گزارش جدید دبیرکل سازمان ملل متحد در مورد کودکان و درگیری‌های مسلحانه در افغانستان نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان به شدت در برابر نقض‌های شدید حقوق بشری آسیب‌پذیر هستند، علی‌رغم اینکه کاهش کلی ناامنی در مقایسه با گزارش های گذشته، وجود دارد.
دسترسی کودکان به خدمات اولیه به دلیل درگیری های طولانی مدت، آوارگی، فقر شدید و ناامنی غذایی، کمبود فرصت های معیشتی و عدم سرمایه گذاری در خدمات عمومی و بلایای طبیعی، افزایش آسیب پذیری آنها در برابر تخلفات شدید مانند بکارگیری و استفاده در مشاغل سخت، خشونت جنسی، ترک تحصیل، و مهاجرت ناامن، از جمله بازگشت اجباری از پاکستان مختل شده است. تعلیق نامحدود تحصیلات متوسطه و عالی دختران بر حقوق دختران برای تحصیل تأثیر گذاشته و آنها را در معرض خطرات و مکانیسم‌های مقابله‌ای مضر قرار داده است.
ویرجینیا گامبا، نماینده ویژه دبیرکل در امور کودکان و درگیری‌های مسلحانه گفت: «میلیون‌ها دختر همچنان از رفتن به مکتب منع شده اند. این امر، همراه با هنجارهای اجتماعی و شیوه های سنتی، بسیاری از دختران را در معرض اشکال شدید خشونت و رفتارهای توهین آمیز، مانند قتل های ناموسی، ازدواج کودکان، خشونت های خانگی و خشونت جنسی قرار داده است.
مقامات کنونی افغانستان باید مکاتب فراتر از صنف ششم را به روی همه دختران بازگشایی کنند و تعلیق آموزش متوسطه دختران و دسترسی زنان به تحصیلات دانشگاهی را لغو کنند.
به طور کلی، 4519 تخلف شدید علیه 3545 کودک چند ماهه تا 17 ساله بین 1 ماه جنوری 2021 تا 31 دسمبر 2022 تأیید شد که بیشتر آنها به طالبان نسبت داده شده است. قتل و معیوب سازی افراد متهم، شايع ترين تخلف و به دنبال آن محروميت از دسترسي بشردوستانه بود كه در دوره گزارش به شدت افزايش يافت و با فرمان ممنوعيت كار زنان افغان در سازمان هاي غيردولتي ملي و بين المللي و اخيراً در سازمان ملل تشديد شد. فقدان بودجه برای فعالیت های این زدایی و لغو حمایت ها از اداره هماهنگی ماین زدایی، همانطور که در سال 2022 شاهد بودیم، به ویژه با توجه به اینکه وسایل انفجاری علت اصلی کشتار و ناقص شدن کودکان بودند، نگران کننده بود.
نماینده ویژه دبیرکل افزود: «خطرات لحظات انفجار در سراسر افغانستان در همه جا وجود دارد. قربانیان پس از این حوادث همچنان برای دسترسی به کمک های حیاتی صحی، مالی و روانی اجتماعی مشکل داشتند. حمایت جهانی برای حذف سریع تهدیدات انفجاری ضروری است و آموزش خطر مهمات انفجاری باید افزایش یابد.
تعداد کودکانی که به خدمت گرفته شده و مورد استفاده قرار گرفته اند نیز بالا باقی مانده است. این روند با این واقعیت تشدید شد که طالبان همچنان تعریف استاندارد بین‌المللی کودک را به عنوان فردی زیر 18 سال انکار می‌کنند، اما کودک را فردی می‌دانند که نشانه‌های بلوغ را نشان نمی‌دهد. این همچنین منجر به محرومیت کودکان از آزادی به اتهامات مربوط به امنیت ملی و وابستگی ادعایی یا واقعی به نیروها یا گروه های مخالف شده است.
(نمایندگی ویژه سازمان ملل متحد در امور مربوط به کودکان در درگیری‌های مسلحانه)
