گلبدین حکمتیار، امیر حزب اسلامی افغانستان طی خطبههای نماز جمعه (14 دلو 1401) در کابل، به نقش آمریکا در بحرانهای ایجاد شده در کشورهای اسلامی اشاره کرده و سفیر آمریکا را رئیس جمهور اصلی افغانستان در دوران اشغال این کشور دانست.
وی با تشریح اوضاع نابسامان کشورهای اسلامی و نقش کشورهای استعمارگر در تحولات جهان اسلام گفت: عملاً مشاهده مىکنیم که در قرن 21 و 22 تمامى جنگها، کودتاها، ناامنىها و لشکرکشىها براى اشغال کشورها، بىثباتىها، فقر، غارت سرمایههاى ملى و… در جهان اسلام بود است.
ملت فلسطین به خاک و خون کشانده مىشد؛ فرزندانش کشته مىشدند و سرزمینهاى بیشتر فلسطینىها از سوى صهیونیستها با حمایت غرب تصرف و اشغال مىگردید؛ افغانستان و عراق اشغال شدند، شهرهاى تاریخى عراق یکى پى دیگر ویران گردید. سوریه به میدان جنگهاى خونین تبدیل گردید، جنگهاى قومى و مذهبى را دامن زدند؛ یکى در اشغال دیگرى، به دست دشمن مشترک؛ اشغالگران را کمک کردند و در مساجد، تکایا، مدارس، مکاتب، مارکیتها، شفاخانهها، تأسیسات اقتصادى کشورهاى افغانستان، پاکستان، عراق و ایران و غیره کشورها؛ شاهد انفجارهای وحشیانه بودیم.
حکمتیار سپس با تبیین دایره بحران در جغرافیای جهان اسلام افزود: در لیبی، سودان، یمن، لبنان، سومالی و الجزایر آتش جنگهاى خونین را افروختند. جنگ عراق و ایران، عراق و کویت، جنوب سودان، کشتار بىرحمانه مسلمانان در برمه و اخراج اجبارى آنان از خانههاشان را باعث شدند.
حکمتیار در بخش دیگر از سخنان خود با اشاره به گزارش شبکه «جی تی وان ایتالیا»، مبنی بر دریافت 110 میلیون دلار توسط اشرف غنی از کشور قطر برای رها کردن ریاست جمهوری افغانستان، عنوان داشت: حکام افغانستان در دوران اشغال اشغال بارها و به بهای اندکی کشور را فروختهاند؛ هم به شوروی و هم به ناتو.
آمریکاییها اشرف غنی را برای امضای قرارداد امنیتی با ایالات متحده، رئیس جمهور افغانستان ساختند، آن هم در اولین روز کاریاش.
سفیر آمریکا در کابل گفته بود اگر رئیس جمهور کنونى از امضای این سندا إباء ورزد، رئیس جمهور بعدى در اولین روز ریاست جمهورىاش آن را امضا خواهد کرد! پیشگویى او درست و طبق پلان قبلى ثابت شد؛ در تمامى دوران اشغال، رؤسای جمهور افغانستان و اشرف غنى به گونه خاص، مامور بودند، نه رؤساء جمهور. ما در این مدت هیچ رئیسجمهوری نداشتیم، بلکه سفیر آمریکا رئیس جمهور اصلى و عملى بود و صاحب تمام اختیارات! اما رسانهها دوران اشغال هیچگاهى به آن نپرداختند و با طمطراق از آزادى و دموکراسى صحبت مىکردند و به دفاع از اشغال مىپرداختند. رئیسجمهور[غنی] و همراهانش در حکومت، دهها برابر این مبلغ را دزدیدهاند و به خارج انتقال دادهاند، این تبلیغات فقط براى کاستن از مقدار غارتها و دزدى سرمایههاى ملى ما و انتقالش به بانکهاى غربى است، نه چیزى دیگر.