به نظر می رسد که جنگ آفرینی در روزگار ما به امری عادی بدل شده است؛ از اوکراین گرفته تا غزه و اکنون نیز میان افغانستان و پاکستان. حمله ی هوایی اخیر پاکستان به خاک افغانستان، که احتمالاً نخستین بمباران هوایی مستقیم این کشور علیه
در تاریخ ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵، هیئت دولت فدرال پاکستان به ریاست نخست وزیر شهباز شریف، با استناد به قانون مقابله با تروریسم مصوب ۱۹۹۷، به طور رسمی با ممنوعیت فعالیت تحریک لبیک پاکستان (TLP) موافقت کرد. این مصوبه پس از بررسی گزارش های وزارت داخله
در منطقه آسیای مرکزی، افغانستان برای دهه ها به عنوان منبع اصلی تهدید و خطر در نظر گرفته می شد و این تصویر برای مدت طولانی پایدار ماند. اما اکنون وضعیت در حال تغییر اساسی است. به باور الکساندر کنیازف، افغانستان از منبع تهدید به
ایده پروژه خط لوله گاز طبیعی ترکمنستان – افغانستان – پاکستان – هند (تاپی) به طول ۱۸۰۰ کیلومتر، حدود ۳۰ سال است که مطرح شده، اما در طول این دهه ها پیشرفت چندانی در ساخت آن حاصل نشده است. در حال حاضر نیز به نظر
شب ۱۱ اکتبر، درگیری های شدیدی در امتداد مرز پاکستان و افغانستان در پی حمله نیروهای افغانستان به پوسته های نظامی پاکستان رخ داد که منجر به تبادل سنگین آتش شد و گزارش شده است که دهها سرباز کشته شدند. این حملات پس از آن
امیرخان متقی، وزیر خارجه طالبان، در جریان سفر اخیرش به هند و بازدید از دارالعلوم دیوبند، این نهاد را «مادر علمی» یا «مادر علم» توصیف کرد؛ عبارتی که در واقع بخشی از مسیر تحول او از یک جنگجو به یک دیپلمات را نشان میدهد. امیرخان
اجلاس شرم الشیخ که با محوریت طرح موسوم به «صلح ابراهیم» برگزار می شود، از جمله رخدادهای مهم در صحنه سیاست خاورمیانه به شمار می رود. این اجلاس در ظاهر با شعارهایی چون صلح، همکاری منطقه ای، و همگرایی میان کشورهای عربی و رژیم صهیونیستی
در روزهای اخیر، پوشش خبری شبکه «افغانستان اینترنشنال» در قبال درگیری ها و حملات مرزی میان پاکستان و طالبان، بحث برانگیز شده است. مرور تیترها و محتوای ۱۸ خبر منتشرشده در ۲۴ ساعت گذشته نشان می دهد که این رسانه به گونه ای یکدست روایت
افغانستان همواره در مرکز رقابت قدرت های بزرگ قرار داشته است. از قرن نوزدهم و کشمکش میان روسیه تزاری و بریتانیای کبیر گرفته تا دوران جنگ سرد میان آمریکا و شوروی، موقعیت جغرافیایی افغانستان باعث شده که این سرزمین بارها به میدان منازعه بدل شود.
تنش میان افغانستان و پاکستان بار دیگر شدت گرفته است. پس از توافق بر سر آتش بس ۴۸ ساعته، امید می رفت که دو کشور بتوانند از درگیری های بیشتر جلوگیری کنند، اما حملات تازه هوایی پاکستان بر خاک افغانستان همه چیز را برهم زد.
در افغانستان هرگاه نظامهای ناکام و وابسته به بیگانگان به قدرت رسیدهاند، کسانی که در رأس این حکومتها قرار داشتند، خیانت کرده، مردم را سرزنش و با ارزشها و هویت افغانستان بازی و معامله کردهاند. برای تغییر قضاوت تاریخ و دستکاری حافظه مردم، این افراد
در این گزارش، انفجار مهیب شب هفدهم میزان ۱۴۰۴ در کابل را بررسی میکنیم؛ رویدادی که آرامش پایتخت افغانستان را برهم زد و موجی از واکنشهای داخلی و بینالمللی را بهدنبال داشت. آیا هدف این حمله، نورولی محسود، رهبر تحریک طالبان پاکستان بود؟ در این
