ملل متحد: ۱۷ میلیون نفر در افغانستان با گرسنگی حاد روبرو اند

دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری ملل متحد (اوچا) در یک گزارش تازه گفته است که افغانستان با یک بحران بشردوستانه بی‌سابقه با خطر بسیار واقعی سقوط سیستمی و فاجعه انسانی مواجه است، طوری که ۱۷ میلیون نفر در این کشور با گرسنگی حاد مواجه اند. بر اساس این گزارش جمعیت افغانستان در سال گذشته میلادی از مرز ۴۳ میلیون نفر گذشته و سالانه ۲.۳ درصد رشد نفوس دارد که بالاترین رقم را در منطقه نشان می‌دهد.

اوچا گفته است که در سال روان میلادی ۲۸.۳ میلیون نفر (دو سوم جمعیت افغانستان) برای زنده ماندن به کمک‌های بشری نیاز خواهند داشت، چون این کشور سومین سال متوالی خشکسالی و دومین سال رکود اقتصادی شدید را تجربه می‌کند. گزارش گفته است: “از این تعداد ۱۴.۷ میلیون نفر به شدت نیازمنداند. در مجموع ۶.۴ میلیون زن و ۱۵.۲ میلیون کودک هستند. ۶.۱ میلیون در مناطق شهری و ۲۲.۲ میلیون در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و ۱۵ درصد از کل خانواده‌ها حداقل یک عضو دارای معلولیت دارند.”

اوچا تاکید کرده است که بحران اقتصادی افغانستان گسترده است، این کشور بلافاصله با اختلال در بازارها، مکانیزم‌های مالی و تجاری، منجمدشدن ۹.۵ میلیارد دالر ذخایر بانک مرکزی، قروض و تعلیق ناگهانی کمک‌های توسعه منجر به سقوط اقتصادی در این کشور شده، چنانچه که بیش از نیمی از خانواده‌ها در شش ماه گذشته شوک اقتصادی را تجربه کرده اند.

در گزارش آمده است: “۱۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ با گرسنگی حاد روبرو هستند، از جمله شش میلیون نفر در سطوح اضطراری عدم مصوونیت غذایی، یک قدم با قحطی فاصله دارند – و یکی از بالاترین آمار در سراسر جهان است. وخامت در سه ماه اول سال ۲۰۲۳ به دلیل تاثیرات همزمان زمستان، قیمت‌های بالای مواد غذایی، کاهش درآمد و بیکاری و تداوم افت اقتصادی پیش‌بینی می‌شود.”

در حالی که در سال‌های گذشته، نیازهای بشردوستانه در افغانستان عمدتاً ناشی از درگیری بوده است، بر اساس این گزارش محرک‌های اصلی نیاز بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ چند بعدی است که خشکسالی، تغییرات آب و هوا، تهدیدات حفاظتی، به ویژه برای زنان و دختران و بحران اقتصادی را شامل می‌شود.

گزارش گفته است که افراد آسیب‌پذیر با نیازهای حاد بشردوستانه در مناطق روستایی و شهری افغانستان، افرادی که تحت تاثیر یک فاجعه ناگهانی، عمدتاً سیل و زلزله قرار گرفته و منطقه اصلی خود را ترک نکرده ‌اند، آوارگان آسیب‌پذیر داخلی و عودت‌کنندگان گروه‌های جمعیتی با بیشترین نیازهای بشردوستانه استند.

این در حالی است که هم اکنون یک هیات بلندپایه ملل متحد به رهبری مارتین گریفیتس، معاون منشی عمومی سازمان ملل متحد در امور هماهنگی کمک‌های بشری، در کابل به سر می‌برد. وزارت خارجۀ حکومت طالبان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این هیات با امیرخان متقی، سرپرست این وزارت دیدار و گفتگو کرده است.

به نقل از اعلامیه، معاون سرمنشی ملل متحد گفته است که برای سال ۲۰۲۳ میلادی ۴.۶ میلیارد دالر به منظور کمک به بیش از ۲۸ میلیون نفر در افغانستان جمع‌آوری شده است. همچنان آقای گریفیتس نگرانی خود را در مورد کار و آموزش زنان و تاثیرات آن با متقی در میان گذاشته است.

بر بنیاد اعلامیه، متقی به هیات ملل متحد گفته است که افغانستان بخشی از جامعۀ بین‌المللی است و ملل متحد “مسوولیت دارد تا در نزدیک‌شدن افغانستان و جهان نقش سازنده ایفا کند”. سرپرست وزارت خارجۀ طالبان از هیات ملل متحد خواسته که برعلاوۀ انتقادها و خلاها در افغانستان، دستاوردها و فرصت‌های موجود را به “طور واقعی” با جامعۀ جهانی در میان بگذارد.

(صدای امریکا /24 جنوری 2023)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x