در پنجاهمین سالگرد سقوط سایگون که به عنوان پایان جنگ ویتنام شناخته می شود، دولت ترامپ تصمیم گرفته است که دیپلمات های آمریکایی را از حضور در مراسم رسمی گرامیداشت این رویداد بازدارد. این تصمیم، که بنا بر گزارش نیویورک تایمز اتخاذ شده، نه تنها
چند روز قبل تعدادی از چهرههای بدنام و فراری افغانستان به مناسبت دومین سالروز کشتهشدن مخالفین حکومت سرپرست، در شهر ویانا، پایتخت کشور اتریش گردهم آمده و با برگزاری محفلی نمایشی، تلاش کردند تا باردیگر خود را همچون مدافعان مردم و قهرمانان مبارزه با استبداد
گروه های کهنه سرباز از دولت ترامپ خواسته اند که برنامه حمایت از متحدان افغان را در میان نگرانی ها در مورد کاهش بودجه ادامه دهد. یک طرح بودجه که در تاریخ ۱۰ آپریل از سوی دفتر مدیریت و بودجه کاخ سفید به وزارت امور
رئیس سرویس امنیت دولتی جمهوری آذربایجان علی نقییف، اعلام کرد که برای جامعه جهانی بسیار ضروری است تا حمایت همه جانبه ای از افغانستان فراهم کند. او این اظهارات را در کنفرانس بینالمللی تحت عنوان «افغانستان: روابط منطقهای، امنیت و توسعه» که در باکو و
از روزی که مخالفان حکومت سرپرست از کشور گریختند و در واقع از سوی ملت طرد شدند، دیگر امیدی به ماندن در داخل افغانستان نداشتند. در خارج شعارهای میهن دوستی سر دادند و در آغوش بیگانگان به اصطلاح دلسوزی برای وطن را آغاز کردند. اکنون
در طول بیست سال حضور نظامی آمریکا در افغانستان، نیروهای آمریکایی مرتکب جنایات جنگی زیادی شدند که برخی از آن ها از دید مردم و رسانه ها پنهان ماند. شمشاد تلویزیون، داستان زندگی عضوی از یک خانواده قربانی را بازگو کرده که ۱۸ تن از
مایکل کوگلمن در مقالهٔ اخیر خود با نگاهی واقع بینانه به روابط مثلثی ایالات متحده، پاکستان و هند، پرده از یکی از واقعیت های کلیدی دیپلماسی امنیتی در جنوب آسیا بر می دارد: هرچند آمریکا تلاش می کند همکاری های استراتژیک خود را با هند
استدلال دیرینه هند مبنی بر اینکه پاکستان یک دولت سرکش است که از گروه های تروریستی حمایت و پناهگاه می دهد و آن ها را تأمین مالی می کند، به نوعی توسط خود وزیر دفاع پاکستان، خواجه آصف، تأیید شد. در مصاحبه ای اخیر با
نقش افغانستان در شکل دهی به پویایی های منطقه ای در جنوب آسیا، عمیق و چند بعدی است، به طوری که بر امنیت، همسویی های سیاسی و توسعه اقتصادی منطقه تأثیر می گذارد. این مقاله به بررسی جایگاه محوری افغانستان در تقاطع جنوب و آسیای
دفتر هیات معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) نقشه راهی را که از آن بهعنوان «رویکرد جامع برای افغانستان» یاد میشود، ارایه کرده است. این طرح که توسط یوناما در ۱۷ فبروری، ۲۰۲۵ تهیه شده، بهعنوان «ارایه به شرکتکنندهگان در قالب دوحه» معرفی شده
مقاله مایکل کوگلمن در فارین پالیسی درک تازه ای از رقابت های ژئوپولیتیکی میان هند و پاکستان ارائه می دهد؛ رقابتی که برخلاف تصور عمومی، تنها محدود به درگیری های مرزی یا تهدیدهای هسته ای نیست، بلکه در عرصه ای به مراتب بنیادی تر و
پس از کنار رفتن ظاهر شاه در افغانستان، شکل جدیدی از ائتلافسازی برای دستیابی به قدرت سیاسی رواج یافت، و از همان ابتدا به دلیل چندجانبهگرایی و خیانت، نه تنها منافع ملی حفظ نشد، بلکه فضای کشور چنان بحرانی شد که منجر به جنگها و
