بازداشت مهاجران افغان در پاکستان؛ «با گریه و التماس همسرم رها شدم»

با افزایش سطح خشونت‌ها و ناامنی‌ها در پاکستان، پلیس این کشور بازداشت مهاجران افغان را تشدید کرده است. برخی از مهاجران افغان به ایندیپندنت فارسی گفتند که پلیس پاکستان شبانه به محله‌های اسکان مهاجران افغان یورش می‌برد و مهاجران را، چه دارای مدرک اقامت قانونی باشند و چه فاقد آن، به بازداشتگاه‌های پلیس می‌برند.

داوود (نام مستعار) از مهاجران افغان در اسلام‌آباد پاکستان، اواسط هفته گذشته با هجوم نیروهای پلیس به محل اقامتش در معرض بازداشت قرار گرفت.

او گفت که حدود یک سال پیش از ترس حمله‌های انتقام‌جویانه طالبان با ویزا وارد پاکستان شده‌ است، اما فشار پلیس بر مهاجران افزایش یافته است.

او گفت: «نیروهای پلیس به ساختمانی که ما زندگی می‌کنیم، وارد شدند و خیلی از افغان‌ها را بازداشت کردند. پلیس به زور وارد آپارتمان ما شد و من هم را می‌خواستند بازداشت کنند، اما همسر باردارم با گریه و زاری زیاد از پلیس خواست که من را بازداشت نکنند.»

او افزود که با التماس وگریه همسرش، پلیس پاکستان از بازداشت او صرف‌نظر کرد، اما شمار زیادی از دیگر مهاجران مرد را با خود به پاسگاه بردند.

داوود روایت می‌کند که پس از این رویداد، وضعیت سلامتی همسرش وخیم شده است و همواره از احتمال هجوم دوباره پلیس به آپارتمانشان در هراس است.

داوود نیز مانند هزاران تن از شهروندان افغان به دلیل پیشینه همکاری با نیروهای خارجی در دوران حکومت پیشین، نمی‌تواند به افغانستان زیر حاکمیت طالبان برگردد و از همین رو، امیدوار است که هرچه زودتر پناهندگی آمریکا یا یکی از کشورهای اروپایی را دریافت کند.

در یک ماه گذشته، چند حمله مرگبار در پاکستان رخ داده است و مقام‌های این کشور، حکومت طالبان را به مهار نکردن تهدید «تی‌تی‌پی» علیه اسلام‌آباد متهم می‌کنند. وزارت خارجه پاکستان، پنجشنبه، سوم اگست، گفته بود که سه مهاجم انتحاری که ۱۲ جولای به یک قرارگاه نیروهای امنیتی این کشور در منطقه ژوب پیشاور حمله کردند، شهروندان افغان و اهل قندهار بودند.

پس از حمله ژوب، جمعیت علمای اسلام به رهبری مولانا فضل الرحمان، روحانی تندرو در پیشاور، هدف حمله انتحاری قرار گرفت که به کشته شدن بیش از ۵۰ تن انجامید. هرچند مسئولیت این حمله را شاخه خراسان دولت اسلامی (داعش) بر عهده گرفت، مقام‌های پاکستان، حکومت طالبان را به پناه ‎‌دادن به تروریست‌ها متهم کردند. طالبان این اتهام را همواره رد می‌کنند و تاکید دارند که اجازه نمی‌دهند از خاک افغانستان علیه هیچ کشوری استفاده شود.

این حمله‌ها باعث شده است که اخراج و بازداشت مهاجران افغان در پاکستان افزایش یاید و پلیس این کشور نیز به «آزار و اذیت» مهاجران بپردازد. شماری از مهاجران افغان ادعا می‌کنند که برخی از نیروهای پلیس برای اخاذی، آن‌ها را بازداشت می‌کنند و با گرفتن پول، رها می‌کنند.

پلیس پاکستان به این اتهام‌ها پاسخ نداده است.

ماه آپریل گذشته، پس از اعتراض‌های هزاران تن از هواداران حزب تحریک انصاف در پیوند با بازداشت عمران‌خان، نخست‌وزیر پیشین پاکستان، پلیس پاکستان شماری از مهاجران افغان را نیز به اتهام شرکت در این اعتراض‌ها بازداشت کرد.

پس از این اقدام، حکومت طالبان با صدور بیانیه‌ای، تاکید کرد که مهاجران افغان در اعتراض‌های داخل پاکستان نقش ندارند و باید از زندان رها شوند.

وزارت مهاجران و عودت‌کنندگان طالبان جمعه، (۴ اگست)، اعلام کرد که ۹۴۶ مهاجر افغان از طریق گذرگاه اسپین بولدک از پاکستان وارد ولایت قندهار شدند. این وزارتخانه گفت که پلیس پاکستان نیز ۱۸ تن از مهاجران افغان را از طریق گذرگاه تورخم به استان ننگرهار اخراج کرده است.

بنا بر بیانیه وزارت مهاجران وعودت‌کنندگان طالبان، این شمار از مهاجران به ‌دلیل نداشتن مدرک اقامت قانونی بازداشت شده و یک ماه یا بیشتر، در زندان‌های پاکستان سپری کرده بودند.

با سقوط حکومت افغانستان در اوت ۲۰۲۱ به‌دست طالبان، هزاران تن از نظامیان، کارکنان حکومت پیشین و شهروندان به کشورهای همسایه شامل ایران و پاکستان رفته‌اند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x