تصمیم به عقب نشینی به نوعی پذیرش عدم موفقیت است. پس از دو دهه ایالات متحده اکنون به این نتیجه رسیده است که افغانستان حتی اگر از هم بپاشد، به اندازه کافی تهدید جهانی برای ماندن نیست و منافع امنیتی امریكا باید عمدتا بر چین متمرکز شود!
به گزارش یوناما که تعداد تلفات غیرنظامیان را از سال 2009 به بعد ثبت کرده است، تا پایان سال 2020 نزدیک به 111 هزار افراد ملکی کشته یا زخمی شده اند!
همچنین پروژه هزینه های جنگ دانشگاه براون تخمین زده است که ایالات متحده از اکتبر 2001 تا اپریل 2021، بیش از 2 تریلیون دالر برای جنگ در افغانستان هزینه کرده است!
ایالات متحده 144 میلیارد دالر در بازسازی افغانستان در همین مدت سرمایه گذاری کرده است. بخش عمده ای از این مبلغ که بیش از 88 میلیارد دالر بوده است، به نیروهای امنیتی افغانستان اختصاص یافت!
منابع دولتی به دویچه وله اظهار داشتند كه جرمنی از سال 2002 تا 2020، بیش از 18 میلیارد یورو در ماموریت افغانستان هزینه كرده است! اما این مداخلات بین المللی چه نتیجه ای داشته است؟
دسترسی به خدمات صحی و همچنین تعداد جاده ها، دکل های تلفن همراه، بند، پل ها، پایه های برق و لوله های آب افزایش یافته است. اما این کشور آرامشی پیدا نکرده و دارای اختلافات عمیق اجتماعی و اقتصادی است، زیرا بیشتر کمک ها فقط به نخبگان شهری رسیده است!
بیش از نیمی از مردم در فقر شدید به زندگی خود ادامه می دهند. مناطق مورد مناقشه در جنوب و شرق کشور که مرکز قدرت طالبان هستند، پس از تحمل حملات سنگین در وضعیت بدی قرار دارند!
طالبان با نادیده گرفتن در خواست های آتش بس یا حداقل کاهش خشونت، در حال هجوم و پیشروی در مراکز شهری هستند. طالبان قانون اساسی افغانستان را رد می کنند و می خواهند سیستم اسلامی مورد نظر خود را جایگزین آن کنند!
شهرزاد اکبر رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان معتقد است: “این افزایش خشونت به معنای جنگ طالبان برای پیروزی است. آنها برای تصاحب نظامی می جنگند. آنها به هر روشی که فکر می کنند کمک می کند متوسل می شوند!”
دویچه وله
۲۰۲۱/۳۰/۶
