عبدالمطلب حقانی سخنگوی وزارت مهاجران و عودت کننده گان می‌گوید که در جریان پنج ماه نخست سال روان هجری خورشیدی ۲۱۶ هزارو ۲۲۵ خانواده از کشور های پاکستان، ایران، و ترکیه دوباره به کشور برگشته‌اند آقای حقانی همچنان به خبرگزاری آفاق می افزاید که تعداد
حملات تازه پهپادی در شرق افغانستان بار دیگر معادلات امنیتی منطقه را زیر سایه سنگین پرسش قرار داده است. منابع محلی از خوست، ننگرهار و کنر خبر داده‌اند که شامگاه گذشته چندین حمله هوایی صورت گرفته که به تخریب خانه‌های مسکونی و تلفات غیرنظامی از
افغانستان پس از خروج آمریکا در سال ۲۰۲۱ به صحنه‌ای تبدیل شده که طالبان تلاش می کند با بهره گیری از منابع آب و موقعیت جغرافیایی خود، نه تنها نیازهای داخلی را برطرف کند بلکه جایگاهی استراتژیکی در منطقه به دست آورد. در کشوری که
۲۰ اگست ۲۰۲۵ روز عادی در کابل نبود. شهری که سال ها درگیر جنگ و بی اعتمادی بود، میزبان رویدادی شد که می‌تواند نقشه منطقه را دگرگون کند: ششمین نشست سه‌جانبه پاکستان، افغانستان و چین. در این دور تاریخی، حضور وزیر خارجه چین، وانگ یی،
چین در ماه های اخیر تلاش کرده است تا میان پاکستان و طالبان افغانستان نقش میانجی را ایفا کند؛ تلاشی که به طور مستقیم با منافع پکن در پروژه کریدور اقتصادی چین – پاکستان (CPEC) گره خورده است. دیدار اخیر وانگ یی، وزیر خارجه چین،
مکانیزم ماشه یا اسنپ بک، به عنوان یکی از بندهای حساس در توافق هسته ای (برجام) گنجانده شد تا در صورت نقض تعهدات از سوی ایران، سایر طرف ها بتوانند تحریم های شورای امنیت را به طور خودکار بازگردانند. اما واقعیت امروز صحنه سیاسی این
دونالد ترامپ بار دیگر به سیاست خارجی دولت جو بایدن تاخت و خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را عاملی دانست که ولادیمیر پوتین را به حمله تمام عیار به اوکراین جسور کرد. او در دیدار با خبرنگاران در کاخ سفید گفت پوتین پس از مشاهده
طالبان نخستین بار در سال ۱۹۹۶ کابل را تصرف کردند و به عنوان یک جنبش نظامی بر افغانستان حاکم شد. این حکومت پنج سال دوام یافت تا آنکه با مداخله نظامی آمریکا پس از حملات ۱۱ سپتامبر سرنگون شد. از ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱ طالبان عملاً
ایران در رابطه با طالبان در موقعیتی ویژه قرار دارد که بر پایه محاسبات امنیتی و ژئوپولیتیکی شکل گرفته است. بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱، ایران را در برابر این پرسش قرار داد که چگونه باید با حکومتی تعامل کند که از یک
درگیری ۱۲ روزه بین اسرائیل و ایران در ماه جون، توجه را از کارزار نظامی بی‌وقفه اسرائیل در غزه، جایی که بیش از ۵۷هزار فلسطینی در ۲۱ ماه کشته شده‌اند، منحرف کرد. با این حال، از زمانی که اسرائیل و ایران در ۲۳ ژوئن امسال
نشست سه جانبه چین، پاکستان و افغانستان در کابل فراتر از یک دیدار دیپلماتیک عادی است و می توان آن را بخشی از تغییر موازنه قدرت در منطقه دانست. حضور مستقیم وزیر خارجه چین در کابل حامل پیامی روشن است: پکن افغانستان را به عنوان
تحریک طالبان پاکستان در سال های اخیر شاهد تحولی معنادار در روایت و هویت سازی خود بوده است. این گروه که در سال ۲۰۰۷ با ترکیبی از ایدئولوژی دیوبندی سختگیرانه و پیوندهای سازمانی با القاعده و طالبان افغانستان ظهور کرد، در ابتدا خود را نیرویی
