دستور روشن و بدون چون و چرا بود و مهلتش، تکاندهنده: شما فقط ۴۵ دقیقه وقت دارید که وسایلتان را جمع کنید و برای همیشه پاکستان را ترک کنید. «شیر خان»، افغان ۴۲ ساله، پس از پایان کار روزانه اش در یک کارخانه آجرپزی، به
در ۲۴ آپریل ۲۰۲۵، قزاقستان و افغانستان پروتکلی تحت عنوان “تفاهم نامه اولیه” امضا کردند که در آن بر تمایل مشترک دو کشور برای ساخت خط آهن «تورغندی – هرات – قندهار – سپین بولدک» تأکید شده است. این توافق در جریان سفر هیئتی از
سلام و عرض ادب در روزگاری که مردم افغانستان زیر بار مشکلات سنگین جنگ، مهاجرت، فقر و فشارهای سیاسی قرار دارند، کمترین انتظاری که از نخبگان و چهره های سیاسی م یرود، همدلی، احترام و مسئولیت پذیری در گفتار است. اما وقتی یکی از چهره
در جلسه ای که روز چهارشنبه در کمیته خدمات مسلح سنای آمریکا برگزار شد، پیت هگست، وزیر دفاع ایالات متحده، در سخنانی جنجالی، نقش متحدان ناتو در جنگ افغانستان را به چالش کشید و با لحنی طعنه آمیز، مشارکت آن ها را ناچیز دانست. او
از زمانی که طالبان میدان نبرد را با دهلیزهای قدرت در افغانستان معاوضه کرده اند، برخی از اعضای این گروه سلاح را کنار گذاشته و قلم به دست گرفته اند تا روایت خودشان را از جنگ ۲۰ ساله با نیروهای غربی که به گفته آن
در تحولی چشمگیر، پاکستان و افغانستان توافق کرده اند که سطح روابط دیپلماتیک خود را تا سطح سفیر ارتقا دهند، تصمیمی که نشانه ای از چرخشی عمده در روابط دوجانبه ای است که پس از بازگشت طالبان به قدرت به شدت متشنج شده بود. این
براساس گزارش رسانه ها، از آغاز سال ۱۴۰۴ خورشیدی تاکنون، بیش از بیست تن از مقامات بلندپایه امارت اسلامی، از جمله ملا عبدالغنی برادر، معاون رئیس الوزرا در امور اقتصادی، و امیرخان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه، به بیش از بیست کشور منطقهای و فرامنطقه
پادشاهی اسپانیا امروز میزبان نشست مقام های ارشد دیپلماتیک از گروه کوچک «ائتلاف جهانی برای شکست داعش» در مادرید بود. دیه گو مارتینز بلیو، معاون وزیر امور خارجه و جهانی اسپانیا، این نشست را افتتاح کرد و بر اهمیت مقابله جهانی با داعش تأکید نمود.
پل کاپور، نامزد پیشنهادی دونالد ترامپ برای معاونت وزارت امور خارجه آمریکا در حوزه جنوب و آسیای مرکزی، در جلسه تأیید صلاحیت خود در سنا اعلام کرد که به دنبال تعمیق همکاری ها با پاکستان در زمینه امنیت، تجارت دوجانبه و سرمایه گذاری است. وی
مقاله «چرا غرب سوریه را پذیرفت و افغانستان را کنار گذاشت» به بررسی تفاوت رویکرد کشورهای غربی به دو بحران مهم منطقه ای در دو کشور سوریه و افغانستان می پردازد و تلاش می کند دلایل اصلی این تفاوت سیاست ها را تحلیل کند. نویسنده
در کشوری مانند افغانستان که اسلام، ساختارهای اجتماعی را به طور عمیق شکل داده، ملاها همواره در جایگاه واسطه های دینی میان مردم و متون مذهبی ایفای نقش کرده اند. با این که از لحاظ نفوذ معنوی همواره در جوامع محلی جایگاه داشته اند، وضعیت
براساس گزارش نشریه رلیف ویب: در سال ۲۰۲۵، نزدیک به ۲۲.۹ میلیون نفر – تقریباً نیمی از جمعیت ۴۶ میلیونی افغانستان – به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. از این میان، ۵.۷ میلیون زن و ۵ میلیون مرد با آسیب پذیری های حاد روبه رو
