افغانستان و تابستانی پر از درد در انتظار

در حالی که سربازان آمریکایی به موعد خروج خود از افغانستان نزدیک می شوند، فهرست گزینه های پالیسی برای جلوگیری از یک جنگ خانمانسوز دیگر بسیار ناامیدکننده است. انچه در حال حاضر در کشور رخ می دهد، نشان از وضعیت نامطلوبی در اینده است.

آنی پفروزهایمر، دیپلمات تقاعدی آمریکایی که دو سفر را به کابل داشته است و اکنون مدیر گروهی به نام زنان برای زنان افغان است، می گوید: در شمال افغانستان، ساکنان پناهگاه های زنان که مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند و یا زنان بی خانمان هستند، انها در حال فرار از جنگ بین طالبان و دولت می باشند. او در مورد اینکه زنان به کجا می روند صحبتی نمی کند، به دلیل اینکه می تواند جان آنها را به خطر بیندازد.

دیوید سدنی، كه بیشتر کار خود را به عنوان یك مقام پنتاگون در تحولات افغانستان گذرانده است، می گوید: ” وضعیت افغانستان رو به تیره گی روان است”.

تصمیم رئیس جمهور بایدن برای عقب نشینی نیروهای آمریکایی پس از دو دهه جنگ قابل درک است، اما برای افغانها، ناامید کننده است. آنچه برای افغان ها دشوارتر است این است که چرا بایدن خیلی سریع نیروها را از افغانستان بیرون می کند.

فردریک کاگان، استاد پیشین تاریخ نظامی و مشاور سه فرمانده امریکایی در کابل عنوان می کند که خروج سریع از افغانستان به طالبان وانمود خواهد کرد که انها پیروز میدان جنگ هستند! من فکر نمی کنم رئیس جمهور فهمیده باشد که وضعیت تا چه حد ناامن است. طالبان پس از اول ماه می، حدود ۵۰ مرکز ولسوالی ها را تصرف کرده اند.

اگرچه رهبران ملکی و غیرملکی پنتاگون به طور گسترده با تصمیم بایدن مخالف هستند، انها تمایل ندارند شاهد صحنه هایی مانند برافراشته شدن بیرق طالبان بالای وسایط نقلیه امریکا و یا بالای چرخ بالهای انها باشد!

این گروه به آرزوی خود مبنی بر اجبار به عقب نشینی آمریکا رسیده است، اما اکنون چه؟ افغانستان یک کشور مدرن تر از زمانی است که طالبان ۲۰ سال پیش از قدرت رانده شدند. کابل و دیگر شهرهای بزرگ ممکن است به راحتی سقوط نکنند. حتی اگر ارتش متلاشی شود، شبه نظامیان به جنگ ادامه خواهند داد.

امریکا از جنگ خسته شده است، اما خود مردم امریکا این گونه خروج را خوش ندارند، مشخص نیست بایدن چگونه می خواهد یک خروجی را فراهم بسازد، مردم افغانستان، نگران نشوند!

برای مردم افغانستان و شاید بایدن، این یک تابستان پر دردی خواهد بود!
واشنگتن پست
۲۰۲۱/۲۳/۶

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x