“اشرف غنی: ما در لحظه تاریخی حساسی هستیم”

اشرف غنی، رئیس‌جمهور افغانستان، در چهاردهمین نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاری‌های اقتصادی، به بررسی روند صلح در این کشور پرداخت و گفت که افغانستان در لحظه حساس تاریخی قرار دارد. نشست مجازی سران کشورهای ایران، پاکستان، افغانستان، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و

بیشتر بخوانید

محافظت از دستاوردهای شکننده افغانستان

​​​​​توافق صلح احتمالی افغانستان، که مستلزم خروج تعداد قابل توجهی از نیروهای خارجی در ازای تضمین های امنیتی توسط طالبان، در حالی که این کشور در یک چهارراه مهم با آینده ای نه چندان درخشان، قرار گرفته است.  تشدید خشنوت ها ادامه دارد، گروه های

بیشتر بخوانید

مذاکرات طالبان و آمریکا: صلح یا مسلخ دموکراسی؟

آمریکا در سال ۲۰۰۱ با انگیزه برچیدن حکومت طالبان و بازگرداندن دموکراسی به افغانستان لشکر کشید. غربی‌ها در آغاز از برنامه‌‌هایی جاه‌طلبانه در زمینه‌های مختلف از جمله دولت‌سازی، دموکراتیک سازی، امنیت و حقوق مدنی و شهروندی (به‌ویژه حقوق زنان) … در این کشور رونمایی کردند. 

بیشتر بخوانید

نلسون اورلانا گارسیا

دیدن او اینگونه عجیب و غریب ، بسیار ساکت و آرام بود. او از زمان آمدن به ایالات متحده با دو برادر نوجوان برای پیوستن به مادرشان که سالها جلوتر از آنها آمده بود ، زندگی خود را در حرکت مداوم گذرانده بود. همیشه در

بیشتر بخوانید
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی