفته شده، رد شده است. بسیاری از خانواده‌های افغان نگران‌اند که با منتقل شدن به شهرهای کوچک و محله‌های جدید، به فرصت‌های شغلی دسترسی نداشته باشند.

پس از فروپاشی دولت جمهوری در افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، هزاران نفر به دلیل کار با دولت پیشین‌، سازمان‌های خارجی و نیروهای نظامی خارجی، از افغانستان خارج شدند. بخشی از این افراد با پروازهای نظامی آمریکایی، بریتانیایی و شماری دیگر از کشورهای عضو ناتو که از ۱۵ تا ۳۱ اگست سال گذشته انجام شد، از کشور خارج شدند و شماری دیگر با پروازهای ویژه غیرنظامی از طریق قطر و دیگر کشورهای منطقه از کابل خارج شدند.

بریتانیا تاکنون به ۲۲ هزار و ۸۳۳ نفر از شهروندان افغانستان پناه داده است. هرچند روند تخلیه همکاران محلی نیروهای بریتانیایی همواره مورد انتقاد قرار گرفته، اما دولت بریتانیا متعهد شده است که تمامی همکاران افغان خود را به مکان امن و به‌ویژه به بریتانیا انتقال ‌دهد.

در میان کشورهایی که به افغان‌های در معرض خطر پناه دادند، آمریکا بیشترین تعداد پناهجو را منتقل کرده است. بر اساس آماری که نهادهای آمریکایی منتشر کردند، تاکنون حدود ۸۵ هزار شهروند افغانستان از طریق پروازهای تخلیه نظامی و همچنین پروازهای غیرنظامی وارد این کشور شده‌اند. بیشتر این افراد شامل نظامیان، کارمندان نهادهای امنیتی، فعالان حقوق بشر، مدافعان حقوق زنان، مترجم‌های نیروهای آمریکایی و همکاران محلی آمریکایی‌اند که با سلطه طالبان بر افغانستان زندگی‌شان در خطر بود.

با این حال، هنوز هزاران شهروند افغان که ماه اگست ۲۰۲۱ از کابل به کمپ‌های موقت در امارات متحده عربی، قطر و آلبانی منتقل شدند، همچنان منتظر ورود به آمریکا یا یکی دیگر از کشورهای غربی‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x