آغاز مرحله دوم اخراج مهاجرین افغان از پاکستان؛ سازمان های بین المللی نگران اند

درحالی حکومت پاکستان از برخی افغان‌ها خواسته که تا فردا سه‌شنبه از این کشور خارج شوند، ادارۀ بین‌المللی مهاجرت (آی او ام)، شورای مهاجرین ناروی، شورای مهاجرین دنمارک و ۹ سازمان دیگر از مرحله دوم اخراج مهاجران افغان از پاکستان ابراز نگرانی کرده ‌اند.

این سازمان‌ها در یک گزارش مشترک که روز یک‌شنبه آن را منتشر کردند، نوشته ‌اند، با درنظرداشت شمار مهاجران بازگشت کننده به افغانستان، به منابع اضافی در بخش حمایت، جابجا شدن، خدمات صحی و معارف به آن‌ها نیاز است.

این نگرانی‌ها درحالی مطرح می‌شود که حکومت پاکستان اواخر مارچ سال روان میلادی اعلام کرد که روند اخراج مهاجران افغان دارای کارت‌های ای سی سی و پی او آر را آغاز می‌کند.

هرچند حکومت پاکستان رسماً در این مورد چیز نگفته است، اما برخی از مهاجران افغان و نهاد‌‎ها حمایت از مهاجران افغان در پاکستان تأیید کرده اند که در برخی از مناطق از مهاجرینی که کارت‌های پی او آر و ای سی سی را دارند خواسته شده تا فردا از این کشور خارج شوند.

منیزه کاکر، وکیل مدافع زندانیان افغان در شهر کراچی پاکستان به رادیو آزادی گفت:

“آن‌ها به این منطقه‌ها می‌روند و می‌گویند که تا فردا به خواست خود بروید، در پشین، چمن و پختونخواه جنوبی در بلوچستان برای بعضی‌ها گفته شده که دارندگان کارت پی او آر نیز خارج شوند، یعنی آن‌جا این تفاوت را در نظر نمی‌گیرند که کی کارت پی او آر و کی کارت ای سی سی دارد.”

یک مهاجر افغان در منطقۀ پشین خیبرپختونخواه جنوبی به شرط عدم افشای نامش به رادیو آزادی تأیید کرد که از او خواسته شده تا فردا به افغانستان برود.

“اینجا نزدیک به ۱۵۰ خانواده هستیم، حال می‌‎گویند بروید، در قریهٔ ما همه مردم کارت‌های سبز پی او آر را دارند.”

اما ۱۲ سازمان به شمول ادارۀ بین المللی مهاجرت (آی او ام)، شورای مهاجرین ناروی (ان ار سی) و شورای مهاجرین دنمارک (دی آر سی) می‌گویند، بر اساس تغییر وضعیت سیاسی در پاکستان، ممکن نزدیک به ۵۰ هزار خانواده که دارای کارت‌های پی او آر و ای سی سی هستند به افغانستان بازگردانده شوند.

در همین حال برخی از مهاجران افغان دارای کارت‌های ای سی سی و پی او آر به رادیو آزادی گفته‌اند، مهلت بسیار کمی برای برگشت آنان به افغانستان داده شده است و حیران اند که چگونه دارایی و معاملات‌شان را جمع کنند و به افغانستان برگردند.

زمری که از ۳۵ سال به این سو در راولپندی پاکستان زندگی می‌کند و کارت پی او را نیز دارد، به رادیو آزادی گفت:

“حال ما بسیار می‌ترسیم که ما را اخراج نکنند، کار و بار و تجارت ما این‌جا است، ما بسیار به تشویش هستیم، از حکومت پاکستان و جامعهٔ جهانی می‌خواهیم که یا کارت‌های ما را تمدید کنند و یا به ما وقت بدهند که سرمایه‌های خود را جمع‌آوری کنیم.”

یک مهاجر دیگر افغان به شرط عدم نشر نام و صدایش به رادیو آزادی گفت، برایش خبر داده شده تا به افغانستان برگردد، اما به گفتهٔ او، تا کنون جبراً برای اخراج‌اش اقدامی صورت نگرفته است.

این درحالیست که وزارت مهاجرین و عودت کنندگان حکومت طالبان امروز در صفحهٔ ایکس خود نوشته است که در دو روز گذشته ۲۴ خانواده که ۱۰۳ تن می‌شوند به گونهٔ اجباری از پاکستان اخراج شده‌اند.

به اساس معلومات شورای عالی مهاجرت سازمان ملل متحد، کارت‌های پی او آر در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ به حدود ۲.۱۵ میلیون افغان از سوی آن‌ها داده شده بود.

در کنار این، در سال ۲۰۱۷ به اساس یک موافقت میان حکومت‌های افغانستان و پاکستان، برای مهاجران افغان کارت‌های ای سی سی داده شد که به اساس تخمین یو ان اچ سی آر، تعداد شان به ۸۴۰هزار تن می‌رسد.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
امان الله هوتکی تحلیلگر مسائل سیاسی: جبهه به‌اصطلاح مقاومت، صرفاً گروهی از قاچاقبران، آدم‌ربایان و مقام‌های فاسد پنجشیری است که در دوران جمهوری، اموال مردم را غارت می‌کردند. همین افراد طالبان را قوم‌گرا می‌خوانند، در حالی که تمام تشکیلات خودشان بر پایه تعصب قومی بنا شده است. این گروه تحت نام مقاومت، در واقع جاسوسان بیگانگان هستند.
آرین یون نماینده پیشین پارلمان: زلنسکی دقیقاً به سرنوشتی دچار شده است که ما شدیم. فرمانده اعلی قوای ما، رئیس‌جمهور غنی نیز به ما می‌گفت که هیچ شکی در نیت آمریکا نداشته باشید. پیشنهاد ما این بود که از دامن آمریکا رها شویم و مذاکرات واقعی با طالبان آغاز گردد، اما رئیس‌جمهور تأکید داشت که آمریکا از او حمایت می‌کند...
عبدالسلام ضعیف از بنیانگذاران امارت اسلامی: هر چیزی که می‌تواند باعث نابودی و شکست یک قوم یا جامعه بزرگ شود، اختلاف و نفاق است. پایه‌های وحدت همیشه مستحکم هستند و می‌توانند در برابر هر نوع فشار مقاومت کنند. دشمن همواره راه نفوذ به این چارچوب را در تفرقه جستجو می‌کند تا به هدف خود برسد.
به اوکراین گفتند عضو ناتو شود تا امنیتش را تضمین کنیم. اوکراین که درخواست عضویت داد و جنگ شد، شرق سرزمینش را به روسیه بخشیدند و معادنش را بالا کشیدند، رییس جمهورش را هم با خفت هر چه تمام، از کاخ سفید بیرون انداختند. این یکی از عجیب ترین فریب‌های تاریخ روابط بین‌الملل بود.
همان روزی که ناچار شد امضای خروج خفت‌بار خود از افغانستان را ثبت کند، پس از بیست سال اشغالی که با مقاومتی استوار و تسلیم‌ناپذیر روبه‌رو شد. توافق دوحه فقط یک سند نبود، بلکه گواهی بر شکست بزرگ‌ترین قدرت نظامی جهان در برابر اراده‌ی ملتی بود که سر خم نکرد.
تصویری از مزار شهید سیدحسن نصرالله
قبلی
بعدی
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x