به گفته پژوهشگران اختلال مرتبط به تغییرات اقلیمی در سیستم حیاتی آب منطقه هندوکش – همالیا خطرهایی را برای توسعه اقتصادی و امنیت انرژی در۱۶ کشور آسیایی ایجاد کرده و برای نجات جریان آب، به اقدامات هماهنگ نیاز است.
بر اساس معلومات «مرکز تحقیقاتی خطرات آب در چین» حوزه‌های آبی ۱۰ رودخانه بزرگ که از منطقه کوهستانی هندوکش و هیمالیا سرچشمه می‌گیرند، زمینه زندگی ۱.۹ میلیارد نفر را فراهم کرده که تولیدات ناخالص داخلی آن سالانه به ۴.۳ میلیارد دالر می رسد اما تاثیرات تغییر اقلیم قبلاً خطر جدی آب شدن یخچال‌های طبیعی و آب و هوای شدید را در پی داشته است.
پژوهشگران هشدار داده اند که همه رودخانه ها «در صورتی که ما نتوانیم آلودگی را کاهش دهیم… با خطرات آب‌خیزی روبر خواهد شد.» و این که ساخت و ساز زیربناهای تولید انرژی از آب نیز با مشکل روبرو خواهند شد.
این ده رودخانه شامل گنگا و برامپوترا که در هند و بنگلادیش جریان دارند، یانگ تسه در چین و دریاهای زرد و همچنین آب راه‌های فرامرزی مانند میکونگ و سالوین هستند. این رودخانه ها سه چهارم انرژی آبی و ۴۴ درصد انرژی زغال‌سوز در ۱۶ کشور به شمول أفغانستان، نیپال و جنوب آسیا را تامین می‌کنند.
حدود ۸۶۵ گیگاوات برق در امتداد ۱۰ دریا که اکثر آنها متکی به آب هستند، از خطرات اقلیمی آسیب پذیرند. پژوهشگران افزودند که بیش از ۳۰۰ گیگاوات برق که برای تامین انرژی در جاپان کافی است، در مناطقی قرار دارد که با خطرات آب‌خیزی «شدید» یا «بسیار شدید» روبرو هستند.
حوزه رودخانه یانگ تسه در چین که حدود یک سوم جمعیت این کشور را در خود جای داده است و حدود ۱۵ درصد انرژی را تولید می‌‌نماید، سال گذشته خشکسالی طولانی مدت را تجربه کرد که سبب کاهش شدید تولید برق و مختل شدن زنجیره تامین جهانی شد.
حکومت‌ها از آغاز خشکسالی ساخت نیروگاه‌های جدید زغالی را تصویب کردند تا به رفع اختلالات ناشی از کمبود برق آبی کمک کنند. با این حال، انرژی تولید شده از زغال سنگ نیز به آب ضرورت دارد و افزایش ظرفیت در چین و هند می‌تواند کمبود آب را تشدید کند.
به باور پژوهشگران با افزایش خطرات اقلیمی، کشورها تحت فشار قرار می‌گیرند تا سیاست‌هایی را برای تضمین امنیت انرژی و آب را روی دست گیرند. آنها گفتند: «آنگونه که انتخاب انرژی می‌تواند بر آب اثر بگذارد و کمبود آب می‌تواند ذخایر انرژی را تحت تاثیر قرار دهد، امنیت آب باید امنیت انرژی را تعیین کند.»
