کنفرانس قلب آسیا در مورد صلح و توسعه!

کنفرانس قلب آسیا نهمین کنفرانس اجلاس وزرا در مجموعه گفتگوی منطقه ای بود که به منظور ایجاد پاسخ منطقه ای به صلح و توسعه برگزار شد. این کنفرانس در زمانی حساس برگزار شد که مهلت ایالات متحده برای خروج نیروهای خود نزدیک می شود!

از سوی دیگر دولت افغانستان با تهدید طالبان و موج خشونت در سراسر کشور دست و پنجه نرم می کند. این اتفاق در لحظه ای از تاریخ منطقه رخ می دهد که برای صلح و توسعه در افغانستان نیاز فوری به اجماع قدرتمند همه جانبه وجود دارد!

افغانستان به دلیل اهمیت استراتژیک ژئوپلیتیک و اقتصاد جاده ابریشم، همواره مهره ای برای صلح و ثبات منطقه ای بوده است و همچنین قلب آسیا محسوب می شود.

قبل از کنفرانس قلب آسیا در ۱۸ مارچ، روسیه میزبان یک بحث مهم در مورد افغانستان بود که در آن مذاکرات بین دولت افغانستان و طالبان در مسکو برگزار شد.

تمام این ابتکارات منطقه ای به منظور تکمیل مذاکرات بین الافغانی است که در دوحه جریان دارند. هدف اصلی طرح کنفرانس قلب آسیا، ایجاد اجماع منطقه ای برای حل چالش های منطقه ای از طریق افزایش همکاری های اقتصادی، سیاسی و امنیتی و ایجاد ارتباط بین کشورها است.

یکی از مهمترین بخش های این کنفرانس، ایجاد اقدامات اعتماد سازی در میان کشورهای پیشرو است. توجه به این نکته مهم است که حمایت شرکای منطقه ای و بین المللی برای کمک به بازگرداندن صلح در افغانستان بسیار مهم است!

این نوع نشست ها پیام واضحی را برای انتظار پیشرفت مداوم در حل و فصل سیاسی ارسال کرده است و هر دو طرف به ویژه دولت افغانستان و طالبان باید از طریق مذاکرات جدی و معنی دار با یکدیگر وارد تعامل شوند!

اگر از سوی هر دو طرف و همچنین از جامعه جهانی هیچ مصالحه ای صورت نگیرد، هیچ اتفاق مثبت و مفیدی نخواهد افتاد. به شدت احتیاج است که همه طرفها به صلح بپردازند و به خشونت در افغانستان متوسل نشوند زیرا فقط افراد بی گناه قربانی این بازی های قدرت می شوند!

ما در مقطعی قرار داریم که امیدهای زیادی برای صلح در افغانستان پس از نزدیک به چهار دهه جنگ و ویرانی وجود دارد.

همه کشورهای منطقه در همسایگی افغانستان باید نقش سازنده و مثبت خود را برای کمک به صلح تحت هدایت افغان ها و متعلق به افغان ها داشته باشند.
دیلی تایمز
۲۰۲۱/۱۰/۴

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x