آغاز مرحله دوم اخراج مهاجرین افغان از پاکستان؛ سازمان های بین المللی نگران اند

درحالی حکومت پاکستان از برخی افغان‌ها خواسته که تا فردا سه‌شنبه از این کشور خارج شوند، ادارۀ بین‌المللی مهاجرت (آی او ام)، شورای مهاجرین ناروی، شورای مهاجرین دنمارک و ۹ سازمان دیگر از مرحله دوم اخراج مهاجران افغان از پاکستان ابراز نگرانی کرده ‌اند.

این سازمان‌ها در یک گزارش مشترک که روز یک‌شنبه آن را منتشر کردند، نوشته ‌اند، با درنظرداشت شمار مهاجران بازگشت کننده به افغانستان، به منابع اضافی در بخش حمایت، جابجا شدن، خدمات صحی و معارف به آن‌ها نیاز است.

این نگرانی‌ها درحالی مطرح می‌شود که حکومت پاکستان اواخر مارچ سال روان میلادی اعلام کرد که روند اخراج مهاجران افغان دارای کارت‌های ای سی سی و پی او آر را آغاز می‌کند.

هرچند حکومت پاکستان رسماً در این مورد چیز نگفته است، اما برخی از مهاجران افغان و نهاد‌‎ها حمایت از مهاجران افغان در پاکستان تأیید کرده اند که در برخی از مناطق از مهاجرینی که کارت‌های پی او آر و ای سی سی را دارند خواسته شده تا فردا از این کشور خارج شوند.

منیزه کاکر، وکیل مدافع زندانیان افغان در شهر کراچی پاکستان به رادیو آزادی گفت:

“آن‌ها به این منطقه‌ها می‌روند و می‌گویند که تا فردا به خواست خود بروید، در پشین، چمن و پختونخواه جنوبی در بلوچستان برای بعضی‌ها گفته شده که دارندگان کارت پی او آر نیز خارج شوند، یعنی آن‌جا این تفاوت را در نظر نمی‌گیرند که کی کارت پی او آر و کی کارت ای سی سی دارد.”

یک مهاجر افغان در منطقۀ پشین خیبرپختونخواه جنوبی به شرط عدم افشای نامش به رادیو آزادی تأیید کرد که از او خواسته شده تا فردا به افغانستان برود.

“اینجا نزدیک به ۱۵۰ خانواده هستیم، حال می‌‎گویند بروید، در قریهٔ ما همه مردم کارت‌های سبز پی او آر را دارند.”

اما ۱۲ سازمان به شمول ادارۀ بین المللی مهاجرت (آی او ام)، شورای مهاجرین ناروی (ان ار سی) و شورای مهاجرین دنمارک (دی آر سی) می‌گویند، بر اساس تغییر وضعیت سیاسی در پاکستان، ممکن نزدیک به ۵۰ هزار خانواده که دارای کارت‌های پی او آر و ای سی سی هستند به افغانستان بازگردانده شوند.

در همین حال برخی از مهاجران افغان دارای کارت‌های ای سی سی و پی او آر به رادیو آزادی گفته‌اند، مهلت بسیار کمی برای برگشت آنان به افغانستان داده شده است و حیران اند که چگونه دارایی و معاملات‌شان را جمع کنند و به افغانستان برگردند.

زمری که از ۳۵ سال به این سو در راولپندی پاکستان زندگی می‌کند و کارت پی او را نیز دارد، به رادیو آزادی گفت:

“حال ما بسیار می‌ترسیم که ما را اخراج نکنند، کار و بار و تجارت ما این‌جا است، ما بسیار به تشویش هستیم، از حکومت پاکستان و جامعهٔ جهانی می‌خواهیم که یا کارت‌های ما را تمدید کنند و یا به ما وقت بدهند که سرمایه‌های خود را جمع‌آوری کنیم.”

یک مهاجر دیگر افغان به شرط عدم نشر نام و صدایش به رادیو آزادی گفت، برایش خبر داده شده تا به افغانستان برگردد، اما به گفتهٔ او، تا کنون جبراً برای اخراج‌اش اقدامی صورت نگرفته است.

این درحالیست که وزارت مهاجرین و عودت کنندگان حکومت طالبان امروز در صفحهٔ ایکس خود نوشته است که در دو روز گذشته ۲۴ خانواده که ۱۰۳ تن می‌شوند به گونهٔ اجباری از پاکستان اخراج شده‌اند.

به اساس معلومات شورای عالی مهاجرت سازمان ملل متحد، کارت‌های پی او آر در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به حدود ۲.۱۵ میلیون افغان از سوی آن‌ها داده شده بود.

در کنار این، در سال ۲۰۱۷ به اساس یک موافقت میان حکومت‌های افغانستان و پاکستان، برای مهاجران افغان کارت‌های ای سی سی داده شد که به اساس تخمین یو ان اچ سی آر، تعداد شان به ۸۴۰هزار تن می‌رسد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
برخی از احزاب و گروه ها به جای اینکه از خود محافظت کنند، مشکلات خود را حل کنند و اقتصاد خود را بهبود بخشند، به دیگران مشوره میدهند، نگران ما هستند و دنیا را از ما می ترسانند. به آنها باید گفت به جای نصیحت کردن، مشکلات داخلی خود را حل کنند و اول غم خودشان را بخورند. افغان ها...
مشکلات و خطراتی را که او (آصف درانی) به افغانستان نسبت داد، در واقع امکان همه اینها از پاکستان دیده می شود. افغانستان اکنون یک کشور امن و با ثبات است که به جای اتکا به قرضه ها و کمک های کشورهای خارجی، با استفاده از منابع خود برای خودکفایی اقتصادی تلاش می کند.
من متن سخنرانی هشدار دهنده طولانی نتانیاهو را خواندم. من دقیقا غرور جورج بوش را هنگام حمله به افغانستان در سال 2001 در آن دیدم. نتانیاهو تهدید کرده است که غزه را نابود خواهد کرد و به کسی رحم نخواهد کرد. او به قدرت خودش مغرور بود، که ادعای خدایی نکند، همین شروع سقوطش هست تصمیم نابودی را پروردگار می...
میراث تلخ 20 سال اشغال نظامی امریکا در افغانستان، گروه‌هایی از مردان، زنان و کودکان معتاد است که در کنار جاده‌های غبارآلود، زیر پل‌ها و در کناره‌ رودخانه های آلوده کابل خوابیده‌اند. ملموس ترین هدیه 20 سال حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان چیزی جز فقر، میلیون ها معتاد و انزوای کشور نیست.
من بار دیگر پیش حاکمان فعلی دست نیاز دراز میکنم تا نفرت را از طریق برادری از بین ببرند. دشمنان قسم خورده افغانستان شبانه روز در اینجا تنفر را بیشتر می کنند. پاکستان در اسلام آباد یک استودیو به افغانستان انترنشنال داده است و تلویزیون نامبرده فقط بر طبل جنگ های داخلی می کوبد. شرایط را درک کنید
امریکا با ائتلاف جهانی به بدماشی کامل به بهانه ۹/۱۱ بر ملتی اتهام ویران کردن برج های نیورک وارد کرد؛ که از شدت فقط توان رفتن به بازار قریه خود را نداشت. بوش متکبر با زور خود بدون شنیدن استدلال حمله کرد. اما با پایان حمله با چنان عجله ای فرار کرد که عامل خنده تمام رقباء شد.
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x