سازمان‌‌های امدادی: افغان‌های اخراج شده از پاکستان با کمبود آب، غذا و سرپناه رو‌به‌رو اند

سازمان‌‌های امدادی روز یکشنبه گفتند، افغان‌هایی که برای جلوگیری از دستگیری و اخراج از پاکستان فرار می‌کنند، در فضای باز، بدون سرپناه، غذا، آب آشامیدنی و مکان های بهداشتی مناسب می‌خوابند.

این در حالیست که صدها هزار افغان در هفته‌های اخیر پاکستان را ترک کرده‌اند، دلیل انکه مقامات حکومتی این کشور به تعقیب اتباع خارجی که به گونه غیرقانونی در این کشور ساکن هستند، خانه به خانه جستجو کرده تا مدارک مهاجران را بررسی کنند. پاکستان 31 اکتبر را به عنوان آخرین مهلت مهاجرین برای خروج از کشور تعیین کرد وگرنه دستگیر خواهند شد.

افغان ها از دو گمرک مرزی اصلی تورخم و چمن پاکستان را ترک می کنند. طالبان در طرف دیگر کمپ هایی ایجاد کرده اند تا مردم در مدتی که منتظر انتقال به محل اصلی خود در افغانستان هستند در آنجا ساکن شوند.

سازمان های امدادی گزارش داده اند که منطقه تورخم سرپناه مناسبی برای مهاجرین ندارد. دسترسی محدود به آب آشامیدنی، هیچ منبع گرمایشی به جز آتش در منطقه باز، سیستم روشنایی و مکان های بهداشتی وجود ندارد. نهادهای سازمان ملل و گروه‌های امدادی در حال ایجاد تسهیلات با ورود هزاران نفر به افغانستان هستند.

خیال محمد به مدت 17 سال در شهر پیشاور زندگی کرده است. او پنج فرزند دارد و تقریبا یک هفته پیش از این کشور اخراج شد. وی به آسوشیتدپرس گفته است که اجازه ندارد هیچ گونه وسایل خانه را با خود برد. همه چیز او و خانواده اش در پاکستان باقی مانده است.

حوا دختر هفت ساله اش گریه می کند چون منطقه با هوایی سرد مواجه است. او برای صبحانه از یک بطری پلاستیکی بریده شده چای می نوشد و بدون پتو می خوابد.

پدرش از جامعه جهانی درخواست کمک کرد. او گفت: «ما نمی توانیم از دولت طالبان بخواهیم. آنها چیزی برای کمک ندارند، هنوز به عنوان یک دولت به رسمیت شناخته نشده اند. خانواده هایی هستند که اینجا نه زمین دارند و نه خانه. آنها فقط در زیر آسمان باز زندگی می کنند. هیچ کس کمک نمی کند.»

تامیندری داسیلوا، از سازمان امداد و توسعه بین المللی جهانی ویژن، گفت که اکثر مردم پس از ثبت نام اولیه و طی کردن مراحل پذیرش به منطقه ای که رودخانه خشک می باشد، منتقل می شوند.

او افزود که مردم فقط با لباس هایی که همراه خود دارند وارد افغانستان می شوند زیرا ساعت، جواهرات و پول نقد آنها در مرز پاکستان رها شده است.

ارشد مالک، رئیس سازمان حمایت از کودکان افغانستان گفت که بسیاری از کسانی که به کشور بازگشته اند بدون مدارک تحصیلی بازمی گردند و ادامه یادگیری را برای آنها دشوار می کند و همچنین به دلیل اینکه اردو و انگلیسی را آموخته اند، زبان های محلی افغانی دری و پشتو را نمی دانند.

وی هشدار داد که امار کودکان کار در افغانستان و همچنین مشارکت آنها در فعالیت های غیرقانونی همچون قاچاق کالا به دلیل فقر احتمالاً افزایش می یابد زیرا اکثر خانواده های بازگشته فقیرترین خانواده های بازگشته از پاکستان هستند.

مالک گفت: قاچاق در تورخم توسط کودکان یکی از دغدغه های گذشته بوده است، بنابراین مشارکت کودکان در قاچاق و انتقال غیرقانونی کالا افزایش می یابد.

این در حالیست که طالبان برای ایجاد رفاه در میان خانواده بازگشته از پاکستان فعالیت هایی می کنند، آنها می‌گویند که کمیته‌هایی برای کمک به افغان‌ها با توزیع غذا، آب و پتو به صورت “شبانه روز” کار می‌کنند.

پاپ فرانسیس در سخنانی علنی روز یکشنبه در واتیکان وضعیت پناهجویان افغانی را که به پاکستان پناهنده شده‌اند اما اکنون دیگر نمی‌دانند کجا بروند، محکوم کرد.

افغانستان غرق در چالش‌هایی است که با انزوای حکومت طالبان توسط جامعه بین‌المللی همراه شده است. سال‌ها خشکسالی، اقتصاد تحت محاصره و پیامدهای دهه‌ها جنگ منجر به بی‌خانگی داخلی میلیون‌ها افغان شده است.

نگرانی در میان جامعه بشردوستانه در مورد ناتوانی این کشور فقیر برای حمایت یا ادغام کسانی که در حال حاضر مجبور به ترک پاکستان هستند، افزایش یافته است.

(آسوشیتدپرس / 6 نومبر 2023)

 

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x