سیاست هند را در قبال طالبان امروزی، چگونه می بینید؟
تارا کارتا تحلیلگر هندی:
سیاست هند مبتنی بر واقع‌گرایی است، درک این که شما نمی‌توانید انتخاب کنید که در کشورهای دیگر چه دولتی وجود دارد.
شما با هرکسی که آنجاست سر و کار دارید این سیاست ما همیشه بوده و باید باشد. به هر حال، طالبان افغان هستند و هند می‌گوید ما یک دولت «به رهبری افغان ها» می‌خواهیم. همانطور که نخست وزیر نارندرا مودی گفت، اگر ما متعهد به مردم افغانستان هستیم و اگر می خواهیم برای مردم افغانستان تغییر ایجاد کنیم، باید تا حدی از طریق طالبان کار کنیم.
به یاد داشته باشید، ما آنها را به رسمیت نمی شناسیم. ما فقط از طریق یک تیم فنی در کابل برای انتقال کمک ها کار می کنیم. اگر بخواهیم به مردم کمک کنیم، راه دیگری نداریم. این کاری است که همه کشورهای دیگر انجام می دهند.
آمار سینها تحلیلگر هندی:
سیاست های هند در 20 سال گذشته مبتنی بر حمایت از مردم افغانستان و دولت دموکراتیک و تلاش برای ساختن افغانستان به عنوان یک دولت-ملت بود.
با این حال، کاری که ما امروز انجام می دهیم مربوط به پراگماتیسمی است که ناشی از ترس از دست دادن این کشور است، گویی اینکه طالبان تنها گزینه در آنجا هستند.
در این روند، ما نه تنها دوستان خود، بلکه حتی افغانستان را به عنوان یک ملت کنار گذاشته ایم. آیا این همان ملتی است که ما در همسایگی خود که رادیکال شده و توسط ایدئولوژی افراطی هدایت می شود، می خواهیم؟
من معتقدم که حمایت از این رژیم به هر نحوی بذر بی ثباتی بیشتر و ادامه ترور و وحشت را خواهد کاشت و در نتیجه، بسیاری از سیاست‌هایی که سال‌ها روی آن کار کردیم، ناکام ماندند.
با توجه به فرمان های طالبان در مورد زنان، آیا جهان باید تعامل خود را با حکومت کنونی کابل کاهش دهد؟ یا این مساله ایست غیرواقع بینانه؟
تارا کارتا تحلیلگر هندی:
سؤال خوبی است. انتخابی سخت است، دلیل آنکه من فکر می کنم، طالبان از این مساله به عنوان یک ابزار چانه زنی برای به دست آوردن آنچه از جامعه بین المللی تقاضا دارند، استفاده می کنند. (در ازای تقاضای طالبان مبنی بر لغو انسداد وجوه و کاهش تحریم‌های مسافرتی) اگر زنان را از سازمان‌های غیردولتی بیرون کنید و سازمان‌های غیردولتی تعطیل شوند، برای مردم فاجعه‌بار خواهد بود. بیایید ببینیم که آیا این احکام به طور دقیق اجرا می شوند، زیرا از منطقه ای به منطقه دیگر و فرماندهی به فرمانده دیگر متفاوت است. می‌توانیم امیدوار باشیم که هر جا که فضای کمی هم که داریم، بتوانیم کمکی بی‌صدا کنیم.
آمار سینها تحلیلگر هندی:
البته همه به نام مردم افغانستان عمل می کنند. اما این مردم افغانستان هستند که بیش از همه تحت تأثیر طالبان، سرکوب و محروم از حقوق اساسی می شوند. و چیزی که طالبان به دنیا می‌گویند این است که «ما را بپذیرید یا ما را همانطور که هستیم رها کنید، ما حکومت خواهیم کرد یا این 30 میلیون نفر را زیر لوله تفنگ اسیر خواهیم داشت». فقط رساندن کمک های غذایی، گندم یا دارو راهی برای کمک است، اما مشکل افغانستان را حل نمی کند.
بعد از حملات طالبان به ویژه حقانی ها به سفارتخانه های هند که در آن افسران و دیپلمات های هندی کشته شدند، آیا دولت می تواند به طالبان در موضوع تروریسم اعتماد کند؟
آمار سینها تحلیلگر هندی:
اگر کشوری بر طالبان نفوذ داشته باشد، آن یکی پاکستان است. آنها بیشترین تأثیر را بر حقانی ها دارند. حال، اگر پاکستان نتوانسته است طالبان را وادار کند که دست از حمایت گروه های تروریستی بردارند، چه شانسی وجود دارد که دیگران بتوانند به آنها اعتماد کنند؟
در 20 سال گذشته، جنگجویان طالبان با گروه های دیگری از جمله لشکر طیبه و جیش محمد درگیر بودند. اینکه ما انتظار داشته باشیم که آنها را صرفاً به دلیل حسن نیت نسبت به هند رها بکنند، خودمان را گول می زنیم.
به همین دلیل است که من معتقدم که موضع اصولی ما در قبال تروریسم کمرنگ می شود، زیرا شما نمی توانید تنها علیه کشورهای حامی ترور (پاکستان) بحث کنید، بلکه باید با ابزار ترور (طالبان و حقانی) درگیر شوید.
تارا کارتا تحلیلگر هندی:
تاكنون بحث اعتماد مطرح نیست. ما فقط با بخش‌هایی از طالبان صحبت می‌کنیم که به‌عنوان یک گروه هرگز ضد هند نبوده و امروز نیز دشمنی ندارند.
آنها به پول ما نیاز دارند ، می خواهند به مردم خود خدمت کنند، بنابراین، شما باید با آنچه که هست فعالیت کنید و امیدوار باشید که به مرور زمان ممکن است تغییر کنند. در همین حال، شما حداقل نیم نگاهی باید داشته باشد که بدانید چه خبر است.
