نشریه شریعت دیلی با نویسندگی صدیق نوری، چنین می نویسد: اسلام به عنوان یک دین و نظام الهی پاک، از چنان درجه بالایی از عقلانیت برخوردار است که در طول تاریخ بشری هیچ‌کس از نظر نظری نتوانسته آن را به چالش بکشد. زیرا اسلام در زمینه تمدن، اخلاق، سیاست، اقتصاد، جامعه، حقوق و همه ابعاد زندگی بهترین، معقول‌ترین و کامل‌ترین رهنمودها را ارائه کرده است که تضمین‌کننده رفاه و خوشبختی همه‌جانبه انسان است. حتی کوچک‌ترین جزئیات اسلام بر دلایلی محکم و منطقی استوار است که هیچ فیلسوف، دانشمند یا متخصصی در دنیا نمی‌تواند هیچ کمبودی از نظر عقلی و منطقی در آن ثابت کند.
به این معنا که وقتی مسلمانان از چنین منطق قوی و استدلال برتری در تمدن و فرهنگ خود برخوردار باشند، هیچ‌گاه نباید در برابر جوامع غیرمسلمان سیاست تواضع و تسلیم اتخاذ کنند. اکنون که ما افغان‌ها با قربانی‌های بی‌نظیر از اشغال بیست ساله ناتو رهایی یافته‌ایم و به دشمنان خود نشان داده‌ایم که صبر و استقامت ما تا چه اندازه است، و آنها نیز خستگی و ناتوانی خود را در میدان نظامی آشکارا اعلام کرده‌اند، لازم است ما نیز از آنها سیاست احترام متقابل را طلب کنیم.
به این معنا که اگر نمی‌توانیم خسارت جنگ و اشغال را از آنها بگیریم، نباید در مورد به رسمیت شناختن دولت و درخواست کمک‌های بشردوستانه بیش از حد التماس کنیم. افغان‌ها باید عرایض خود را به سازمان ملل متحد با صراحت مطرح کرده و از طریق این نهاد به همه کشورهای دور و نزدیک اعلام کنند که هر کشوری که بدون قید و شرط، ملت و حکومت افغانستان را به رسمیت بشناسد و کمک کند، ما از آن تشکر خواهیم کرد و با آن برخوردی مناسب و نیک خواهیم داشت. اما به هیچ‌کس اجازه نخواهیم داد که در نظام ما دخالت کند یا خواسته‌های نامشروع خود را بر ما تحمیل کند.
زیرا ملت افغانستان در بیست سال گذشته میلیاردها دالر کمک مشروط را رد کرده و از آن رویگردان شده است. اکنون افغان‌ها بر اساس تجربیات چهار دهه اخیر به خوبی می‌دانند که همه کشورهای جهان تنها به دنبال منافع اقتصادی و سیاسی خود هستند و مفاهیمی مانند رحم و شفقت در تعاملات سیاسی هیچ جایگاهی ندارند. به‌ویژه کشورهای قدرتمند که جز زور گفتن، هیچ قانون دیگری را نمی‌شناسند. در غیر این صورت، اقداماتی برای حل مشکلات فلسطین، برمه، سوریه، یمن و کشورهای دیگر انجام می‌دادند.
به طور خلاصه، اکنون وظیفه دینی و ملی همه مردم افغانستان این است که از امارت اسلامی حمایت کنند و هرگز از آن نخواهند که مانند رژیم سابق در برابر هر درخواست و مشورت بی‌دین‌ها سر تسلیم فرود آورد و چاپلوسی تا حد بردگی کند. ملت مسلمان ما برای حفاظت از این ارزش‌ها و دفاع از شرافت تاریخی و عزت اسلامی خود، در چهل سال گذشته با دو قدرت نظامی بزرگ جهان، ورشو و ناتو، جنگی بی‌نظیر و تاریخی انجام داده و صدها هزار قربانی داده است.
بر این اساس، رهبران امارت اسلامی هرگز نمی‌توانند به خاطر تأمین نیازهای مردم فقیر، بار دیگر زنجیر بردگی کشورهای مغرض را به گردن بیندازند و معامله‌ای بر سر همه فداکاری‌های این ملت شهید انجام دهند. البته خدمت به مردم، توانمند کردن ملت و خودکفایی وظیفه‌ای است که ان‌شاءالله هیچ غفلت و سستی در آن نخواهد شد و خداوند بزرگ همه مشکلات را حل خواهد کرد.
