السلام عليکم ورحمة الله وبرکاته! ابتدا به نمایندگی از امارت اسلامی افغانستان و مردم، از دولت و مردم جمهوری کامرون بخاطر میزبانی پنجاهمین نشست وزرای خارجه سازمان همکاری اسلامی تشکر می کنم. همچنین به عنوان نماینده یکی از کشورهای موسس سازمان همکاری اسلامی، از دبیرکل این سازمان، حسین ابراهیم طه، به دلیل رهبری خردمندانه این سازمان و موفقیت این سازمان صمیمانه تشکر می کنم.
آقایان و خانم‌ها! من خوشحالم که به نمایندگی از کشورم افغانستان در نشست وزرای خارجه سازمان همکاری اسلامی شرکت می کنم، در حالی که پس از دهه ها هیچ سرباز خارجی یا جنگ داخلی در افغانستان وجود ندارد. تهاجم نظامی و فکری غرب به افغانستان کاملاً ریشه کن شده است.
جزایر قدرت در کشور برداشته شده و کل سرزمین در دست یک دولت مرکزی، متعهد و مسئول است. فساد در نهادهای دولتی ریشه کن شده است. کشت و تجارت انواع مواد مخدر به طور کامل متوقف شده است. بودجه ملی افغانستان 100 درصد از عواید داخلی تامین می شود.
افغانستان اکنون صاحب یک نیروی امنیتی است که از آزادی و ثبات کشور محافظت می کند و از طریق ثبات کشور خود نقش سازنده خود را در ثبات منطقه ایفا می کند. اما افغانستان که چندین دهه متاثر از جنگ بوده مشکلاتی نیز دارد. میلیاردها دالر از دارایی های افغانستان بانک توسط ایالات متحده امریکا مسدود شده است.
حق مشروع به رسمیت شناختن او به ناعادلانه از او گرفته شد و حق غیرقابل انکار او برای نمایندگی در سازمان های تخصصی بین المللی از او سلب شد. علاوه بر آن هدف یک جنگ تبلیغاتی منظم و موضوع گزارش های جانبدارانه یک طرفه مطرح شده است.
در حالی که امارت اسلامی افغانستان شبانه روز برای حل مشکلات تلاش می کند و دستاوردهای چشمگیری در این زمینه به دست آورده است، امارت اسلامی از کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی و تمام کشورهای جهان دو خواسته دارد:
اولین درخواست ما این است که همه کشورها برای آزادسازی تمام دارایی های بانک مرکزی افغانستان و رفع ممنوعیت سفر از افغانستان و رهبران امارت اسلامی افغانستان تلاش جدی کنند. این تحریم ها باعث تعلیق وظایف بانک مرکزی افغانستان، کندی رشد اقتصادی و تجارت منطقه ای افغانستان و تقویت روابط دوجانبه و چندجانبه شده است.
آیا منطقی است که کشور میزبان به دلیل دعوت وزیر خارجه یک کشور مجبور به گرفتن مجوز از سازمان ملل شود؟ آیا این نوع رفتار عادلانه بودن نظم بین المللی حاکم را زیر سوال نمی برد؟
درخواست دوم ما این است که کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی و سایر کشورهای جهان در چارچوب منافع مشروع مشترک با افغانستان وارد دوستی اقتصادی و سوداگری شود.
افغانستان با داشتن موقعیت استراتژیک، داشتن منابع و ذخایر طبیعی زیاد و داشتن مردم خواری‌کش، با امنیت تضمین شده، اقتصاد محور و سیاست خارجی متوازن وارد مشارکت اقتصادی و تجاری با عزم سیاسی، فرصتی بی‌نظیر برای ارتباط و سرمایه‌گذاری منطقه‌ای وجود دارد، این فرصت جز حاکمیت ملی و منافع مشروع ما محدودیتی ندارد.
حاضرین محترم! افغانستان به‌عنوان کشوری که از دهه‌ها جنگ بیرون آمده، عزم صادقانه دارد تا تجربیات تلخ گذشته را فراموش کند و بر اساس منافع مشروع دوجانبه، روابط جدیدی را با کشورهای جهان آغاز کند.
ما هم برای خود و هم برای جهان پیام صلح داریم و به کشورهای منطقه و جهان اطمینان می دهیم که سرزمین ما علیه کسی استفاده نخواهد شد. این قول را در سه سال اخیر در عمل ثابت کرده ایم.
به همین ترتیب، از کشورهای جهان می خواهیم که با افغانستان تعامل مشابهی داشته باشند و به جای فرضیات و تحلیل های یک جانبه بر اساس تجربیات شکست خورده قبلی، آنها را به تفاهم مبتنی بر واقعیت های جدید دعوت کنیم.
ظلم بزرگی است اگر در این نشست وزرای خارجه جهان اسلام به موضوع فلسطین که فلسفه وجودی سازمان همکاری اسلامی است اشاره نکنم. از قرن گذشته جنگی برای نابودی مردم و سنگ های فلسطین درگرفته است و به ویژه از یک سال گذشته با چه سرعتی مردم مظلوم فلسطین مورد هجمه عمدی و سیستماتیک رژیم اشغالگر صهیونیستی قرار گرفته اند نسل کشی وحشیانه در جریان است که در تاریخ بی سابقه است.
اما با گذشت یک سال، نظم بین المللی حاکم نه تنها دست ظالم را نمی گیرد، بلکه از نظر مالی، نظامی و تبلیغاتی علیه مظلوم حمایت می شود. این وضعیت به هیچ وجه قابل توجیه نیست.
یافتن راه حلی فوری، عادلانه و دائمی برای مسئله فلسطین و یافتن تمامی اراده سیاسی، هماهنگی و امکانات لازم برای اجرای این امر بر عهده همه کشورهای بشردوستانه جهان به ویژه سازمان همکاری اسلامی است. اگر ما کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی این موضوع را حل نکنیم، نه خدا ما را خواهد بخشید و نه مردم. والسلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
