تاشکند از رویکرد امنیت محور به یک سیاست خارجی عمل گرایانه با تمرکز بر اقتصاد در قبال کابل تغییر جهت داده است که این تغییر به ویژه در تعامل آن با منطقه شمال افغانستان مشهود است. روابط ازبکستان و افغانستان در سال 2025 روابط میان
باید سیاست و تجارت به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرند تا تنش‌های سیاسی، موجب اختلال در فعالیت های اقتصادی دوجانبه بین پاکستان و افغانستان نشود. با توجه به پیچیدگی‌های قابل توجه موجود، دستیابی به این هدف مستلزم دیپلماسی فوق‌العاده از سوی هر دو طرف
دهلیز واخان در ولایت بدخشان، یکی از مناطق کوهستانی و دور افتاده افغانستان بوده که از اهمیت استراتیژیک بالایی برخوردار است. این منطقه که باریکه ای از خاک افغانستان را به چین متصل می کند، دارای طبیعتی بکر و جمعیت اندکی است که مردم این
افغانستان کشوری سرشار از منابع طبیعی، در تلاش است با توسعه و بهره‌برداری از معادن خویش، به سوی خودکفایی اقتصادی حرکت کند. با حاکمیت دوباره امارت اسلامی، تلاش‌های پی‌هم در راستای جلب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، تحقق پروژه‌های انکشافی، ملی و زیربنایی و زمینه سازی
در تاریخ ۴ مارچ، مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اتفاق آرا قطعنامه‌ای را تصویب کرد که بر اساس آن مرکز منطقه‌ای اهداف توسعه پایدار (SDGs) سازمان ملل برای آسیای مرکزی و افغانستان در آلماتی، قزاقستان تأسیس می‌شود. این ابتکار که نخستین بار در هفتاد
چند روز پیش تیم نظارت و تحلیلی تحریم‌های سازمان ملل متحد، سی‌وپنجمین گزارش خود را به شورای امنیت ارائه کرد. این گزارش که دو بار در سال درباره وضعیت داعش، القاعده و سایر گروه‌ها توسط این تیم منتشر می‌شود، اکنون وضعیت را از نیمه اول
در روزهای اخیر، گمانه‌زنی‌ها و کنجکاوی‌های زیادی در مورد برنامه پاکستان برای الحاق دهلیز واخان که ۳۵۰ کیلومتر طول و ۱۳ تا ۶۵ کیلومتر عرض دارد، از افغانستان مطرح شده است. تحلیلگران پاکستانی مقالاتی درباره‌ی اهمیت تاریخی، جغرافیایی و راهبردی این دهلیز منتشر کرده‌اند تا
در چشم‌انداز ژئوپلیتیکی که با رقابت‌های فزاینده مشخص می‌شود، توجه‌ها به گزینه‌های راهبردی ازبکستان در میان تحولات منطقه‌ای معطوف شده است. در مرکز این بحث، احتمال پیوستن افغانستان به ابتکار بلندپروازانه چین تحت عنوان “یک کمربند، یک جاده” (OBOR) قرار دارد که سؤالاتی را درباره
رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، در تاریخ ۶ فبروری دستور را امضا کرد که خواستار لغو تمامی معافیت‌های تحریمی علیه ایران از جمله معافیت‌هایی است که بندر چابهار را تحت پوشش قرار می‌دهد. توسعه آینده بندر چابهار ممکن است به دلیل تغییرات سیاست ایالات متحده
حاصلات امسال جلغوزه در ولایات جنوب شرق کشور، به ویژه پکتیا، خوست و پکتیکا به ۳ هزار و ۵۰۰ تن رسیده است. اما مسوولین اتحادیه جلغوزه می‌گویند، قراردادهای صادرات انحصاری با چین باعث ضرر و زیان تاجران شده است. به گفته آنها، حدود ۱۵۰۰ تن
براساس نوشته اخیر این نشریه، دولت جدید دونالد ترامپ تصمیم گرفته است که معافیت تحریمی هند برای بندر چابهار را لغو کند. این تصمیم که بخشی از سیاست «فشار حداکثری» بر ایران است، پیامدهای گسترده‌ای برای سرمایه‌گذاری هند در چابهار، آینده کریدور حمل‌ونقل شمال –
تصمیم دولت ترامپ برای قطع میلیاردها دالر کمک به فقیرترین مناطق جهان، پیامدهای گسترده‌ای خواهد داشت. در افغانستان، این تصمیم ممکن است به افزایش سرکوب مردم توسط طالبان منجر شود، در حالی که چین آماده است تا نفوذ خود را در این کشور افزایش دهد.
