امریکا باید رفتارش با افغانستان را با معیار های بین المللی عیار سازد

امریکا باید رفتارش با افغانستان را با معیار های بین المللی عیار سازد و توافق نامه دوحه را به گونه یی که تعهد شده است، عملی کند. اندیشه تعامل با جهان، راهکار فعال و مثبتی است که از سوی امارت اسلامی در پیش گرفته شده است که با موفقیت دنبال می شود.

با وجود آنکه، ایده تعامل و همکاری با جهان یک اصل در راهکار بین المللی امارت اسلامی است، مگر این اندیشه زمانی موفق بوده می تواند که همکاری بین المللی وجود داشته باشد و جامعه جهانی واقعیت ها در افغانستان را دنبال کند.

مگر با تاسف ،برخورد با افغانستان آن چنان که باشد، نیست؛ برخی کشور ها به جای همکاری با نظام جدید در افغانستان، بیشتر برای محکوم کردن آن فکر می کنند، در این میان نقش امریکا که شماری از کشور از آن تقلید می کنند، در خور بحث است.

امریکا حدود سه سال قبل با امارت اسلامی توافق نامه دوحه را امضا کرد که بر مبنای آن نیروهای خارجی در یک جدول زمانی تعین شده از این کشور بیرون شدند. امارت اسلامی تعهدات واضح در این توافق نامه داشت که یکی آن بیرون شدن مصون نیروهای خارجی از افغانستان بود.

در کل، امارت اسلامی به آنچه در این توافقنامه تعهد کرده بود عمل کرد. توقع می رفت که جانب مقابل هم در پای آنچه امضا کرده بود، عمل کند؛ مگر قسمی که دیده می شود، توافقنامه دوحه از سوی امریکا به گونه ی درست، عملی نشده است.

از دید سخنگوی امارت اسلامی، رفع تحریم‌ها بخشی از این توافق‌نامه استند که از سوی واشنگتن نقض شده‌ است. در حال حاضر، تحریم ها در برابر افغانستان همچنان ادامه دارد. در کنار آن، قیودات بر سفر مقام های امارت اسلامی، رفع نشده است، انجماد دارایی های افغانستان ، حرکت نا عادلانه ی دیگریست که وضعیت بشری در افغانستان را پیچیده کرده است.

با تاسف، موضع گیری نادرست امریکا در خصوص عادی سازی روابط با افغانستان، باعث شده است که شماری دیگری از کشور ها از امریکا پیروی کنند و با وجود علایق و منافع مشروعی که در افغانستان دارند و با وجود آن که به واقعیت بودن امارت اسلامی در صحنه سیاسی و نظامی افغانستان معترف اند، نخواسته اند که تعامل شان با امارت اسلامی را شکل رسمی کنند.

امریکا که بر بهبود وضعیت زندگی افغانان و رشد زندگی در این کشور در عرصه های گونه گون تاکید دارد، باید بداند با نقص توافق نامه دوحه، باعث بروز مشکلات زیادی در افغانستان شده است و این کار بر روند زندگی در افغانستان به خصوص فعالیت های اقتصادی و تعامل با جهان، اثر گذاشته است.

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x