ملل متحد: ۱۷ میلیون نفر در افغانستان با گرسنگی حاد روبرو اند

دفتر هماهنگی امور کمک‌های بشری ملل متحد (اوچا) در یک گزارش تازه گفته است که افغانستان با یک بحران بشردوستانه بی‌سابقه با خطر بسیار واقعی سقوط سیستمی و فاجعه انسانی مواجه است، طوری که ۱۷ میلیون نفر در این کشور با گرسنگی حاد مواجه اند. بر اساس این گزارش جمعیت افغانستان در سال گذشته میلادی از مرز ۴۳ میلیون نفر گذشته و سالانه ۲.۳ درصد رشد نفوس دارد که بالاترین رقم را در منطقه نشان می‌دهد.

اوچا گفته است که در سال روان میلادی ۲۸.۳ میلیون نفر (دو سوم جمعیت افغانستان) برای زنده ماندن به کمک‌های بشری نیاز خواهند داشت، چون این کشور سومین سال متوالی خشکسالی و دومین سال رکود اقتصادی شدید را تجربه می‌کند. گزارش گفته است: “از این تعداد ۱۴.۷ میلیون نفر به شدت نیازمنداند. در مجموع ۶.۴ میلیون زن و ۱۵.۲ میلیون کودک هستند. ۶.۱ میلیون در مناطق شهری و ۲۲.۲ میلیون در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و ۱۵ درصد از کل خانواده‌ها حداقل یک عضو دارای معلولیت دارند.”

اوچا تاکید کرده است که بحران اقتصادی افغانستان گسترده است، این کشور بلافاصله با اختلال در بازارها، مکانیزم‌های مالی و تجاری، منجمدشدن ۹.۵ میلیارد دالر ذخایر بانک مرکزی، قروض و تعلیق ناگهانی کمک‌های توسعه منجر به سقوط اقتصادی در این کشور شده، چنانچه که بیش از نیمی از خانواده‌ها در شش ماه گذشته شوک اقتصادی را تجربه کرده اند.

در گزارش آمده است: “۱۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ با گرسنگی حاد روبرو هستند، از جمله شش میلیون نفر در سطوح اضطراری عدم مصوونیت غذایی، یک قدم با قحطی فاصله دارند – و یکی از بالاترین آمار در سراسر جهان است. وخامت در سه ماه اول سال ۲۰۲۳ به دلیل تاثیرات همزمان زمستان، قیمت‌های بالای مواد غذایی، کاهش درآمد و بیکاری و تداوم افت اقتصادی پیش‌بینی می‌شود.”

در حالی که در سال‌های گذشته، نیازهای بشردوستانه در افغانستان عمدتاً ناشی از درگیری بوده است، بر اساس این گزارش محرک‌های اصلی نیاز بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ چند بعدی است که خشکسالی، تغییرات آب و هوا، تهدیدات حفاظتی، به ویژه برای زنان و دختران و بحران اقتصادی را شامل می‌شود.

گزارش گفته است که افراد آسیب‌پذیر با نیازهای حاد بشردوستانه در مناطق روستایی و شهری افغانستان، افرادی که تحت تاثیر یک فاجعه ناگهانی، عمدتاً سیل و زلزله قرار گرفته و منطقه اصلی خود را ترک نکرده ‌اند، آوارگان آسیب‌پذیر داخلی و عودت‌کنندگان گروه‌های جمعیتی با بیشترین نیازهای بشردوستانه استند.

این در حالی است که هم اکنون یک هیات بلندپایه ملل متحد به رهبری مارتین گریفیتس، معاون منشی عمومی سازمان ملل متحد در امور هماهنگی کمک‌های بشری، در کابل به سر می‌برد. وزارت خارجۀ حکومت طالبان با نشر اعلامیه‌ای گفته است که این هیات با امیرخان متقی، سرپرست این وزارت دیدار و گفتگو کرده است.

به نقل از اعلامیه، معاون سرمنشی ملل متحد گفته است که برای سال ۲۰۲۳ میلادی ۴.۶ میلیارد دالر به منظور کمک به بیش از ۲۸ میلیون نفر در افغانستان جمع‌آوری شده است. همچنان آقای گریفیتس نگرانی خود را در مورد کار و آموزش زنان و تاثیرات آن با متقی در میان گذاشته است.

بر بنیاد اعلامیه، متقی به هیات ملل متحد گفته است که افغانستان بخشی از جامعۀ بین‌المللی است و ملل متحد “مسوولیت دارد تا در نزدیک‌شدن افغانستان و جهان نقش سازنده ایفا کند”. سرپرست وزارت خارجۀ طالبان از هیات ملل متحد خواسته که برعلاوۀ انتقادها و خلاها در افغانستان، دستاوردها و فرصت‌های موجود را به “طور واقعی” با جامعۀ جهانی در میان بگذارد.

(صدای امریکا /24 جنوری 2023)

 

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x